کتاب رمان نویس ساده نگر و رمان نویس اندیشمند

کتاب رمان نویس ساده نگر و رمان نویس اندیشمند نوشتهٔ اورهان پاموک و ترجمهٔ علیرضا سیف الدینی است. انتشارات نیلوفر این کتاب پژوهشی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب رمان نویس ساده نگر و رمان نویس اندیشمند

کتاب رمان نویس ساده نگر و رمان نویس اندیشمند یک مجموعه مقاله به قلم اورهان پاموک، رمان‌نویس ترکیه‌ای است. این کتاب جزو مجموعه کتاب‌های مقالات نورتون از کلاس‌های اورهان پاموک است. دوره‌ٔ نورتون در سال ۱۹۲۵ برگرفته از نام «چارلز الیوت نورتون»، استاد دانشگاه هاروارد بنیان گذاشته شد. پیش از این، نویسندگان و شعرای بزرگ دیگری از جمله «تی.اس الیوت»، «رابرت فراست»، «خورخه لوئیس بورخس» و… نیز در این دانشگاه این دوره را برگزار کرده‌اند. کتاب حاضر در سال ۲۰۱۰ میلادی منتشر شده و عنوان ۶ مقاله‌ٔ آن عبارت است از «هنگام مطالعه‌ٔ رمان در ذهن ما چه اتفاقی می‌افتد؟»، «آقای پاموک، آیا شما واقعاً این اتفاقات را از سر گذرانده‌اید؟»، «شخصیت ادبی، بافته، حادثه، زمان»، «کلمه‌ها، نقاشی‌ها، شی‌ء‎ها»، «موزه‌ها و رمان‌ها»، و «مرکز». عنوان کتاب از شعری با نام «در باب شعر ساده و احساسی» از شیلر، شاعر آلمانی، گرفته شده است.

اورهان پاموک، نویسنده‌ٔ برنده‌ٔ جایزه‌ٔ نوبل، در این کتاب از تجربه‌ٔ رمان‌نویس‌بودن و آنچه او را به نوشتن سوق می‌دهد، نوشته است؛ جریانی که از تأثیر هنر نقاشی بر نویسندگی او خبر می‌دهد؛ اینکه چگونه او را از تصاویر متعدد در ذهنش برای داستان به تمایزدادن یکی از آن‌ها می‌کشاند و بعد جداشدن از عالم اطراف و غرق‌شدن در دنیای واژگان و البته داستانی که در حال شکل‌گرفتن است؛ او همچنین از تجربه‌ٔ خود به‌عنوان خواننده نیز می‌نویسد؛ اینکه چگونه باید رمان خواند و عناصر رمان، طرح رمان، شیوه‌ٔ روایت و چگونگی رسیدن به بزنگاه و دیگر بخش‌ها را در آن‌ها درک کرد. رمان برای اورهان پاموک مهم است و توجه و درک آن را یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های انسان مدرن می‌داند.

خواندن کتاب رمان نویس ساده نگر و رمان نویس اندیشمند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه در حوزهٔ ادبیات و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره اورهان پاموک

اورهان پاموک در سال ۱۹۵۲ در استانبول به دنیا آمد. او در خانواده‌ای پرجمعیت و از لحاظ مالی تقریباً مرفه بزرگ شد و همین فضای خانوادگی الهام‌بخش فضای بسیاری از کارهای او مانند کتاب «چیدت بی و پسران» شد. پدربزرگ او مهندس عمران موفقی بود و از راه ساخت ریل‌های راه‌آهن و کارخانه ثروت بسیاری به دست آورد. پدر اورهان مسیر پدربزرگش را دنبال کرد، اما عوض آنکه ثروت‌آفرینی کند، ثروتش را از دست می‌داد. اورهان مسیری کاملاً متفاوت اختیار کرد. او ۳ سال معماری خواند، اما بی‌آنکه این رشته را به پایان برساند، انصراف داد. در عوض در کلاس‌های روزنامه‌نگاری ثبت‌نام کرد و در نهایت تصمیم گرفت که نویسنده شود. او در ۲۲سالگی نخستین رمان خود را با عنوان «جودت بیک و پسران» نوشت، اما ۴ سال زمان برد تا ناشری چاپ کتاب او را بپذیرد.

پاموک در سال ۱۹۸۴ کتاب «خانه خاموش» و در سال ۱۹۸۵ کتاب «قلعهٔ سفید» را نوشت که هر ۲ جوایزی از سوی منتقدان دریافت کردند. پس از انتشار کتاب «قلعهٔ سفید» بود که نیویورک تایمز نوشت: «ستاره‌ای جدید از شرق ظهور کرده است؛ اورهان پاموک». با وجود استقبال منتقدان، مخاطبین عام دیرتر به نوشته‌های پاموک گرایش پیدا کردند. «کتاب سیاه» شاید نخستین موفقیت چشمگیر پاموک در ترکیه بود. شهرت بین‌المللی پاموک اما با کتاب «نام منْ سرخ» بیش از پیش گسترده شد. این رمان ترکیبی از ماجراجویی، عشق و معماهای فلسفی است که در قرن ۱۶ در استانبول رخ می‌دهد. داستان روایت ۹ روز برفی در حکومت عثمانی در سال ۱۵۹۱ است که جدالی از شرق و غرب را در روایتی پرکشش بیان می‌کند. این رمان به ۲۴ زبان دنیا ترجمه شد و در سال ۲۰۰۳ برندهٔ جایزهٔ بین‌المللی ادبیات دوبلین شد.

در کنار شهرت نویسندگی، پاموک در ترکیه سابقهٔ قضایی نیز دارد. ملی‌گرایان ترک از او به‌دلیل عنوان‌کردن این مسئله که در زمان حکومت عثمانی نسل‌کشی کردها و ارامنه در ترکیه رخ داده است، در سال ۲۰۰۵ شکایت کردند. او پس از محاکمه در دادگاه قضایی ترکیه بر اساس این جرم، مجبور به پرداخت جریمهٔ نقدی شد. پاموک دراین‌باره گفته است که دیگر امکان خودداری از بیان این مسئله را نداشت و اقدامش در راستای تلاش برای احیای حق آزادی بیان در کشورش بوده است.

کتاب‌های پاموک عمدتاً روایت‌هایی هستند از سرگشتگی و بی‌هویتی که با رگه‌هایی از تقابل ارزش‌های شرقی و غربی ارائه می‌شوند. روایت‌های او سبکی پست‌مدرنیستی همراه با پیچیدگی‌ و رازآلودگی دارند. اورهان پاموک در سال ۲۰۰۶ نوبل ادبیات را دریافت کرد. او نخستین نویسندهٔ ترکی است که توانسته است نوبل ادبیات را کسب کند.

بخشی از کتاب رمان نویس ساده نگر و رمان نویس اندیشمند

«رمان‌ها زندگی‌های دوم‌اند. رمان‌ها نیز مانند رؤیاهای ژرار دو نروال، شاعر فرانسوی، رنگ‌های زندگی و پیچیدگی‌های آن را نشان می‌دهند و عرصه شناخت ما را به‌طور فزاینده‌ای از آدم‌ها، چهره‌ها و اشیایی که احساس‌شان کرده‌ایم می‌انبارند. هنگام مطالعه رمان نیز، همان‌گونه که در رؤیا رخ می‌دهد، خارق‌العادگی چیزهایی که با آن‌ها مواجه شده‌ایم، گاه ما را چنان از خود بیخود می‌کند که مکانی را که در آن هستیم از یاد می‌بریم و خود را درون حوادث خیالی آشنا و میان افراد می‌انگاریم.»