کتاب تجربه نگاری شورای عالی انقلاب فرهنگی

کتاب «تجربه نگاری شورای عالی انقلاب فرهنگی» نوشتۀ مجتبی طاووسی، خلیل نوروزی و ویراستۀ سیما سرشار است و  پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب تجربه نگاری شورای عالی انقلاب فرهنگی

شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی، مرجع عالی سیاست‌گذاری در حوزۀ امور علمی و فرهنگی، تعیین خط‌مشی، تصمیم‌گیری، هماهنگی و هدایت امور آموزشی و پژوهشی کشور در چارچوب سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود و منشأ تأسیس آن فرمان امام خمینی (ره) بود. تصمیمات و مصوبات این شورا لازم‌الاجرا و در حکم قانون است؛ بنابراین باتوجه‌به کارکردهای مهم شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی و تأکیدات حضرت امام و آیت‌الله خامنه‌ای مبنی بر اهمیت و تقویت آن، تحلیل و نقد و بررسی ایده‌ها و اهداف اصلی در ادارۀ شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی ضروری است و نپرداختن آن حل مشکلات فرهنگی، اجتماعی و سیاسی را با مشکل مواجه می‌کند. نویسندگان کتاب تجربه‌نگاری شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی تلاش کرده‌اند با شناسایی محور فعالیت‌های این شورا، بررسی ریشه‌های فکری و ایده‌ها برای انجام فعالیت‌ها، مشخص کنند که شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی در طی ۴۰ سال گذشته، چطور به موضوعات کلان فرهنگی پرداخته است. این تحقیقات و پژوهش‌ها نقاط ضعف و قوت را شناسایی می‌کند تا سیاست‌گذاران و کارشناسان حوزۀ علم و فرهنگ برنامه‌ریزی صحیحی برای آیندۀ فرهنگی کشور داشته باشند.

کتاب تجربه‌نگاری شورای‌عالی انقلاب‌فرهنگی در ۶ فصل تنظیم شده است. عناوین فصل‌های کتاب عبارت است از: «فصل نخست: تشکیل شورای عای انقلاب فرهنگی و انگارۀ تغییر فرهنگ جامعه با تزکیۀ دانشگاه‌ها(۱۳۵۹ تا ۱۳۶۳)»، «فصل دوم: نهادسازی علمی و فرهنگی و انگارۀ تربیت دانشجویان متعهد و متخصصان از طریق توسعۀ آموزش عالی و واگذاری فرهنگ عمومی (۱۳۶۳ تا ۱۳۷۵)، «فصل سوم: برنامه‌ریزی خرد فرهنگی و تقویت شورای عالی انقلاب فرهنگی (۱۳۷۵ تا ۱۳۸۳)، «فصل چهارم: تصویب مهندسی فرهنگی و اسناد کلان با ایجاد محفل‌های فرهنگی (۱۳۸۵ تا ۱۳۹۳)، «فصل پنجم: دولت فرهنگی و مردمی‌شدن فرهنگ (۱۳۹۳ تا ۱۳۹۹) و «فصل ششم: آیندۀ شورای عالی انقلاب فرهنگی (۱۴۰۰ به بعد).

خواندن کتاب تجربه نگاری شورای عالی انقلاب فرهنگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مسائل فرهنگی کشور و علاقه‌مندان به جامعه‌شناسی و علوم سیاسی پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب تجربه نگاری شورای عالی انقلاب فرهنگی

«باید انقلابی اساسی در تمام دانشگاه‌های سراسر ایران به وجود آید تا اساتیدی که در ارتباط با شرق یا غرب‌اند تصفیه گردند و دانشگاه محیط سالمی شود برای تدریس علوم عالی اسلامی. باید از بدآموزی‌های رژیم سابق در دانشگاه‌های سراسر ایران شدیداً جلوگیری کرد. زیرا تمام بدبختی جامعۀ ایران در طول سلطنت این پدر و پسر از این بدآموزی‌ها به وجود آمده است. اگر ما ترتیبی اصولی در دانشگاه‌ها داشتیم، هرگز طبقۀ روشنفکر دانشگاهی‌ای نداشتیم که در بحرانی‌ترین اوضاع ایران در نزاع و چنددستگی با خودشان باشند و از مردم بریده باشند و از آنچه که بر مردم می‌گذرد چنان آسان گذرند که گویی در ایران نیستند.»