کتاب ویرگول‌گذاری و مبانی نظری آن

کتاب ویرگول‌گذاری و مبانی نظری آن نوشته‌ی رحمان افشاری نگاهی به کاربرد بجا و نابجای ویرگول دارد.

درباره‌ی کتاب ویرگول‌گذاری و مبانی نظری آن

ویرگول یا کاما علامتی بسیار پرکاربرد در دستور زبان فارسی است. تقریبا هرجایی که فکرش را بکنیم می‌توانیم به این علامت کوچک با شکم گرد و سر کج کوچکش بربخوریم. سال‌هاست که در مدارس به دانش‌آموزان می‌آموزند ویرگول، علامتی برای ایجاد مکث یا فاصله است. از طرف دیگر ویراستاران سال‌هاست می‌کوشند این حجم از اشتباه را در میان نوشته‌های مختلف رفع کنند و کاربرد صحیح ویرگول و جایگاه آن را مشخص کنند. هرچند قوانین خاص ویرگول‌گذاری آن قدر زیاد است که باعث می‌شود به همان یک کاربرد نابجای ویرگول بچسبیم. در عین حال در هر زبانی، ویرگول قواعد خاص خودش را دارد و برای اصلاح یک متن از لحاظ فنی و ویرایش صحیح آن باید به دنبال متخصص بود. 

رحمان افشاری در کتاب ویرگول‌گذاری و مبانی نظری آن نگاهی به کاربرد بجا و ناجای ویرگول انداخته است. آن را از منظرهای مختلف تاریخی، زبان‌شناسی، فلسفی و دستورزبان بررسی کرده است.

کتاب ویرگول‌گذاری و مبانی نظری آن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب ویرگول‌گذاری و مبانی نظری آن یک منبع عالی برای ویراستاران است. اگر از بحث‌های مربوط به زبان‌شناسی و دستور زبان لذت می‌برید، کتاب ویرگول‌گذاری و مبانی نظری آن را بخوانید. 

بخشی از کتاب ویرگول‌گذاری و مبانی نظری آن

برای اهمیت نقطه‌گذاری کافی است متنی را انتخاب کنید و تمام «علائم نگارشی» یا جمله‌نشانه‌های آن را حذف کنید، خواهید دید که خواندن و درک آن تا چه حد دشوار خواهد شد. اهمیتِ «حیاتیِ» نقطه‌گذاری را می‌توان از دقت در مثال زیر دریافت:

بخشش لازم نیست اعدامش کنید.

معنای این جمله با تغییر یک جمله‌نشانه به‌کلی تغییر خواهد کرد:

بخشش! لازم نیست اعدامش کنید.

بخشش لازم نیست؛ اعدامش کنید!

به کار نبردن ویرگول یا کاربرد نادرست آن در بسیاری از جمله‌ها موجب بدفهمی و ابهام می‌شود. به‌عنوان‌مثال جملهٔ زیر را در نظر بگیرید:

در این تصادف احمد برادرم و پرویز زخمی شدند.

در این جمله به علت به کار نبردن ویرگول' معلوم نیست چند نفر زخمی شده‌اند. اگر به کار نبردن ویرگول موجب ابهام و بدفهمی است، ویرگول‌گذاریِ نادرست و مبتنی بر مکث و درنگ نیز دست‌کمی از آن ندارد، زیرا معنای جمله با گذاشتن یک یا دو ویرگول به‌کلی تغییر می‌کند:

در این تصادف احمد، برادرم و پرویز زخمی شدند. (سه نفر زخمی شدند.)

در این تصادف احمد، برادرم، و پرویز زخمی شدند. (دو نفر زخمی شدند: پرویز و برادرم که نامش احمد است.)

پس کوچک را ناچیز شمردن خطای بزرگی است؛ نشانهٔ ویرگول اگرچه کوچک است، اما نباید اهمیت آن را در جمله و فهم متن نادیده گرفت.