کتاب خرد ابرغوک ها

کتاب خرد ابرغوک ها نوشتهٔ ویلیام اچ مک ریون و ترجمهٔ صدرا صمدی دزفولی است. نشر مون این کتاب را که درمورد رهبری است، روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب خرد ابرغوک ها

کتاب خرد ابرغوک ها درمورد رهبری به زبان ساده از دید یک دریاسالار نیروی دریایی سخن گفته است. ویلیام اچ مک ریون در کتاب حاضر به‌سراغ آموزه‌های رهبری به‌سبک یک ابرغوک رفته است. گفته شده است که هر کسی نمی‌تواند یک ابرغوک باشد، اما نویسندهٔ این کتاب معتقد است می‌توان از ساختار ذهنی، خرد و بینش، قدرت رهبری، تعهد به نظم و طرز فکر یک ابرغوک برای رهبری امور الگوبرداری کرد و در موقعیت‌های بحرانی و تصمیمات استراتژیک بزرگ، به‌ویژه در حوزهٔ کسب‌وکار از آن‌ها بهره برد. در این کتاب شما یاد می‌گیرید مثل یک ابرغوک فکر کنید و در طوفانی‌ترین لحظات زندگی و کار، به‌سادگی (اما نه به‌آسانی) سکان را در جهت درست بچرخانید. این کتاب ۱۸ فصل دارد. نویسنده گفته است که رهبری در ساده‌ترین شکلش انجام وظیفه‌ای با افراد و منابع موجود و درعین‌حال با حفظ یکپارچگی نهادی است. یک رهبر خوب هم می‌داند چگونه الهام‌بخش مردان و زنانی باشد که برایشان کار می‌کند و هم می‌داند چطور افراد و منابع لازم برای انجام کار را مدیریت کند. رهبری فقط انجام کار نیست؛ حفظ یا ارتقای اعتبار یک نهاد هم هست. در این باره بیشتر بدانید.

خواندن کتاب خرد ابرغوک ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه دربارهٔ رهبری پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ویلیام اچ مک ریون

دریاسالار، ویلیام اچ مک ریون (بازنشستهٔ نیروی دریایی ایالات متحده) با سربلندی و افتخار در نیروی دریایی خدمت کرد. او در ۳۷ سال خدمت خود در یگان ویژهٔ نیروی دریایی، در همهٔ سطوح فرمانده بود. آخرین مأموریت این دریاسالار ۴ ستاره فرماندهی همهٔ نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده بود. او اکنون رئیس سیستم دانشگاه تگزاس است.

بخشی از کتاب خرد ابرغوک ها

«جزیرهٔ سان‌کلمنته قطعه‌ای ناهموار از زمین است که در صدوسی‌کیلومتری غرب سن‌دیگو از دل اقیانوس آرام سر برآورده است. این جزیره که تقریباً سی‌وچهار کیلومتر طول و شش کیلومتر عرض دارد، اغلب در احاطهٔ مه کم‌ارتفاعی است و از دور ظاهری شبیه «جزیرهٔ اسرارآمیز» دارد. در شصت سال گذشته، سان‌کلمنته محل آموزش مرحلهٔ سوم یگان ویژهٔ نیروی دریایی بوده است. پس‌از تقریباً شش ماه فرایند گزینش طاقت‌فرسا، معدود کارآموزانی که باقی‌مانده‌اند، به امید تکمیل سه هفتهٔ آخر آموزش به سان‌کلمنته می‌آیند.

این مرحلهٔ نهایی اغلب سخت‌ترین است. در شب اول، مربیان یگان ویژه، سربازان را تا پنج کیلومتر دور از ساحل به اقیانوس می‌اندازند تا به ساحل شنا کنند. طی این مدت، مربی‌ها سوار قایق‌هایشان در کنار سربازها حرکت می‌کنند و با لذت تمام دربارهٔ کوسه‌های سواحل سان‌کلمنته حرف می‌زنند. بعداز آن هم دوی بیست‌وپنج کیلومتر، شنای هشت کیلومتر، شب‌های بی‌پایان تخریب و کار با اسلحه، تمرینات بدنی روزانه است و آزار و اذیت‌های دائمی که برای تخریب روحیه و آزمایش توانایی سربازها طراحی شده. سان‌کلمنته نه‌تنها آوردگاه نهایی علاقه‌مندان ورود به یگان ویژه، که مهم‌ترین آزمون برای افسران و نیروهای ارشد است. هیچ جنبهٔ دیگری از آموزش نیروهای یگان ویژه تا این حد بر مقولهٔ رهبری تأکید ندارد. در این جزیره، هر مربی جوخهٔ خود را در طول سلسله‌آزمون‌هایی هدایت خواهد کرد: تمرین‌های رزمی کوتاهی که برای سنجش توانایی رهبری و هدایت در سخت‌ترین شرایط طراحی شده است. یکی از این تمرین‌ها درآمدن از تله است.

دورهٔ ما که شش ماه پیش با صدوده نفر شروع شده بود، حالا به سی‌وسه نفر رسیده بود. ما ازنظر ذهنی، کاملاً سرسخت و باانگیزه و ازلحاظ جسمی قوی و بیش‌ازحد مغرور بودیم. آن روز صبح در فلات کوچکی در شمال غربی جزیره جمع شده بودیم. مه خاکستری‌رنگی بر فراز پایین‌دستِ جزیره معلق بود و به دریای متلاطم پهلو می‌زد. در امتداد ساحل، صخره‌ها در همهٔ جهات قد کشیده بودند. بیشتر زمینِ سان‌کلمنته پوشیده از بوته‌ها، کاکتوس‌ها و صخره‌ها بود، اما در تکه‌ای از جزیره علفزارها و درختان کوچک بیشهٔ کوچکی درست کرده بودند. این بیشه در حدی بود که هفت مرد مسلح به تفنگ، مسلسل و نارنجک بتوانند در آن پنهان شوند و چهارده مرد دیگر در آن گشت بزنند تا به تله بیفتند.»