کتاب هنر تبدیل موانع به فرصت های طلایی

کتاب هنر تبدیل موانع به فرصت های طلایی؛ مانعْ بخشی از راه است نوشتهٔ رایان هالیدی و ترجمهٔ علی علی پناهی است و بهار سبز آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب هنر تبدیل موانع به فرصت های طلایی

ایراد کار انسان‌های عادی این است که مشکلات و موانع را مورد بررسی و واکاوی قرار نمی‌دهند، در نتیجه نه‌تنها چیزی از آنها نمی‌آموزند، بلکه دچار یأس و ناامیدی نیز می‌شوند.

هنر انسان‌های بزرگ و موفق این است که در برخورد با مشکلات علاوه بر آنکه نقاط ضعف خود را پیدا کرده و آنها را برطرف می‌کنند، هر مانعی را نیز به فرصتی طلایی تبدیل می‌کنند. این کتاب رمز این کار را به شما خواهد آموخت.

هدف کتاب هنر تبدیل موانع به فرصت های طلایی این نیست که خوش‌بینی و ساده‌لوحی را تقویت کند.

در رابطه با صبر و شکیبایی کتاب‌های زیادی نوشته شده است که اغلب آنها را انسان‌های بزرگ و متفکر نوشته‌اند، لذا نیازی به تکرار آنها نیست. کتاب‌های فلسفی نیز به اندازه کافی نوشته شده است.

اما نویسندهٔ این کتاب تلاش کرده‌ تا درس‌ها و آموزه‌های آنها را جمع‌آوری کرده، خوب بفهمد و سپس در اختیارتان قرار دهد. تمام این آموزه‌ها طی چند هزار سال تجربه انسانی پالایش شده‌اند.

در این کتاب نکات حکیمانه و خردمندانه آنها گِرد آمده تا با کمک آنها بتوانیم به هدف بسیار مهم خودمان، یعنی فائق آمدن بر موانع فکری، جسمی و عاطفی و آنچه که مانع تلقی می‌کنیم، دست یابیم.

ما هر روز با این موانع مواجهیم و جامعه ما کاملا تحت تأثیر این موانع قرار دارد. اگر این کتاب بتواند کمک کند تا روبه‌رو شدن با این موانع و حل آنها را کمی آسان‌تر کند، قدم مهمّی برداشته شده است.

لذا این کتاب اثری واقع‌بینانه و شرح داستان‌های تاریخی است تا هنرِ پشتکارِ مستمر و ابتکار و خلاقیت خستگی‌ناپذیر را به تصویر بکشد. این کتاب به ما نشان می‌دهد چگونه شرایط منفی را که با آنها مواجه می‌شویم به شرایط مثبت تبدیل کنیم ــ یا حداقل مزایایی را از این موانع کسب کرده و سختی‌ها و ناملایمات را به بخت و اقبال تبدیل کنیم.

هدف این است که چگونه مشکلات را فرصتی برای حرکت و پیشرفت بدانیم. یعنی نه تنها «مثبت‌اندیش باشیم»، بلکه بیاموزیم چگونه پیوسته خلّاق باشیم و از فرصت‌ها استفاده کنیم.

خواندن کتاب هنر تبدیل موانع به فرصت های طلایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌خواهند نگاهی نو به موانع داشته باشند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب هنر تبدیل موانع به فرصت های طلایی

«وقتی امریکایی‌ها به این نتیجه رسیدند که اوّلین انسان را به فضا بفرستند، مهارت خاصی را بیش از هر مهارت دیگری به آنها آموزش دادند که عبارت بود از: هنر نترسیدن و اینکه دچار اضطراب نشوند.

انسان وقتی می‌ترسد خطا می‌کند، به قوانین توجهی ندارد، قوانین و مقررات را نادیده و از برنامه‌ها فاصله می‌گیرد، نمی‌تواند خوب فکر کند و درست واکنش نشان دهد. در واقع واکنش او بجا و به‌موقع نیست، بلکه فقط تحت‌تأثیر هورمون‌های حیاتی که در رگ‌های او جریان می‌یابد عمل می‌کند.

این موارد اگر در ۲۴۰ کیلومتری از سطح زمین و داخل سفینه‌ای فضایی که به اندازه یک خودرو است اتفاق بیفتد، به معنای مرگ و نابودی است.

بنابراین مقابله با اضطراب و نگرانی باید آموزش داده شود، که این امر کار ساده‌ای نیست.

سازمان فضایی ناسا قبل از پرتاب اولین انسان به فضا، تمام شرایط لازم را قدم به قدم و صدها بار برای فضانوردان نشان داد. تمرین مراحل مختلف آن‌قدر ادامه یافت تا برای فضانوردان کاملا عادی گردید، به طوری که مطمئن شدند هر مسئله‌ای را می‌توانند حل کنند و هرگونه تردیدی را برطرف نمایند و برای هر عامل نامشخص و غیرقابل اطمینانی راه‌حل پیدا کنند.

عدم آرامش، ترس و نگرانی را می‌توان با آگاهی کاهش داد و یا برطرف نمود. ازاین‌رو، با آموزش می‌توان آگاهی لازم را انتقال داد. در واقع آموزش مانند شیر اطمینان است. اگر به اندازه کافی در معرض عواملی که ایجاد ترس و نگرانی می‌کنند قرار گیرد، کم‌کم به آنها عادت می‌کنید. خوشبختانه با عوامل ناآشنا می‌توان کنار آمد و آنها را برطرف نمود (البته همان‌طور که اشاره شد کار آسانی نیست)، و در این صورت میزان تحمل در مقابل تنش و عدم اطمینان بالا خواهد رفت.

جان گِلن، اوّلین فضانورد امریکایی که دور زمین را پیمود، تقریباً یک روز در فضا بود در حالی که میزان ضربان قلب او کمتر از صد بار در دقیقه بود. علت اینکه توانسته بود هیجاناتش را کنترل کند این بود که از آموزش مناسب برخوردار شده بود.

اما من و شما وقتی با ارباب رجوع یا مشتری مجادله می‌کنیم و یا وقتی در خیابان با غریبه‌ای درگیر می‌شویم، ضربان قلب‌مان آن‌قدر بالا می‌رود که گویی می‌خواهد از سینه بیرون بیاید، اما در فضا فاصله مرگ و زندگی بستگی به کنترل هیجانات دارد.

بنابراین اگر در اثر نگرانی، عدم آرامش و هیجان‌زدگی دکمه‌ای اشتباه زده شود، اگر تابلو کنترل سیستم‌ها اشتباه اعلام و یا در اجرای کار عجله شود، ممکن است نتیجه غیرقابل جبران باشد.

بنابراین سؤالی که در مقابل فضانورد قرار داشت این نبود که چقدر خلبان ماهری است، بلکه این نکته مطرح بود که آیا می‌تواند فشار غیرقابل پیش‌بینی را تحمل کند یا نه؟ آیا می‌تواند به جای ترس و وحشت، فقط بر آن کاری تمرکز کند که ضرورت ایجاب می‌کند؟

زندگی واقعی نیز این‌گونه است. حوادث و موانع زندگی، ما را هیجان‌زده می‌کنند، اما تنها راه نجات و غلبه بر موانع مهار هیجانات است. به این معنا که هر اتفاقی بیفتد بتوانیم آرامش خود را حفظ کنیم. این آرامش نوعی خویشتنداری است که اگر تحت‌تأثیر هیجانات شدید و غیرمنطقی قرار نگیریم، حاصل می‌شود. مشروط بر اینکه دچار منفی‌گرایی نشده و اجازه ندهیم هیجانات برما غالب شوند.»