کتاب سیره تربیتی پیامبران؛ حضرت یوسف (ع)، جلد دوم

کتاب الکترونیکی سیره تربیتی پیامبران؛ حضرت یوسف (ع)، جلد دوم نوشتهٔ محمدرضا عابدینی در نشر معارف چاپ شده است. این جلد از مجموعه کتاب‌های سیرهٔ پیامبران‌علیهم‌السلام دربارهٔ حضرت یوسف‌علیه‌السلام است. محتوای این کتاب به‌صورت گفتاری از شبکهٔ سوم سیمای جمهوری اسلامی، در برنامهٔ سمت خدا ارائه شده است.

درباره کتاب سیره تربیتی پیامبران؛ حضرت یوسف (ع)، جلد دوم

تنها قصه‌ای از پیامبران که در قرآن از ابتدا تا انتها در یک سوره آمده و نظم دقیق زمانی هم در آن رعایت شده، داستان حضرت یوسف‌علیه‌السلام است. در سرگذشت پیامبران دیگر این‌گونه نبود و داستان آن‌ها در جاهای مختلف آمده بود. هدایتگری در بیان سرگذشت آن‌ها آن‌گونه بود؛ ولی در این سوره نظم سوره، نظم عجیبی است که هرکدام برای ما درس است. لذا با همان سیری که قرآن کریم داستان حضرت یوسف‌علیه‌السلام را آغاز کرده شروع می‌کنیم. در دیگر مجلدات هم سعی کردیم محور اصلی ما آیات قرآن باشد؛ ولی در اینجا نظمِ سیر ما هم تابع نظمی است که قرآن در سورهٔ یوسف قرار داده است. در این مباحث از کتاب‌های تفسیر قیم المیزان، نوشته علامه طباطبایی‌رحمه‌الله و تفسیر تسنیم، نوشتهٔ آیت‌اللّه جوادی آملی‌حفظه‌اللّه‌تعالی و تفسیر حدائق الحقایق، نوشتهٔ معین‌الدین فراهی هروی (مشهور به ملا مسکین) و بسیاری از تفاسیر و تواریخ دیگر استفاده شده است که نام قسمتی از آن‌ها در کتاب‌نامه ذکر می‌شود.

کتاب سیره تربیتی پیامبران؛ حضرت یوسف (ع)، جلد دوم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به مطالعه در زندگی و سیرهٔ پیامبران پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب سیره تربیتی پیامبران؛ حضرت یوسف (ع)، جلد دوم

امید داشتن حتی با ازبین‌رفتن اسباب ظاهری

نکتهٔ دیگر دربارهٔ عبارت «غَلَّقَت» است که معنای آن بستن است. گاهی می‌گوییم: در را بست و گاهی می‌خواهیم شدت و کثرت بستن را اراده کنیم، دراین‌صورت آن را به باب تفعیل می‌بریم. با توجه به اینکه در آیه این فعل به باب تفعیل رفته است و عبارت «ابواب» یعنی جمعِ «باب» آمده است، معلوم می‌شود که درهای زیادی بوده که به‌صورت مکرر قفل زده شده است: هم کثرت را می‌رساند و هم شدت را؛ یعنی درهای متعددی بوده که هرکدام چند ققل داشته است؛ مانند درهای ضدسرقتی که الآن وجود دارد. راهروها و اتاق‌هایی تودرتو بوده است که هرکدام دری داشته و هر در با چند قفل بسته شده تا خیال زلیخا راحت شود که راهی به بیرون نیست و کسی نیز نمی‌تواند وارد شود.

آنچه در اینجا مهم است، این است که هر قفلی که زلیخا به درها می‌زد، دل یوسف به‌سوی خدا معطوف‌تر می‌شد؛ یعنی به‌جای اینکه هر قفلی که به در می‌زند، یوسف‌علیه‌السلام راه بازگشت را برای خود مسدود ببیند و دلش بلرزد، او دلش محکم‌تر می‌شد و هر بابی که برای او بسته می‌شد، باب جدیدی برای او به‌سوی خدا باز می‌شد. باب‌های خوف از خدا و امید به رحمت خدا برای او باز می‌شد.

این نکته، درسی برای حرکت ماست؛ یعنی این‌گونه نیست که وقتی اسباب ظاهری از ما گرفته شود، تسلیم شویم؛ بلکه هر بابی از ابواب و هر سببی از اسباب ظاهری که در مقابل ما بسته می‌شود، انسان می‌تواند باب و سبب دیگری را در برابر خود ببیند تا توان به‌پاخاستن و دوری از صحنهٔ گناه را داشته باشد.