
کتاب پری دخت
معرفی کتاب پری دخت
کتاب پری دخت؛ مراسلات پاریس طهران نوشتهٔ حامد عسکری است و نشر مهرستان آن را منتشر کرده است. این کتاب داستانی براساس نامهنگاریِ عاشقانه بین دو شخصیت است.
درباره کتاب پری دخت
یکی از زوایای دید در داستاننویسی، نامهنگاری است؛ روشی که در خلال آن، مخاطب از نامههای نوشتهشده روند داستان را متوجه میشود. هرچند این شیوه امروزه میان نویسندگان و خوانندگان معاصر، بهسبب گسترش فناوری و وسایل ارتباطجمعی، از اقبال کمتری برخوردار است، هنوز در قلم نویسندگان معاصر به کار میرود.
نویسندۀ پریدخت در مقدمۀ کتاب مینویسد: «سیدمحمود و پریدخت ساکن طهران بودند. سیدمحمود را فرستادهام پاریس برای تلمذ طبابت و پریدخت را چشمانتظارش گذاشتم. هر دو از دوری هم میسوزند و کلمهبهکلمه این نامهها راوی این سوختن است. در این فراق چندین ماهه، این نامهها بین این دو نفر ردوبدل شده است و بعد هم هر دویشان توی تاریخ این سرزمین گم شدهاند.»
خواندن کتاب پری دخت را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به دوستداران نامهها و متنهای عاشقانه پیشنهاد میکنیم.
حجم
۱۴٫۴ مگابایت
سال انتشار
۱۳۹۷
تعداد صفحهها
۱۴۰ صفحه
حجم
۱۴٫۴ مگابایت
سال انتشار
۱۳۹۷
تعداد صفحهها
۱۴۰ صفحه
نظرات کاربران
نثر روان و جذاب این کتاب شما رو به فضای اون زمان میبره توجه به ادب و نحوه صحبت دو عاشق و معشوق هم میتونه الگوی خوبی برای زوج های امروزی باشه
واقعا عالی
کتاب بسیار زیبا نشان دهنده ی عشق زیبایی در دوران مشروطه عاشقانرا همیشه مشکل هست
کوتاه بود و یه شب نرسیده به صبح تمومش کردم. فعلاً که عزادار پایان کتابم😪 ولی کلی ذوق دارم کلمات جدیدی که از توی کتاب یاد گرفتم رو استفاده کنم😄 مخصوصاً برای من که از ادبیات لذت زیادی میبرم بسیار دلچسب
۶۵_همه چیز عالی، قلم نویسنده خیلی روون و دوست داشتنیه! شخصیت ها و دیالوگ ها و توصیف فضا و زمان و همه چیز فوق العاده(: هشدار اسپویل فقط پایان تلخی داشت تلخ که نه خیلی تلخ! واقعاً کاش میشد لطف شهدا رو یجوری جبران
یک عاشقانه آرام ، زیبا و دلنشین که در بحبوحه مشروطه اتفاق می افتد ، و نهایتا با عشق به وطن تمام می شود. با نامه آخر گریه کردم.... اگر به دست من افتد ، فراق را بکشم
به نام ایران💚 به عشق ایران🤍 به خاطر ایران❤
خیلی لطیف و قشنگه نامه های عاشقانهی زنی در فراق یار
شیرین و جذاب💚
قلم روانی داره و فوق العاده میتونی احساسات رو توی این کتاب حس کنی...خیلی دوسش داشتم