کتاب اتریش، پروس و برآمدن آلمان ۱۸۷۱-۱۸۰۶

کتاب اتریش، پروس و برآمدن آلمان ۱۸۷۱-۱۸۰۶ نوشتهٔ جان برویلی و ترجمهٔ بابک محقق است و نشر نی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب اتریش، پروس و برآمدن آلمان ۱۸۷۱-۱۸۰۶

در حد فاصل سال‌های ۱۸۰۵ تا ۱۸۰۷ اتریش و سپس پروس در جنگ با فرانسه مغلوب شدند. از پروس در شرق رود اِلبِه جز سرزمینی چندپاره چیزی باقی نماند. اتریش در جنوب شرق اروپا به همان سرزمین‌های اصلی خود قناعت کرد و متعاقب هزیمتی دیگر در ۱۸۰۹ اراضی دیگری را وانهاد. آنچه از اراضی آلمان باقی مانده بود عمدتاً در قالب کنفدراسیون راین و تحت نظارت و حمایت ناپلئون تشکل یافت. علی‌الظاهر کشمکش بر سر استیلا بر آلمان خاتمه یافته و «فرانسه» برندهٔ نهایی بود.

کتاب اتریش، پروس و برآمدن آلمان ۱۸۷۱-۱۸۰۶ توضیح می‌دهد که اتریش و پروس با چه تدابیری در ۱۸۱۵ بار دیگر جایگاه خود را در مقام دو قدرت بزرگ بازیافتند، به‌دور از دخالت فرانسه در آلمان به رقابت خود ادامه دادند و طرحی نو برای اراضی آلمان درافکندند. سپس کتاب توجه خود را معطوف این نکته می‌کند که اتریش و پروس به چه نحو در روند سلطهٔ مشترک خود برآلمان به‌دفعات درگیر رقابت شده یا اختیار مناطقی را از کف داده و آخرالامر به‌قصد اثبات برتری در میدان نبرد رویاروی یکدیگر ایستادند. جان برویلی در این کتاب به‌اجمال دربارهٔ روابط فی‌مابین اتریش، پروس و آلمان در سال‌های پیش از ۱۸۰۶ سخن می‌گوید، نگاهی به انواع روش‌های مطالعهٔ این موضوع می‌افکند و دربارهٔ ترتیبات کتاب نیز شرحی به دست می‌دهد.

در فصل ۲ (۱۸۰۶-۱۸۱۵) دربارهٔ این موضوع سخن می‌گوید که فرانسه چگونه جای پای خود را در اراضی آلمان محکم کرد و پس از چندی به چه نحو قدرتش رو به افول نهاد.

از ۱۸۱۵ تا ۱۸۴۸ (فصل ۳) پروس اساساً پذیرفت که اتریش دست بالا را در سلطهٔ مشترک این دو دولت بر مابقی خاک آلمان داشته باشد که از طریق بوند به امور خود سامان می‌داد.

در جریان انقلاب‌هایی که در ۱۸۴۸-۱۸۴۹ رخ داد (فصل ۴) ابتکار عمل موقتاً از دست اتریش و پروس خارج شد. بوند را منحل اعلام کردند و مسئولیت تأسیس دولتی ملی به دست مجلس منتخب مردم و حکومت موقت افتاد که برگزیدهٔ همین مجلس بود.

فصل ۵ با شرحی دربارهٔ مناقشهٔ کوتاه‌مدت اتریش و پروس در ۱۸۴۹-۱۸۵۰ آغاز می‌شود که پس از آن هردو دولت از پیگیری سیاست دخالت مستقیم در امور آلمان دست برداشتند. 

در ابتدای فصل ۶ به این موضوع می‌پردازد که اتریش پس از شکست به‌دست قوای فرانسه در شمال ایتالیا (۱۸۵۹) از چالهٔ مشکلات به چاه بحران فروغلتید. 

در انتها پی‌نوشت مختصری آمده است در شرح سال‌های ۱۸۶۶ تا ۱۸۷۱ (فصل ۷)، زیرا مردمان آن عصر تازه پس از تأسیس امپراتوری دوم بود که دریافتند کشمکش بر سر آلمان به‌نفع پروس خاتمه یافته و به بروز اتحاد ملی انجامیده است.

خواندن کتاب اتریش، پروس و برآمدن آلمان ۱۸۷۱-۱۸۰۶ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اتریش، پروس و برآمدن آلمان ۱۸۷۱-۱۸۰۶

«نقش‌آفرین اصلی این دوران و آن کس که دیگران را به چاره‌جویی و واکنش وامی‌داشت ناپلئون و نظام امپراتوری او بود. در ۱۸۰۹-۱۸۱۰ او به ذروهٔ قدرت خود رسیده بود. راست است که قیام مردم اسپانیا به‌لطف پول و سلاح بریتانیا از تک‌وتا نیفتاده و بریتانیا میدان نبرد را خالی نکرده بود، لیکن بعید به نظر می‌رسید که در آینده‌ای نزدیک از این ناحیه تهدیدی متوجه امپراتوری ناپلئون شود.

دولت‌های آلمان ابزار دست نظام امپراتوری ناپلئون بودند. دولت‌های عضو راین‌بوند (کنفدراسیون آلمان)، همچون سایر اقمار وی، به تأمین نفر و سلاح برای ناپلئون همت می‌گماشتند. کثیری از مردانی که در جبههٔ اسپانیا خدمت می‌کردند از اهالی ایتالیا، آلمان و لهستان بودند. مردان جنگی راین‌بوند در ۱۸۰۶-۱۸۰۷ علیه پروس و روسیه و در ۱۸۰۹ علیه اتریش و شورشیان تیرول مبارزه کردند و در هجوم به روسیه به سپاه عظیم ناپلئون پیوستند. دولت‌های عضو راین بوند، به‌همراه اتریش، پروس و روسیه، به‌موجب «نظام قاره‌ایِ» ناپلئون، مجاب به قطع روابط تجاری با بریتانیا شدند»