کتاب کینتسوگی

کتاب کینتسوگی نوشته‌ٔ توماس ناوارو و ترجمهٔ فاطمه علی‎پور تنگسیری است و انتشارات آموخته آن را منتشر کرده است. کینتسوگی هنر ژاپنی پذیرش عیوبتان و دوست‌داشتن آن هاست.

درباره کتاب کینتسوگی

«کینتسوگی» یا «بند زدن با طلا» هنر باستانی ژاپن برای ترمیم اشیای شکسته است. وقتی قطعه‌ای سفالی می‌شکند، استاد کینتسوگی تکه‌های آن را با طلا به هم بند می‌زند، به‌گونه‌ای که بندهای طلایی کامل در معرض دیدند؛ چراکه برای آن‌ها قطعهٔ بندزده‌شده نماد شکنندگی، استحکام و زیبایی است. کوجیرو اولین استاد شناخته‌شدهٔ این هنر در قرن شانزدهم و سوکی اولین شاگردش بود. این داستان بازآفرینی ماجرایی بود که شاید در کارگاه کوجیرو رخ داده باشد.

سفال‌ها هم مانند انسان‌ها شکننده، قوی و زیبا هستند. درست همانند زندگی ما، سفال‌ها می‌توانند بشکنند و پس از آن التیام یابند، به‌شرط آنکه چگونگی آن را بلد باشیم. این کتاب به شما یاد می‌دهد چگونه زندگی‌تان را پس از از هم پاشیدن جمع‌وجور کنید تا زخم‌های احساسی‌تان التیام یابند. با درک نقش ناملایمات در زندگی آغاز می‌کنیم و در ادامه، به چگونگی واکنشمان به ناملایمات و نتایج آن بر زندگی و سلامتی‌مان می‌پردازیم. در بخش دوم کتاب به روشی آسان و مؤثر که محصول دقیق‌ترین و باارزش‌ترین همکاری‌های روان‌شناسان همراه با بیست سال تجربهٔ کار با افرادی است که مجبور به ترمیم زندگی، التیام زخم‌های احساسی و پوشاندن جای این زخم‌ها بوده‌اند، توضیح می‌دهد که هنر ترمیم زندگی چیست. سرانجام در بخش سوم داستان‌هایی برایتان تعریف می‌کند که مانند زندگی‌مان حقیقی‌اند. هر فصل با یک داستان شروع می‌شود و با توضیح مشکلات کلیدی و منابع، حل این مشکلات ادامه می‌یابد. برای هر مطلبی که توضیح می‌دهد، روشی را به کار می‌برد. 

این کتاب تأکیدش بر «چگونگی» انجام کار است. بله. چگونگی. دربارهٔ کارهایی که باید انجام دهید و دلایل انجام آن‌ها و حتی مطالب انگیزشی چیزهای زیادی نوشته شده است؛ ولی دربارهٔ رویکرد چگونگی انجام کار باید کتاب‌های بیشتری نوشته شود.

پس از خواندن این کتاب قوی‌تر و زیباتر خواهید بود؛ زیرا بر ناملایمات غلبه کرده‌اید، از آن‌ها درس گرفته‌اید و احساس می‌کنید توانایی تحمل آنچه را زندگی سر راهتان می‌گذارد، دارید؛ چه چالش باشد چه مشکل چه شکست.

خواندن کتاب کینتسوگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که در زندگی زخم دیده‌اند و رنج می‌کشند پیشنهاد می‌کنیم.

درباره توماس ناوارو

توماس ناوارو روان‌شناسی است که به مردم و احساسات، افکار و کارهای آن‌ها عشق می‌ورزد. او بنیان‌گذار مرکز مشاوره و سلامت احساسات است. به‌تازگی نوشتن فنی، آموزش، مشاوره، همایش، فرایندهای مشورتی و مربیگری شخصی و حرفه‌ای هم انجام می‌دهد. او در خیرونا و بارسلونا زندگی می‌کند.

بخشی از کتاب کینتسوگی

«رنج‌های احساسی ممکن است از ناامیدی هم بیایند. اغلب واقعیت را آن‌گونه که دوست داریم، می‌بینیم، نه آن‌گونه که هست. مردم به همان شیوه‌ای زندگی می‌کنند که خودشان می‌خواهند، نه آن‌طور که شما می‌خواهید. زندگی راه خودش را می‌رود، نه آن راهی که شما دوست دارید. همه‌چیز سر جای خودش است؛ ولی اغلب نمی‌خواهیم آن‌ها را همان طور که هستند، ببینیم و تصویری تحریف‌شده از واقعیت برای خودمان می‌سازیم.

دربارهٔ شریک زندگی، ازدواج، کار، خودرو، تصمیم‌ها، آرزوها، فرزندان و آینده مان خودمان را گول می‌زنیم. دوست داریم فکر کنیم همه‌چیز خوب پیش می‌رود و مشکلاتمان به‌صورتی جادویی خودبه‌خود حل می‌شوند. به‌خاطر یک خوشبختی ظاهری زندگی‌مان را متوقف می‌کنیم، مشکلات را نمی‌بینیم و با خودفریبی آن‌ها را از جلوی چشممان دور می‌کنیم. وقتی واقعیت خودش را به‌شکل اضطراب، تردید یا غم نشان می‌دهد، به‌جای تجزیه‌وتحلیل شرایط پیش‌آمده، به‌دنبال چیزی می‌گردیم که حواسمان را پرت کند.

ولی واقعیت پافشاری می‌کند و دوباره به حقیقی‌ترین شکل ممکن خودش را نشان می‌دهد و ما دوباره خودمان را گول می‌زنیم و نمی‌خواهیم شواهد موجود را بپذیریم. مجبور می‌شویم توهمات تاب‌آورتری بسازیم و این ظاهرسازی را تقویت کنیم. ویترین ساختگی زندگی‌مان دارد از هم می‌پاشد و هرچه در توانمان باشد، انجام می‌دهیم تا بیشتر خودمان را گول بزنیم. تا جایی پیش می‌رویم که دیگر دروغ‌هایمان جواب نمی‌دهد. ویترینی که در آن زندگی می‌کنیم، ویران می‌شود و فیلمی که ساخته‌ایم، به پایان می‌رسد. وقتی به اینجا برسیم، درد و رنج بسیار زیادی را حس می‌کنیم.

وقتی آگاهی از حقیقت، خطا یا توهمی را از بین می‌برد، ناامیدی رخ می‌دهد. اگرچه حقیقت آزادمان می‌کند، آگاهی از این موضوع که گول خورده‌ایم، آزاردهنده است. پذیرفتن واقعیت آزاردهنده است؛ ولی آماده تان می‌کند تا برای ساخت یک زندگی مناسب بهترین زیربنا را فراهم کنید و خوشبخت‌تر از زمانی باشید که در دروغ زندگی می‌کردید.

خودفریبی انتخاب مناسبی نیست؛ زیرا خوشبختیِ ناشی از آن ظاهری است و دوام ندارد.»