کتاب پطر کبیر

کتاب پطر کبیر نوشتهٔ رابرت ماسی و ترجمهٔ ذبیح‌الله منصوری است و نشر تاو آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب پطر کبیر

پطر کبیر (۹ ژوئن ۱۶۷۲ – ۸ فوریه ۱۷۲۵)، تزار روسیه بود که در ده‌سالگی به حکومت رسید. او از ۷ مه ۱۶۸۲ تا ۸ فوریه ۱۷۲۵ میلادی (کمتر از ۴۳ سال)، همراه با برادر بیمار و ناتوانش ایوان پنجم بر روسیه حکومت کرد. او مشهورترین تزار روسیه است. پطر کبیر توانست روسیه را با اصلاحات و کشورگشایی به یک ابرقدرت اروپایی تبدیل کند. پس از آنکه خواهرش او را برای جلوگیری از به سلطنت رسیدن به یکی از روستاهای مجاور مسکو تبعید کرد، بالاخره در سال ۱۶۸۹ با جمعی از یاران خود به مسکو حمله کرد و خواهرش سوفی را به زندان افکند و خود به جای او به سلطنت نشست. کتاب پطر کبیر سرگذشت این تزار روس از کودکی تا لحظهٔ مرگ است. کتاب لحن صمیمی و ساده‌ای دارد و داستان‌وار وقایع تاریخی روسیه را روایت می‌کند.

خواندن کتاب پطر کبیر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به طرفداران داستان‌های تاریخی و همچنین علاقه‌مندان به تاریخ روسیه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب پطر کبیر

در مواقع عادی در کرملین، دو زمامدار حکومت می‌کردند؛ یکی زمامدار کشوری یعنی تزار، و دیگری زمامدار روحانی یعنی پیشوای مذهبی روسیه.

در اطراف کرملین عماراتی وجود داشتند که کارکنان دیوان و قضات در آنها کار می‌کردند و باز در داخل کرملین سربازخانه و نانوایی و رخت‌شوی‌خانه و اصطبل دیده می‌شد و در مرتفع‌ترین قسمت تپه‌ای که کرملین روی آن به وجود آمده بود، سه کلیسا و یک برج مرتفع به نام برج ناقوس به نظر می‌رسید و دو کلیسا از آن سه عبادتگاه را معماران ایتالیایی ساخته بودند.

بزرگ‌ترین و نامی‌ترین کلیسای کرملین به نام کلیسای «معراج» به زبان روسی «اوسپانسکی‌سوبور» خوانده می‌شد و از قرن پانزدهم میلادی تا روزی که در روسیه حکومت امپراطوری وجود داشت، همهٔ تزارها (پادشاهان) و ملکه‌های روسیه در کلیسای معراج تاجگذاری کرده بودند.

کلیسای معراج به دست یک معمار ایتالیایی موسوم به «رودولفو فیوراوان‌تی» اهل بولونی (واقع در ایتالیا) ساخته شد و ساختمان کلیسا در سال ۱۴۹۷ میلادی به اتمام رسید.

رودولفو فیوراوان‌تی قبل از اینکه شروع به ساختمان آن کلیسا بکند، به همهٔ شهرهای روسیه که در آنها کلیساهای بزرگ وجود داشت، مثل ولادیمیر، یاروسلاول، روستوف، نووگرود، سفر کرد و معماری آن کلیساها را معاینه کرد و منظورش این بود که مختصات اسلوب معماری کلیساهای روسیه در کلیسای معراج وجود داشته باشد.

فیوراوان‌تی برای نگاهداری گنبد بزرگ کلیسای معراج و اقمار اربعهٔ۸ آن چهار ستون بزرگ بنا کرد که گنبدهای پنجگانه بالای آنها قرار گرفت و شبستان این کلیسا از حیث وسعت و ارتفاع در روسیه بی‌نظیر است.

کلیسای دیگر در داخل کرملین، کلیسای «میکائیل» بود که تزارها (سلاطین روسیه) را در آنجا دفن می‌کردند. آن کلیسا را «آلوزیو نووی» معمار ایتالیایی ساخت و در آن کلیسا، آثار اسلوب معماری گوتیک۹ به‌وضوح مشاهده می‌شد.

در کلیسای میکائیل، محل قبر تزارهای روسیه ردیف منظمی نداشت و بعضی از سلاطین روسیه را کنار هم و بعضی دیگر را با فواصل بالنسبه دور دفن کرده بودند.

از جمله قبر «ایوان مخوف» و دو پسرش در وسط یک اتاق کوچک دیده می‌شد و قبر چند تزار، با فواصل زیاد در طول دیوارهای کلیسا به نظر می‌رسید.

جسد تزارهای روسیه را بعد از مرگ در تابوت‌های فلزی قرار می‌دادند و قسمت‌های خارجی تابوت را با مخمل زردوزی‌شده می‌پوشانیدند و با مرواریددوزی، کتیبه‌هایی روی آن روپوش نقش می‌کردند.

آخرین تزارهایی که در کلیسای میکائیل مدفون شدند، «آلکسی» و دو پسرش به اسم‌های «فدوز» و «ایوان چهارم» بودند که هر سه در روسیه سلطنت کردند.