دانلود و خرید کتاب صوتی چوب نروژی

کتاب صوتی «چوب نروژی» نوشتهٔ هاروکی موراکامی با ترجمهٔ مهدی غبرایی و روایت فرزانه فائزی، شهره روحی، کامبیز خلیلی، فرهاد اتقیایی، نسترن نجاران و نسیم آقازاده توسط نشر نیکا منتشر شده است. این رمان در دستهٔ ادبیات داستانی معاصر قرار می‌گیرد و به روایت زندگی، عشق، فقدان و خاطرات دوران جوانی می‌پردازد. داستان در بستر توکیوی دههٔ ۱۹۶۰ شکل می‌گیرد و با نگاهی به روابط انسانی، تنهایی و جست‌وجوی معنا در زندگی، مخاطب را با خود همراه می‌کند. نسخه‌ی صوتی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب چوب نروژی

«چوب نروژی» از آثار شاخص «هاروکی موراکامی» است که در قالب رمان و با روایتی اول‌شخص، زندگی دانشجویی و دغدغه‌های جوانان ژاپنی را در دههٔ ۱۹۶۰ به تصویر کشیده است. این کتاب در سال‌هایی منتشر شد که ژاپن با تحولات اجتماعی و سیاسی گسترده‌ای روبه‌رو بود و فضای دانشجویی، اعتراضات و بحران هویت در آن موج می‌زد. موراکامی در این رمان، با تمرکز بر شخصیت «تورو واتانابه»، به بازخوانی خاطرات و تجربه‌های تلخ و شیرین دوران جوانی می‌پردازد. ساختار کتاب مبتنی بر روایت خاطره‌محور است و با نگاهی عمیق به روابط انسانی، مرگ، عشق و تنهایی، تصویری از جامعهٔ ژاپن آن دوران ارائه می‌دهد. «چوب نروژی» نه‌تنها داستانی عاشقانه، بلکه اثری دربارهٔ مواجهه با فقدان، اضطراب‌های وجودی و تلاش برای یافتن معنا در جهانی متغیر است. این رمان با فضاسازی دقیق و شخصیت‌پردازی‌های ملموس، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات معاصر ژاپن و جهان یافته است.

خلاصه کتاب چوب نروژی

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «چوب نروژی» با بازگشت «تورو واتانابه» به خاطرات جوانی‌اش آغاز می‌شود؛ زمانی که در دههٔ ۱۹۶۰ دانشجوی دانشگاهی در توکیو بود. تورو، پس از خودکشی دوست صمیمی‌اش «کیزوکی»، با خلأی عمیق و احساس تنهایی روبه‌رو می‌شود. او رابطه‌ای نزدیک با «نائوکو»، دوست دختر کیزوکی، برقرار می‌کند؛ دختری حساس و شکننده که خود نیز با مشکلات روانی دست‌وپنجه نرم می‌کند. پیاده‌روی‌های طولانی تورو و نائوکو در خیابان‌های توکیو، سکوت‌ها و گفت‌وگوهای کوتاه‌شان، به تدریج پیوندی عمیق اما پر از ابهام میان آن‌ها شکل می‌دهد. در همین حال، ورود شخصیت «میدوری» با روحیه‌ای سرزنده و متفاوت، زندگی تورو را دستخوش تغییر می‌کند و او را میان دو دنیای متضاد قرار می‌دهد: دنیای خاطرات و فقدان، و دنیای امید و زندگی. روایت کتاب، با پرداختن به موضوعاتی چون مرگ، عشق، تنهایی و جست‌وجوی هویت، تصویری از سردرگمی و آسیب‌پذیری نسل جوان ژاپن در آن دوران ارائه می‌دهد. تورو در مسیر رشد و بلوغ، با انتخاب‌های دشوار و احساسات متناقض روبه‌رو می‌شود و تلاش می‌کند معنای زندگی و عشق را در میان آشوب‌های درونی و بیرونی بیابد.

چرا باید کتاب چوب نروژی را بشنویم؟

«چوب نروژی» اثری است که با پرداختن به موضوعاتی چون فقدان، عشق، تنهایی و بحران هویت، تجربه‌های انسانی را به‌گونه‌ای ملموس و صادقانه روایت می‌کند. این کتاب با فضاسازی دقیق و شخصیت‌هایی چندلایه، مخاطب را به دنیای درونی جوانان ژاپنی دههٔ ۱۹۶۰ می‌برد و امکان همذات‌پنداری با دغدغه‌ها و احساسات شخصیت‌ها را فراهم می‌آورد. مواجهه با مرگ، جست‌وجوی معنا و تلاش برای کنار آمدن با گذشته، از جمله محورهای اصلی این رمان است که آن را به اثری تأمل‌برانگیز و ماندگار بدل کرده است.

شنیدن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های روان‌شناختی، داستان‌های عاشقانه و آثار ادبیات معاصر ژاپن مناسب است. همچنین کسانی که با دغدغه‌هایی چون تنهایی، فقدان، بحران هویت و جست‌وجوی معنا در زندگی روبه‌رو هستند، می‌توانند با فضای این رمان ارتباط برقرار کنند.

بخشی از کتاب چوب نروژی

«حافظه چیز مضحکی است. در آن صحنه که بودم، کمتر فکرش را می‌کردم. هرگز تصور نمی‌کردم چیزی باشد که تأثیر پایداری بر من بگذارد، قطعاً خیال نمی‌کردم که هجده سال بعد با این طول و تفصیل یادش بیفتم. آن روز چشم‌انداز برایم به لعنت خدا نمی‌ارزید. به فکر خودم بودم. به فکر دختر خوشگلی بودم که کنارم راه می‌رفت. به فکر دوتایی با هم بودن و به فکر خودم بودم. موضوع سن و سال بود، آن زمانی از زندگی که هر منظره، هر احساس و هر فکر مثل بومرنگی به سویم برمی‌گشت. و بدتر، عاشق بودم. عشق با همهٔ پیچیدگی‌هایش. چشم‌انداز چندان نظرم را نمی‌گرفت. اما حالا چشم‌انداز چمن اولین چیزی است که به چشمم می‌آید. بوی علف، خنکای مبهم باد، خط تپه‌ها، عوعو سگ: این‌ها نخستین چیزها هستند، آن هم با وضوح مطلق. احساس می‌کنم می‌توانم دست دراز کنم و با نوک انگشت لمسشان کنم. با این همه، هر قدر صحنه روشن باشد، هیچ کس در آن نیست. هیچ کس. نائوکو در آن نیست، من هم نیستم. کجا می‌شود ناپدید شده باشیم؟ چطور می‌تواند چنین چیزی اتفاق بیفتد؟ هر آنچه آن زمان مهم به نظر می‌رسید - نائوکو و منی که آن زمان بودم، و دنیایی که آن زمان داشتم - این‌ها کجا می‌توانند رفته باشند؟ درست است، حتی نمی‌توانم صورت نائوکو را مجسم کنم - دست‌کم حالا نه. تنها چیزی که دستم به آن می‌رسد، پس‌زمینه است، چشم‌انداز خالص، بی‌هیچ دیّاری در آن.»