کتاب هلن کلر؛ دختری که عاشق نور بود

هلن کلر؛ دختری که عاشق نور بود اثر لیبی رومرو یکی از کتاب‌‌های انتشارات پرتقال برای نوجوانان است که به معرفی هلن کلر، نویسنده نابینا و ناشنوا و فعال سوسیالیست آمریکایی می‌پردازد.

انتشارات پرتقال با هدف نشر بهترین و با کیفیت‌ترین کتاب‌ها برای کودکان و نوجوانان تاسیس شده است. پرتقال بخشی از انتشارات بزرگ خیلی سبز است.

درباره کتاب هلن کلر؛ دختری که عاشق نور بود

هلن کلر در بیست و هفتم ژوئن سال ۱۸۸۰ میلادی به دنیا آمد. در هیجده ماهگی بر اثر بیماری مننژیت بینایی و شنوایی‌اش را از دست داد و ارتباطش کاملا با دنیای بیرون قطع شد. وقتی شش ساله بود او را پیش الکساندر گراهام‌بل بردند و او یک معلم بیست ساله به اسم آن سالیوان را برای هلن فرستاد تا او را تعلیم دهد. آن سالیوان انقدر دراین کار تبحر داشت که هلن بعدها درباره او گفت که زندگی واقعی‌اش با ورد این معلم به زندگی اش آغاز شده است. او از این روز به عنوان مهم‌ترین روزی که در زندگی به خاطر دارد، یاد می‌کند. سالیوان معلمی سخت کوش و فوق‌العاده بود که از مارس ۱۸۸۷ تا پایان عمر خود در اکتبر ۱۹۳۶، در کنار کلر ماند.

هلن کلر از کودکی بسیار مشاق رفتن به دانشگاه بود و در ۱۴ سالگی به یک مدرسه ناشناوایان در نیویورک رفت. در ۱۶ سالگی به مدرسه کمبریج بانوان جوان در ماساچوست راه یافت و در سال ۱۹۰۰ در کالج رادکلیف پذیرفته شد. چهار سال بعد با کمک معلمش که سخن‌رانی‌های استادان را کف دست او می‌نوشت توانست فارغ‌التحصیل شود.

هلن کلر فعالیت‌های اجتماعی زیادی داشت. او از زمانی که در دانشگاه «رادکلیف» دانشجو بود، نگارش را آغاز کرد و این کار را ۵۰ سال ادامه داد. علاوه بر «زندگی من»، هلن یازده کتاب و مقالات زیادی در زمینه نابینایی، ناشنوایی، مسائل اجتماعی و حقوق زنان نوشته است.

خواندن کتاب هلن کلر؛ دختری که عاشق نور بود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

نوجوانان علاقه‌مند به سرگذشت‌نامه‌خوانی مخاطبان این کتاب‌اند.

بخشی از کتاب هلن کلر؛ دختری که عاشق نور بود

داسـتان هلن کلـر را که بخوانید، خودتـان می‌فهمید چه آدم شـگفت‌انگیزی بـوده. بـا خواندن این کتاب تـازه می‌فهمید چقدر زندگی ایـن زن متفاوت بود اگـر اتفاق‌هایی خاص برایش نمی‌افتاد. اگر مادروپدرش او را به مؤسسـه نگهـداری از معلولان می‌فرسـتادند، چه می‌شـد؟ اگر آنی سـالیوان معلمش نبـود، چـه می‌شـد؟ در زندگـی هلـن «اگرهـای» بسـیاری وجـود دارد. از این «اگرها» به نفعش تمام شد. هلن، بیشتر خوش‌شانسی همه آدم‌ها اینقدر خوش‌شـانس نیسـتند. مطمئنم همه ما کسـانی را می‌شناسـیم که به کمی کمک نیاز دارند. فکرش را بکنید زندگی چنین آدمی چقدر ممکن است بهتر شود اگر یک نفر، مثال خود شـما، وارد دنیای او شود. ممکن است زندگی‌اش را تغییر دهید، ممکن اسـت بـا او دوسـت شـوید و ممکن اسـت بفهمید کمـک کردن بـه دیگران بـه نفـع خودتـان هـم هسـت. اگر حرفـم را قبـول نداریـد، به حـرف هلن گـوش کنید که روزی گفت: «سـاده‌ترین راه خوشـبختی، خوب بودن اسـت.»