کتاب شرح مثنوی معنوی؛ جلد ششم

کتاب شرح مثنوی معنوی؛ جلد ششم اثری از ناهید عبقری است که با نگاهی تطبیقی به مبانی عرفان نظری نوشته شده و در نشر بانگ نی منتشر شده است.

درباره کتاب شرح مثنوی معنوی؛ جلد ششم

مثنوی معنوی اثری جاودانه از مولانا جلال الدین محمد بلخی است که ارزشمندترین و عمیق‌ترین مفاهیم و مباحث عرفانی را در قالب شعر و با زبان و بیان شعری به مخاطبان ارائه کرده است. مولانا توانست تا عرفانی را که سنایی به شعر وارد کرده بود و عطار پرورده بود، به اوج برساند. او در شش دفتر و بیست و هفت هزار بیت، عرفان را دوباره زنده کرد و اثری از خود به جا گذاشت که هنوز هم جدید است و ناب و عمیق.

مولوی سرودن مثنوی را بعد از رفتن شمس، آغاز کرد و در آن از تمثیل‌هایی دلنشین و حکایات و قصه‌های بسیاری استفاده کرد تا پیام و مقصودش را برساند. بخشی از کتاب مثنوی را که شامل حکایتها و تمثیل‌ها است، مردم عادی هم می‌توانند بخوانند و بهره ببرند. بخش دیگر آن خطاب به یاران و مریدان مولانا است و بخشی از کتاب هم، چنان عمیق است که بدون حضور استاد یا راهنمایی که به عرفان تسلط داشته باشد و بتواند آن را برایمان توضیح دهد، قابل درک نیست.

ناهید عبقری در کتاب شرح مثنوی معنوی؛ جلد ششم به شرح دفتر ششم و پایانی این اثر گرانقدر پرداخته است. اما آنچه این شرح را از دیگر کتاب‌هایی که در این زمینه نوشته شده است، متمایز می‌کند این است که این کتاب با نگاهی تطبیقی به مبانی عرفان نظری نوشته شده است و بنابراین، مخاطبان، تنها با یک شرح ساده از ابیات و واژگان روبه‌رو نیستند، بلکه با مباحث عرفانی نیز آشنا می‌شوند و قدم به دنیای جذاب عرفان می‌گذارند.

کتاب شرح مثنوی معنوی؛ جلد ششم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن کتاب شرح مثنوی معنوی؛ جلد ششم را به تمام مثنوی‌ پژوهان و کسانی که دوست دارند در دریای عرفان غرق شوند، پیشنهاد می‌کنیم.

درباره مولانا

مولانا جلال الدین محمد بلخی در سال ۶۰۴ ه.ق در بلخ متولد شد. بعد از گذشت چند سال، کمی پیش از حمله مغولان همراه با خانواده به قونیه مهاجرت کرد. مولانا در قونیه بزرگ شد، شیخ شهر شده بود. مجالس وعظ ترتیب می‌داد و به همین دلایل نمی‌توانست مانند عارفان دیگر به سفر برود. بنابراین شمس بود که پیر راه او شد و به دیدارش آمد و زندگی‌اش را با انقلاب روبه‌رو کرد.

شمس و مولانا مدتی را با هم زندگی کردند و همین دوران برای مولانا دورانی بود که عمیق‌ترین تحولات روحی‌اش در آن رخ داد. شاید بتوان اینطور گفت که شمس الماس وجود او را تراش داد تا به چیزی که امروزه از او می‌شناسیم، بدل شد. شور و عشق میان این دو را نیز می‌توان از دفتر غزلیات مولانا دریافت.

مولوی آثار بسیاری از خود به جا گذاشته است که از میان آنها می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد:

فیه ما فیه: مجموعه‌ای از تقریرات او؛ پاسخ‌های او به پرسش‌های گوناگون اخلاقی، عرفانی، شرح و تفسیر آیات و احادیث و ... . مکتوبات مولانا: نامه‌های او برای امور جاری زندگی مریدان و آشنایان. مجالس سبعه که خطابه‌ها و موعظه‌های او را دربر دارد و دیوان اشعار یا دیوان کبیر که شامل شورانگیز ترین غزلیات مولانا است.

مولانا در سال ۶۷۲ ه.ق در قونیه چشم از دنیا فروبست.