نظرات کاربران درباره کتاب ویلت

کتاب قشنگیه.. شخصیت آروم لوسی اسنو ، سکوت کردنش ، صبوری و متانتش ،ذره ذره پیشرفت کردن و بزرگ شدنش رو خیلی خیلی دوست داشتم ‌.. این کتاب رو باید کنار پنجره تو یه روز بارونی خوند..نویسنده با مهارت میاد دست تخیلت رو میگیره و با خودش میبره به ویلت..با شخصیت های داستان آشنات میکنه ..ذره ذره زیر و بمشون رو بهت نشون میده..بهت یاد میده که هیچ آدمی خوب مطلق یا بد مطلق نیست...با خودش همراهت میکنه و قدم به قدم داستان رو آروم و لذت بخش جلو میبره. ازون کتابایی بود که وقتی تموم شد من موندمو و یک کتاب تموم شده و یه خیال که هنوز یه جایی توی داستان لابلای ورقای کتاب مونده بود...

برعکس کتاب جین ایر این کتاب خییییلی طول کشید تا تموم شه. یه جاهایی جذابیتش رو برام از دست میداد. ولی نمیتونستم نخونم و سرنوشت لوسی رو نفهمم! به نظرم آخر کتاب طوفان الکی اومد وسط و یهو با یه خط کتاب تموم شد! در هر حال اگه رمان کلاسیک دوست دارید و حوصله دارید، بخونید. خالی از لطف نیست واین که شخصیت لوسی یه جاهایی آموزنده هم هست با این که بعضی اوقات کاراش رو اعصابم بود😅

قشنگه! ولی خیلی رو اعصابمه! کشدار، با توضیحات اضافه (بیش از حد! مگرنه من عاشق توضیحات اضافه ام❤) حوصله سر بر و ناامید کننده. کتاب بیشتر روی احوالات بقیه مردم تمرکز داشت تا خود شخصیت اصلی. اینکه هیچ اتفاق واقعا مهمی نمیوفتاد، خیلی رومخ بود. انقدر نگاه لوسی به دنیا منفی و بدون حال بود که تا چند روز کسل شدم. تازه، هی میگه که لوسی کودکی سختی را پشت سر گذاشته، حتی تو خلاصه کتاب هم میگه از یک فاجعه خانوادگی فرار کرده، ولی تا یک مدت طولانی هیچ توضیحی راجب این نمیده!!!!!

من از خوندن کتاب ویلت بیشتر از جین ایر لذت بردم به نظرم پخته ترین اثر شارلوت برونته ست (اخرین اثرش هم هست) به دوستداران اثار کلاسیک پیشنهاد میکنم که حتما ای کتاب رو بخونن از خوندنش پشیمون نمیشن؛)

یاد اروین یالوم توی کتاب مامان و معنای زندگی افتادم که میگه قبل از پیدا شدن علم روانشناسی، نویسنده‌ها کار روان‌شناس‌ها رو انجام می‌دادن...

1. صرفا نظر من هست 2. شاید کمی از داستان برایتان لوث شود 3. پیشنهاد میکنم برای این کتاب نسبتا حجیم وقت نگذارید، مگر اینکه به آثار کلاسیک علاقه وافری دارید. اگر بخواهم صرفا در یک کلمه کتاب را توصیف کنم "حوصله سر بر" را انتخاب میکنم. ابتدایش خوب شروع می شود ولی از آنجا به بعد که برخی کاراکترهای اصلی به طرز مضحکی به هم ربط داده می شوند واقعا غیر قابل باور است و همین مسیله به میزان زیادی از زیبایی و کشش داستان میکاهد. خوب میدانم این یک رمان است و نویسنده هر طور که بخواهد میتواند آنرا بنگارد و ابدا احدی نمیتواند منکر این شود که چنین احتمالاتی که چند نفر پس از چند سال به طور اتفاقی دور هم جمع شوند هرگز رخ نمیدهد. ولی بحث این است که خواننده یک داستان میتواند قواعد و قوانین دنیای ساختگی نویسنده را براحتی قبول کند (مانند آنچه در داستان های فانتزی، علمی تخیلی و...) اتفاق می افتد اما باور احتمالات بسیار بسیار کم، کمی سخت است.

خب اول از همه اینکه انتظار یه رمان جین استینی رو نداشته باشید!! رمان زیبا و واقع گرایانه ایه متن بسیار پخته و روانه داستان حول محور لوسی و افکارش و با زاویه دید او از آدم های اطرافش روایت میشه که به طرز جالبی با تغییر شخصیت لوسی این زاویه دید هم عوض میشه در کل نمیشه گفت کتاب جذابیه(من خودم وسط این یه کتاب دیگه رو خوندم!) اما کتاب زیبا و ملایمیه با کلی توصیف شخصیت و موعظه های اخلاقی ... یه کتاب شارلوت برونته ای اصیل!😄😍

سلام من دوتا مسئله را نفهمیدم، یکی در اوایل کتاب چه بلایی سر خانواده لوسی میاد،یکی هم آخر داستان چی شد 😂

من این کتاب رو به صورت فیزیکی و برای انتشارات نی اگر اشتباه نکنم دارم و واقعا روند آروم و جلو جلو رفتن داستان رو دوست داشتم .اونایی که تو نقد دست دارند می گند ، جین ایر کتاب معروف تریه ولی ویولت آخرین و پخته ترین اثر برونته است و اگر از ادبیات کلاسیک لذت می برید به احتمال زیاد لحظات خوبی رو با این کتاب سپری خواهید کرد ، از دستش ندید

شارلوت برونته‌ نگارنده ویلت از برجسته ترین نویسندگان ادبیات کلاسیک و خالق جین ایر می باشد.ذکر همین دو نکته کفایت می کند که دوستداران ادبیات کلاسیک وسوسه شوند ویلت را مطالعه نمایند. ویلت متأخرترین اثر کامل شارلوت به لحاظ نگارش است( چراکه به لحاظ زمانی رمان پرفسورش دیرتر به زیور طبع آراسته شده حال آنکه نگارشش به قبل از جین ایر بازمی گردد و رمان اما هم اگرچه متأخرترین آثار به لحاظ نگارش بود اما هیچ گاه کامل نگشت) همین متأخربودن نشان از پختگی نویسنده در تعابیر و سیر داستان دارد. ویلت داستانی است متعلق به حدود ۱۵۰ الی ۲۰۰ سال پیش، داستانی که شما را با زوایای مختلف فرهنگی اروپای آن ادوار آشنا می سازد ( مثلا نوع گزینش رنگ لباس ها متناسب با سن ، ناپسند بودن نگاه دوشیزگان بر پرتره کلوپاترا و..) علاوه بر آن ویلت یک روایت خطی ثابت دارد داستانی که اگرچه تلاطم و هیجان لازم برای درگیری مخاطبش را فراهم نمی آورد، شدیدا او را علاقه مند می سازد که سر از کار لوسی و آینده اش درآورد آن هم نه ناگهانی بلکه به مرور زمان ( به اعتقاد من ویلت از آن دست کتاب هایی است که خواندنش ممکن است یکی دو ماه طول بکشد) ویلت آرامشی را به جانت هدیه می کند بی هیاهو بی هیجان.بعید است بعد از خواندنش علاقه مند شخصیت آرام، مستقل و باوقار لوسی نشوی مخصوصا گفت و‌گوهایش با دوشیزه فنشا که نشان می دهد چقدر این دختر واقع گراست. تجربیاتی که شارلوت برونته در زمینه تدریس به عنوان معلم و در مقام یک دختر کشیش داشته عمیقا بر او و داستان هایش سایه افکنده و ویلت نیز از این امر مستثنا نیست. با این همه مهم ترین اشکالی که به اعتقاد من بر رمان وارد است توصیف جزئیاتی است که اگرچه به جهت ریزبینی نگارنده قابل تحسین است اما اثر را گاهی غیر قابل تحمل می سازد. با این همه اثری است قابل توصیه و البته دوست داشتنی

بدبینی‌ای که در شخصیت لوسی اسنو به وضوح دیده می‌شد به نظرم آزاردهنده بود، اینکه لوسی مدام منتظر یه اتفاق بد بود که همه چیز رو خراب کنه، شخصیت‌ها رو با ویژگی‌های دوست‌نداشتنی وصف می‌کرد.. توصیفات بلند بالا و تشبیه زیاد هم جذابیت داستان رو کم می‌کرد و رشته‌ی داستان رو کلا از دست خارج می‌کرد. با این وجود تصور و تجسم اتفاقات و شخصیت‌ها در روند داستان قشنگ و دوست‌داشتنی بود :)🌿

عااااااااااالیییی

سلام من از خواندنش لذت بردم از معدود آثار کلاسیکی بود که نه‌تنها حوصله‌ام را سر نبرد بلکه عامل برخی تغییرات و تصمیماتی در وجودم شد که نشان می‌دهد هنوز میتوان با انسان‌های گذشته همدلی داشت. ترجمه هم خوب بود. در کل خیلی راضی بودم

کتاب خیلی قشنگی بود منم مثل خیلی از دوستان جین ایر و بیشتر پسندیدم پایان کتاب جوری نبود که بشه با وضوح فهمید که چی به سر موسیو پل اومد لحظات و حتی دقایقی بود که کتاب از ریتمش خارج میشد و بیش از حد به شخصیتهای فرعی داستان پرداخته میشد اما از خوندنش لذت بردم چون طرفدار پر و پا قرص ادبیات کلاسیک هستم و مطمئنم هر کسی همچین علاقه ای داشته باشه این کتاب براش لذت بخش می تونه باشه

امسال تصمیم گرفتم تا جایی که میتونم کتاب های خواهران برونته رو بخونم و در همین راستا، رسیدم به این کتاب:) اگه بخوام با شرلی مقایسه ش کنم ضعیف تره، کند تره، داستان بیشتر دور محور افکار لوسیِ و نویسنده توی این کتاب، مهارت شخصیت پردازی ش(مثالش مادام بک که واقعا عالی توصیف شده بود درحالی که شخصیت پیچیده ای داشت) رو به رخ ما میکشه... ولی عجیب حال و هوای فرانسه رو داشت، کوچه به کوچه ی ویلت رو تصور کردم و توصیفات و فضای داستان به طوری ملموس بود که اتاق چهارگوش و خوابگاه رو تو تصوراتم نمیدیدم، انگار واقعی بود! یکی از چیزایی که بیشتر از هر چیزی تو کتاب دوستش داشتم، شروع داستان بود. داستان اروم شروع میشه و لوسی، مثل سایه همه چی رو از بالا نگاه میکنه و همون چندتا شخصیت رو برامون کامل توصیف میکنه. بعد پرت میشیم به یک دنیای دیگه و وارد ویلت میشیم🤭، بعد که با فضای جدید آشنا شدیم و متوجه وضعیت جدید لوسی اسنو شدیم با یک پیوند خیلی غیرمنتظره به گذشته وصل میشیم:) مثل شرلی اتفاقات غیرمنتظره داشت، متنها شخصیت های شرلی پرشور تر بودن و روند این داستان آروم تر و کم هیجان تره. 📎 متذکر بشوم که من این کتاب رو با این ترجمه نخوندم، از نشر نی و با ترجمه ی رضا رضایی خوندم و راضی بودم:) در کل اگه به ادبیات کلاسیک، فرانسه، حال و هوای خوابگاه و روند نسبتا آروم علاقه دارین پیشنهاد مناسبیه...

دنیای خواهران برونته زیباست، زیباست و بی نقص،مخاطب با خیال راحت می‌تونه به داستان اعتماد کنه و غرق بشه. اینقدر فضای امن و آرامی فراهم می‌کنه که واقعا هر صفحه و کلمه ای که جلو می‌رم حسرت می‌خورم و با خودم می‌گم "ای کاش می‌شد این داستان هیچ‌وقت تموم نشه..."

یه مجموعه قشنگ از کتاب ویلت جلد دوم هست واقعا عالی و حرف دل خودم بعضیا هست واقعا عالی بود بخونید و لذت ببرید 📚👌

کتاب بی نظیری ست.ولی متاسفانه غلط املایی زیاد داره این کتاب ارائه شده.ترجمه ی خیلی قوی هم نداره

گرروووووووونهههههه

کتاب جین ایر شارلوت برونته خیلی بهتر از این کتاب بود ولی در هر حال خوندن ویلت هم خالی از لطف نیست💫