کتاب جونی بی جونز و اتوبوس بوگندوی کله پوک
معرفی کتاب جونی بی جونز و اتوبوس بوگندوی کله پوک
کتاب جونی بی جونز و اتوبوس بوگندوی کله پوک؛ کتاب اول نوشته باربارا پارک است و با ترجمه امیرمهدی حقیقت در نشر ماهی منتشر شده است.
درباره مجموعه کتاب جونی بی جونز
مجموعه کتاب جونی بی جونز داستان دختر تقریبا ۶ سالهای است که در هر جلد داستانی تازه میسازد. در مجموعه ۲۸ جلدی کتابهای جونی بی. جونز ما با این دختر کوچک و بامزه همراه میشویم و او را در پیشدبستانی و مهدکودک را همراهی میکنیم.
کتابهای جونی بی. جونز با دیگر کتاب های کودک متفاوتند، این کتاب بر پایه داستانهای صرفا آموزشی و اخلاقی نیستند، این کتاب داستان کودکی پرجنب و جوش متفاوت است که هربار داستان تازهای خلق میکند. او اشتباه میکند،گاهی بیادب میشود، با معلم و خانوادهاش مخالفت میکند و دقیقا مانند یک کودک واقعی رفتار میکند، همین موضوع داستانهای او را برای کودکان محبوبتر کرده است و با او همراه میشوند.
کتابهای جونی بی. جونز از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۳ با تصویرگری دنیس برانکوس منتشر شده است و نویسنده تاکید کرده است نمیخواهد فقط داستانی اخلاقی بسازد چون دوست دارد کودکان را بخنداند.
در این کتاب جونی اولین بار به پیشدبستانی رفته است و علاقهای ندارد سوار اتوبوس مدرسه شود اما مادر و معلمش اصرار دارند او باید این کار را انجام دهد.
خواندن مجموعه کتاب جونی بی جونز را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به تمام کودکان علاقهمندان به داستان پیشنهاد میکنیم.
درباره باربارا پارک
باربارا پارک، نویسندهی ادبیات کودک و نوجوان، در ۲۱ آوریل ۱۹۴۷ در نیوجرسی امریکا متولد شد. او در سال ۱۹۶۵به کالج رفت و دو سال بعد فوق دیپلم گرفت. در سال ۱۹۶۷ به دانشگاه رفت و در سال ۱۹۶۹ فارغ التحصیل شد و با ریچارد ای پارک ازدواج کرد.
باربارا پارک در شهر فینیکس در آریزونا زندگی میکرد. او داستانهای زیادی برای کودکان و نوجوانان نوشت، اما مشهورترین آنها همین مجموعه داستانهای جونی بی جونز است که طرفداران زیادی دارد.
باربارا پارک در طول زندگیاش ۶ جایزه به انتخاب کودکان و چهار جایزه به انتخاب والدین دریافت کرد. او در نوامبر ۲۰۱۳ ، در ۶۶ سالگی، درگذشت.
حجم
۴٫۵ مگابایت
سال انتشار
۱۳۸۷
تعداد صفحهها
۶۴ صفحه
حجم
۴٫۵ مگابایت
سال انتشار
۱۳۸۷
تعداد صفحهها
۶۴ صفحه
نظرات کاربران
سلام من قسمت نمونه رو خوندم خیلی طولانی بود برای بچه های کوچیک پنج شش سال عکس های سیاه و سفید جذابیت نداره و این که مادر این دختر وقتی دخترش نمی خواست سوار اتوبوس بشه باید باهاش همدلی می کرد. به نظرم