کتاب تاریخ مختصر جمهوری وایمار

کتاب تاریخ مختصر جمهوری وایمار نوشتهٔ کالین استورر و ترجمهٔ حسن افشار است و نشر مرکز آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب تاریخ مختصر جمهوری وایمار

جمهوری وایمار از بسیاری جنبه‌ها هنوز با ماست. بازماندگانی دارد که در هر زمینه‌ای، از مستندهای تلویزیونی تا فیلم‌های سینمایی، رمان‌های جنایی، موسیقی پـاپ، و حتی قصه‌های مصور کودکـان، الهام‌بخش‌اند. امـا از سوی دیگر، سایه‌ای تاریک نیز بر سیاست و اقتصاد در جهان امروز افکنده است. نامش با بی‌ثباتی مترادف شده و به‌ویژه پس از سقوط مالی اخیر جهان، ورد زبان روزنامه‌نگاران و تحلیل‌گران شده است. در این دوران نابسامانی اقتصادی، سیاست‌های ریاضتی و تندروی سیاسی و مذهبی، تاریخ پرآشوب جمهوری وایمار در آلمان شاید بیش از هر زمان دیگری در هشتاد سال گذشته با جوامع کنونی غرب مناسبت پیدا کرده است.

خواندن کتاب تاریخ مختصر جمهوری وایمار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزهٔ تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تاریخ مختصر جمهوری وایمار

«از بسیاری جنبه‌ها شرایط دشوار تولد جمهوری وایمار در تحولات آتی آن نیز تأثیر گذاشت. حکومتی که از دل یک شکست نظامی ننگین و یک دورهٔ دردناک انقلاب و خشونت سیاسی پای به عرصهٔ وجود نهاد، حکومتی خلق‌الساعه بود که در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ اعلام موجودیت کرد تا انقلاب را مهار کند و شور انقلابی مردم را از افتادن به مسیری افراطی‌تر بازدارد. دولتِ ناخواسته و نامحبوب، حتی در نظر کسانی که موجودیت‌اش را اعلام کرده بودند یک «جمهوری بدون جمهوری‌خواه» بود که از عدم مشروعیت رنج می‌برد. با این حال توانست حمایت موقت کسانی را که از بین بد و بدتر انتخابش کرده بودند به دست آورد، اگرچه شهروندانش هرگز علاقه یا تعهد واقعی بدان احساس نکردند. افزون بر این، اختلافات سیاسی «سال‌های بحرانی» سیاست و جامعهٔ آلمان را به طور عمقی و آشتی‌ناپذیری به تفرقه مبتلا کرد، که چون کژی‌ها و کاستی‌های ذاتی قانون اساسی جدید نیز بر آن افزوده شد، از ابتدا جمهوری وایمار را محکوم به فنا کرد.

این تفسیر از دموکراسی وایمار در بیشتر هشتاد سال گذشته تا حدود زیادی باب طبع مورخان بوده است. اما اگرچه یک‌سره دور از حقیقت نیست ــ جنگ و انقلاب، همچنین تفرقهٔ عمیق سیاسی و فرهنگ استبدادی امپراتوری، میراث تلخی برای جمهوری بود و قانون اساسی سال ۱۹۱۹ آشتی کاملی بین دیدگاه‌های گوناگون دربارهٔ شکل حکومت جدید ایجاد نکرد ــ همهٔ داستان هم نیست. به‌ویژه پژوهش‌های تازه‌ای که از نگاه سنتی به احزاب سیاسی آلمان و بحث‌های رایشتاگ فراتر رفته‌اند، تعبیر جاافتادهٔ «جمهوری بدون جمهوری‌خواه» را مورد تردید قرار داده و مدعی شده‌اند که آنچه در دورهٔ وایمار پدید آمد فرهنگ (یا فرهنگ‌های) سیاسی متمایزی بود که دست‌کم تا آغاز رکود اقتصادی بزرگ به حد شگفت‌آوری توانمند و پرمایه بود.»