کتاب مسئله مرگ و زندگی است

کتاب مسئله مرگ و زندگی است نوشتهٔ اروین یالوم و مریلین یالوم و ترجمهٔ زهرا ابراهیمی است. بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه این کتاب خاطرات را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب مسئله مرگ و زندگی است

کتاب مسئله مرگ و زندگی است حاوی تجربهٔ دردناک اروین یالوم پس از تشخیص نهایی بیماری سرطان همسرش مریلین یالوم است؛ زوجی که پس از سال‌ها زندگی مشترک عاشقانه یک‌باره با مسئلهٔ مرگ مواجه شدند. این کتاب تأثیرگذار بارقهٔ امیدی برای همهٔ ما انسان‌ها است که روزی دچار غم فراق خواهیم شد. همهٔ ما از فقدان و مرگ می‌ترسیم و همیشه به‌دنبال راهی برای کنارآمدن با آن می‌گردیم، اما گاه از دست‌دادن عزیزی آن‌قدر ضربهٔ سنگینی به روح و جانمان می‌زند که گویی هرگز به آرامش نخواهیم رسید. این تجربه یکی از دردناک‌ترین تجاربی است که یک فرد در زندگی‌اش با آن روبه‌رو می‌شود.

اروین یالوم جزو روان‌پزشکان و نویسندگان تحسین‌شدهٔ بین‌المللی است که همهٔ زندگی خود را به مشاوره‌دادن و روان‌درمانگری افرادی اختصاص داد که در سوز فقدان عزیزانشان می‌سوختند. روزی رسید که همسرش مریلین یالوم، نویسندهٔ برجستهٔ فمینیست به بیماری سرطان مبتلا شد؛ همسری که از ۱۵ سالگی او را عاشقانه دوست داشت و سال‌ها در کنارش با آرامش زندگی کرد. آن‌ها طی این سال‌ها همانند روحی در یک بدن زندگی کردند، اما با اطلاع از بیماری، آن دو تصمیم گرفتند تا تجارب خود را در کتاب حاضر به اشتراک بگذارند؛ تلاش مریلین برای داشتن مرگی خوب و کوشش همسرس یالوم برای تحمل زندگی بدون او.

این زوج در این کتاب با ارائهٔ گزارش‌هایی از روزهای آخر زندگی مشترکشان، دریچه‌ای تازه برای چگونگی داشتن زندگی بهتر در مواجهه با مرگ و یا از دست‌دادن عزیزترین فرد زندگی به روی ما گشوده‌اند. زمانی که کتاب حاضر به نیمه رسید، مریلین از دنیا رفت. اروین این اثر را تنهایی به پایان رساند. در نهایت این کتاب در سال ۲۰۲۱میلادی به انتشار رسید؛ کتابی که نه از مرگ بلکه از ارزش زیستن حرف زده است؛ هدیهٔ بزرگی که روزی به پایان می‌رسد. در این کتاب با رنج و فقدان آشنا می‌شویم و با وداع با معشوقه‌ای که سال‌ها در کنارش زندگی کردیم و هم‌دلی همسری عاشق که می‌خواهد از رنج درد بیماری معشوقش بکاهد و به او اطمینان دهد که نگران تنهایی بعد از مرگ او نباشد. این اثر می‌تواند شما را به تأمل دربارهٔ شیوهٔ عشق‌ورزیدن و زندگی بدون پشیمانی وادارد.

نسخهٔ چاپی این کتاب را می‌توانید از طاقچه سفارش دهید. برای آشنایی با شیوهٔ خرید کتاب مسئله مرگ و زندگی است می‌توانید راهنمای خرید و پرداخت آنلاین در بخش سؤالات متداول را مطالعه کنید.

خواندن کتاب مسئله مرگ و زندگی است را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران کتاب‌های خاطرات پیشنهاد می‌کنیم.

درباره اروین یالوم

اروین دیوید یالوم (Irvin David Yalom) در سال ۱۹۳۱ میلادی و در واشنگتن دی‌سی در ایالات متحدهٔ آمریکا به دنیا آمد. او روان‌پزشک هستی‌گرا و نویسندهٔ آثار داستانی و غیرداستانی است. در ایران، به‌عنوان نویسندهٔ رمان‌های روان‌شناختی، به‌ویژه رمان مشهور «وقتی نیچه گریست» شهرت دارد. یالوم جایزهٔ انجمن روان‌پزشکی آمریکا را در سال ۲۰۰۲ میلادی دریافت کرد. اروین یالوم دانش‌آموختهٔ رشته‌های پزشکی (در ۱۹۵۶ میلادی) و روان‌پزشکی (در ۱۹۶۰ میلادی) است. او پس از خدمت سربازی در سال ۱۹۶۳ استاد دانشگاه استنفورد شد و در همین دانشگاه بود که الگوی روان‌شناسی هستی‌گرا یا اگزیستانسیال را پایه‌گذاری کرد.

یالوم برای شرح تجربیات درمانی و ثبت آن‌ها و همچنین برای کمک به روان انسان‌ها کتاب‌هایی داستانی و غیرداستانی نوشته است که همواره دیده و خوانده شده‌اند. او به گفتهٔ خودش، برای نوشتن کتاب‌های معروفی همچون «وقتی نیچه گریست» و «دژخیم عشق» که آمیزه‌ای از روان‌شناسی و فلسفه هستند، از چیزهایی الهام گرفته است. نخستین کتابی که یالوم به‌صورت رمان نوشت «هر روز کمی به هم نزدیک‌تر» (۱۹۷۴) نام داشت؛ رمانی که با استفاده از تجربه‌هایش در جلسات درمان با بیماران، آن را به‌شیوه‌ای جذاب و با کمکِ ۲ راوی روایت کرد.

بعضی از آثار داستانی یالوم عبارتند از:

(۱۹۸۹) جلاد عشق و دیگر داستان‌های روان درمانی، (۱۹۹۲) وقتی نیچه گریست، (۱۹۹۶) دروغگویی روی مبل، (۱۹۹۹) مامان و معنی زندگی، (۲۰۰۵) درمان شوپنهاور، (۲۰۰۴) پلیس را خبر می‌کنم، (۲۰۱۲) مسئلهٔ اسپینوزا، (۲۰۱۵) خلق‌شدگان در یک روز و داستان‌های روان‌درمانی دیگر.

بعضی از آثار غیرداستانی یالوم عبارتند از:

(۱۹۷۰) تئوری و عمل در روان‌درمانی گروهی، (۱۹۸۰) روان‌درمانی اگزیستانسیال، (۲۰۰۱) هنر درمان (نامه‌ای سرگشاده به نسل جدید روان‌درمانگران و بیمارانشان)، (۲۰۰۸) خیره به خورشید نگریستن (غلبه بر وحشت از مرگ)، (۱۹۹۷) یالوم‌خوانان [گلچینی از مشهورترین آثار اروین یالوم]، من چگونه اروین یالوم شدم (۲۰۱۷)، مسئلهٔ مرگ و زندگی است.

در سینما نیز فیلم‌هایی با الهام از آثار اروین یالوم ساخته و منتشر شده‌اند:

فیلم مستند «پرواز از مرگ» (۲۰۰۳)، وقتی نیچه گریست (۲۰۰۷) به‌کارگردانی Pinchas Perry که دیدار خیالی فریدریش نیچه (فیلسوف آلمانی) و یوزف برویر (پزشک اتریشی) و رابطهٔ پر فرازونشیب آن‌ها را روایت می‌کند و فیلم Yalom's cure به‌کارگردانی Sabine Gisiger که در سال ۲۰۱۵ ساخته شد.

بخشی از کتاب مسئله مرگ و زندگی است

«بیمارستان. این واژه‌ای است که همواره برایم آخرین نفس‌های بیمار در حال مرگ را تداعی می‌کند. و حالا خودم با تیم بیمارستان قرار ملاقات می‌گذارم. هنوز راه می‌روم. هنوز خودم حمام می‌کنم. هنوز هم می‌خوانم و می‌نویسم. هنوز با عیادت‌کننده‌ها مکالمهٔ قابل‌فهمی دارم. به‌رغم خستگی مداوم، همچنان سرپا هستم.

ملاقات با دکتر پی. پزشک بیمارستان میشن، دلگرم‌کننده است. او فوق‌العاده خوش‌صحبت، آگاه و غمخوار است. همچنین تجربهٔ زیادی در مراقبت از بیماران در حال مرگ دارد، و ترتیبی می‌دهد که درد آن‌ها از طریق انواع داروها و سایر روش‌های درمان، از جمله مدیتیشن و ماساژ، تا حد امکان تسکین یابد. اگر درد غیرقابل‌تحملی نداشته باشم، فکر کنم بتوانم با قدرت و اندکی منزلت تا آخر ادامه بدهم. علاوه بر این: به او اعتماد زیادی دارم: او شخصاً به مرگ حدود صد بیمار کمک کرده و بهم اطمینان داد که مراقب همه چیز خواهد بود. از اینکه خودم را به‌دست او سپرده‌ام، احساس راحتی و دلگرمی می‌کنم.

ما همچنین با پرستار و مددکار اجتماعی که پروندهٔ مرا دنبال خواهند کرد، ملاقات کرده‌ایم. از حالا به بعد، پرستار هفته‌ای یک‌بار می‌آید و بهم سر می‌زند تا ببیند بیماری‌ام چطور در حال پیشرفت است. او نیز بسیار آگاه و غمخوار است و من از فکر ملاقات‌های هفتگی‌اش احساس آرامش می‌کنم. من حتی تماس تلفنی از عضو داوطلب تیم بیمارستان داشتم که پیشنهاد کرده به خانه آمده و ماساژم بدهد. از آنجایی که من عاشق ماساژ هستم، بدون معطلی قبول کردم و قرار ملاقاتی گذاشتیم. مشتاقم کسی را که داوطلب رایگان مراقبت بیمارستانی شده ببینم. تقریباً خجالت‌آور است که این همه توجه نسبت به این جسم ۸۷ ساله رو به مرگ شود، در حالی که از بسیاری افراد هیچ مراقبتی نمی‌شود.»