کتاب محاصره

کتاب محاصره (کتاب‌الحصار) مجموعه‌شعری سرودهٔ آدونیس با ترجمهٔ صالح بوعذار است و انتشارات روزنه آن را منتشر کرده است. محاصره از شاعر نام‌آشنای سوریِ جهانِ عرب علی احمد سعید اسبر معروف به آدونیس است. صالح بوعذار، مترجم کتاب نیز خود نویسنده و شاعر است.

نشر روزنه با دریافت مجوز فعالیت از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۷۵ آغاز به فعالیت کرده است. هدف نشر روزنه در کنار ترویج فرهنگ کتابخوانی، افزایش آگاهی عمومی جامعه در حوزه مسائل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است. با این وجود در راستای ترویج فرهنگ کتابخوانی برای تمام سنین، نشر روزنه در طول بیش از دو دهه فعالیت خود، بالغ بر ۱۰۰۰ عنوان کتاب با موضوعات گوناگون منتشر کرده است. بسیاری از این آثار از جمله ترجمه مجموعه داستان‌های یاران حلقه با استقبال بالای مخاطبان همراه بوده است. یکی دیگر از مجموعه‌های درخور این نشر، مجموعه آثار شهید بهشتی است که بنیاد نشر آثار و اندیشه‌های شهید آیت‌الله دکتر بهشتی گردآوری کرده است.

درباره کتاب محاصره

علی احمد سعید اسبر ملقب به آدونیس (۱۹۳۰) در روستای قصابین شهر جلبه استان لاذقیه سوریه به دنیا آمد. آدونیس شاعری مدرن و چالشی است که در شعر خویش از ذهن و زبان صوفیه و جنبش سورئالیسم تاثیر پذیرفته است و در پروسه شعری و زبان خلاقانه خویش به بازآفرینی نگاه صوفیانه و رویایی، بهره‌گیری از بینش تاریخی، به‌گزینی میراث ادبی و فکری جهان عرب و احضار شاعرانه اسطوره‌ها، پرداخته است. جهان شعری‌اش بسیار غنی و فراخ است و تاریخ، سنت، فرهنگ و جهان عرب و اساطیر فینیقی، آشوری، بین‌النهرین و نیز دنیای مدرن غرب را فرا می‌گیرد. ازاین‌رو رمز، اسطوره و نگاه ژرف رویایی و صوفیانه از شرف‌ساخت‌های بنیادین شعر وی به شمار می‌روند. وی هم در بعد کمیت آفرینش شعری، هم در بعد نوآوری‌های شاعرانه، شاعری آوانگارد، پیشرو و ساخت‌شکن است.

خواندن کتاب محاصره را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر مدرن عرب پیشنهاد می‌کنیم.

درباره آدونیس

علی احمد سعید إسبر معروف به آدونیس ۱ ژانویه ۱۹۳۰ در روستای قصابین سوریه به دنیا آمد. او شاعر، مترجم، نویسنده، منتقد ادبی و ویراستار سوری است. آدونیس یکی از اثرگذارترین و برجسته‌ترین شعرای عرب دوره مدرن شمرده می‌شود. او در نیمه دوم قرن بیستم انقلابی مدرنیستی را رهبری کرد که اثر عظیمی بر شعر عرب برجای نهاد که با اثر تی. اس. الیوت در جهان انگلیسی زبان قابل مقایسه است.

آثار آدونیس عبارت‌اند از بیست جلد شعر و سیزده جلد نقد. دوازده کتاب ترجمه شده توسط او شامل شعر سن-ژان پرس و ایو بون‌فوآ، و نخستین ترجمه کامل دگردیسی‌ها اثر اووید (۲۰۰۲) به عربی است. آنتولوژی چند جلدی شعر عرب او (دیون الشاعر العربی) تقریباً دو میلیون بیت را دربر گرفته و از زمان نخستین انتشار آن در سال ۱۹۶۴ به چاپ رسیده‌ است.

آدونیس از نامزدهای دائمی کسب جایزه نوبل ادبیات و بزرگ‌ترین شاعر زندهٔ عرب خوانده شده‌ است.

از او این کتاب‌ها به فارسی ترجمه شده‌اند:

این است نام من؛ ترجمه حیدر شجاعی، تهران: فهرست، ۱۳۸۸.

از پیکر تا دریا؛ ترجمه اصغر علی‌کرمی، تهران: نشر نزدیکتر، ۱۳۹۶.

در خم گیسوی دلتنگی؛ فؤاد روستایی، تهران: نگاه، ۱۳۹۷.

آب به تنهایی پاسخ تشنگی نیست؛ ترجمه حبیب‌الله عباسی، تهران: حکایت قلم نوین، ۱۳۹۴.

ب‍رگ‌ه‍ا در ب‍اد؛ ت‍رج‍م‍ه ح‍ی‍در ش‍ج‍اع‍ی، ت‍ه‍ران: دادار، ۱۳۸۵.

سنت و تجدد، یا، ثابت و متحول (پژوهشی در نوآوری و سنت عرب)؛ ترجمه حبیب‌الله عباسی، تهران: سخن، ۱۳۹۰.

مرد آذرخش و موج [کتاب]: کوتاه‌سرایی‌های ادونیس/ علی‌احمد سعید؛ برگردان ستار جلیل‌زاده، تهران: نشر چشمه، ۱۳۹۱.

کودکی، بوطیقا و تبعید؛ در گفتگوی صقر ابوفخر با آدونیس؛ برگردان حسین عباسی، تهران: شرکت بین‌المللی پژوهش و نشر یادآوران، ۱۳۹۷.

«پیش‌درآمدی بر شعر عربی»؛ ترجمه کاظم برگ‌نیسی، تهران: نشر نی، ۱۳۹۱.

«ستاره‌ها در دست»؛ ترجمه موسی اسوار، تهران: سخن، ۱۳۸۸.

«کتاب عشق به من می‌گوید، عاشقانه‌های آدونیس»؛ ترجمه موسی بیدج، تهران، سرزمین اهورایی.

«بوطیقای عربی»؛ ترجمه حسین ابویسانی و امید پورحسن، تهران: امیرکبیر.

«پیشگویی کن ای نابینا»؛ ترجمه حمزه کوتی، تهران، افراز.

«کارنامهٔ باد»؛ ترجمه عبدالرضا رضائی‌نیا، تهران نشر مرکز.

«الکتاب گذشته مکان اکنون»؛ ترجمه امیرحسین الهیاری، تهران: نشر مولی.

«قرآن سرچشمه نثر عربی»؛ ترجمه حبیب‌الله عباسی، تهران، سخن.

«تصوف و سوررئالیسم»؛ ترجمه حبیب‌الله عباسی، تهران: سخن.

ملکوت در غبار (یک گفتگوی بلند با آدونیس)، ترجمه محمد جواهرکلام، چاپ دوم (مروارید، ۱۳۹۳).

برگ‌هایی در باد محبوبه افشاری (نشر نیماژ)

بر بلندای عصری نادان و غم‌گزای، جنگ شعر جهان، ترجمه‌ سهند آقایی، تهران، ثالث.

بخشی از کتاب محاصره

«در برم خوشهٔ زمان و سرم، برجی از آتش:

چیست این خون ژرفاژرف فروخزیده در ماسه‌ها و چیست این افول؟

ما را بگوی

ای شراره‌های کنون/ چه بگوییم؟

در حنجره‌ام پاره‌های تاریخ و

نشان قربانی بر چهره‌ام.

***

سخن‌گویم؟ از چه؟

و به کدامین سوی رهسپارم؟

پرسیدمت

ای مرغک بحری

ای موج‌ْسوار آبی دریا.

هرگز. که می‌گوید پرسیده‌ام وُ که گفت:

می‌نگرم بحر وُ سخن می‌گویم

مرغ دریا را؟

نبوده‌ام هرگز

نرفته‌‌ام هرگز

نگفته‌ام هرگز

نقض‌ می‌کنم خویشتن

و می‌افزایم به قاموسم:

زبانم هیچ‌گاه نبوده از آن،

باری، دهانم هیچ‌گاه نبوده دهانم.

آه!

ای ستاره‌‌ ویرانی،

ای گُلِ خون.»