کتاب پاییز آلمان

کتاب پاییز آلمان نوشتهٔ استیگ داگرمن و ترجمهٔ مژگان اصلیان است. انتشارات مهرگان خرد این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر حاوی ۱۳ جستار واقع‌گرایانه دربارهٔ آلمان و مردم آن است.

درباره کتاب پاییز آلمان

کتاب پاییز آلمان به جزئیات عینی نگاهی متفاوت دارد. بخشی به‌این‌دلیل که نویسنده می‌توانست با قاطعیت و بی‌پروا کلمات را بیان کند و مهم‌تر از آن، شجاعتِ دیدن مردم آلمان به‌عنوان انسان‌های رنج‌دیده را داشت و به آن‌ها برچسب رسواییِ ملی یا مقصر نمی‌زد. استیگ داگرمن جستارهای این کتاب را ابتدا در روزنامهٔ سوئدی «اکسپرسن» (Expressen) منتشر کرد. این درخواست روزنامه بود که نویسنده در پاییز ۱۹۴۶ به آلمان برود و مشاهدات خودش را به رشتهٔ تحریر درآورد. در مقدمهٔ کتاب حاضر نوشته شده است که  آنچه نوشته‌های استیگ داگرمن را منحصربه‌فرد می‌کرد، انگیزه‌های عمیقِ او برای کشف افراد در شرایط سخت بود. این کتاب برخی از نگرانی‌های اساسی او را بیان می‌کند و روند نگارش آن می‌تواند یک تمرین مفید در مشاهده و توصیف واقع‌گرایانه باشد.

در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به ۲ گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرند، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص، یا ارائهٔ اطلاعات و به دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم عامهٔ مردم است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب، یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ «مبتنی بر واقعیت» از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی هستند. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌توانند شامل موارد فهرست زیر باشند:

جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها، نقدهای ادبی.

خواندن کتاب پاییز آلمان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ناداستان و قالب جستارهای واقع‌گرایانه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره استیگ داگرمن

استیگ داگرمن در ۵ اکتبر ۱۹۲۳ به دنیا آمد. او نویسنده، شاعر و روزنامه‌نگاری سوئدی بود و افزون‌بر نویسندگی کتاب، دبیر روزنامهٔ جوانان سندیکالیست نیز بود. داگرمن را «کافکای سوئد» نامیده‌اند. منتقدان، سبک این نویسنده را آمیزه‌ای از سورئالیسم و اکسپرسیونیسم و او را تحت‌تأثیر نویسندگانی مانند نیچه، کافکا، استریندبرگ و ایویند یانسون می‌دانند.

برای نخستین بار، محمدرضا قلیچ‌خانی، داگرمن را با ترجمه و چاپ داستان «کودکی کشته می‌شود» در مجلۀ دنیای سخن (که با مقاله‌ای در مورد ادبیات سوئد، زندگی و آثار داگرمن در دههٔ ۱۹۴۰ همراه بود) به فارسی‌زبان‌ها شناساند.

برخی از آثار این نویسنده عبارت‌اند از:

مار (رمان، ۱۹۴۵)

جزیرهٔ نیستی (رمان، ۱۹۴۶)

پائیز آلمان (اثر غیر داستانی، ۱۹۴۷)

بازی‌های شبانه (مجموعه داستان کوتاه، ۱۹۴۷)

کودک سوخته (رمان، ۱۹۴۸)

درام‌های محکوم: مرد محکوم به مرگ، سایۀ مارتین (نمایشنامه، ۱۹۴۸)

نگرانی‌های عروسی (رمان، ۱۹۴۹)

نیاز ما برای تسلی سیری‌ناپذیر است (شعر و نثر، ۱۹۵۵)

هدیۀ غیرمنتظره (مجموعه داستان کوتاه)

بوران (مجموعه داستان کوتاه)

از تعدادی از آثار داگرمن برای تولید فیلم و موسیقی برداشت و اقتباس شده است؛ همچنین، جایزه‌ای به نام استیگ داگرمان در سوئد وجود دارد که عبارت است از نشان افتخار و بیست‌وپنج هزار کرون سوئدی. این جایزه، در سال ۱۹۹۹، با عنوان «شاملو شاعر بزرگ آزادی» به احمد شاملو اهدا شد.

استیگ داگرمن در ۴ نوامبر ۱۹۵۴ درگذشت.

بخشی از کتاب پاییز آلمان

«در انتهای پل، یک ایستگاه تراموا وجود داشت. تراموا آمادهٔ حرکت می‌شود که پیرزنی قد کوتاه، با یک گونی سیب‌زمینی بزرگ‌تر از خودش، می‌خواهد سوار شود. گونی واژگون می‌شود و همان‌طور که سیب‌زمینی‌ها به زمین پرتاب می‌شدند، فریاد می‌زند اما تراموا حرکت کرد. در میان افرادی که دور فروشندگان خیابانی جمع شده بودند، هیاهویِ شدیدی ایجاد شد و هنگامی‌که تراموا از آن‌جا دور شد، او تقریباً تنها در کنار نرده‌ها ایستاده بود. درحالی‌که آدم‌ها بر سر سیب‌زمینی، در میان اتومبیل‌های ارتش انگلیسی و فولکس واگن‌ها، در نزاع بودند، دانش‌آموزان کیف‌هایِ مدرسه را پُر می‌کردند، کارگران در تلاش برای فرو کردن در جیب‌هایشان بودند. زنان خانه‌دار زنبیل‌های خود را در جست‌وجوی مطلوب‌ترین میوه‌ها باز می‌کردند و بعد از دو دقیقه، با خنده و اشتیاق برای خرید آن چاقوی سیب‌زمینی، فروشندهٔ دستگاهی را که قصد داشت نازک‌ترین پوست سیب‌زمینی آلمان را به‌دست آورد محاصره کردند-این تغییر ناگهانی جو از خشم و دوستی، باعث شد تا مردم هامبورگ هیجانی توأم با خطر را احساس کنند.»