کتاب درآمدی بر خوانش لاکان؛ بخش دوم و سوم

کتاب درآمدی بر خوانش لاکان؛ بخش دوم و سوم اثری از ژوئل در است که با ترجمه مهدی خوریانیان منتشر شده است. این مجموعه به بررسی آرا و نظرات ژاک لاکان پزشک، فیلسوف و روانکاو فرانسوی می‌پردازد.

درباره کتاب درآمدی بر خوانش لاکان؛ بخش دوم و سوم

ژاک ماری امیل لاکان که ۱۳ آوریل ۱۹۰۱ در پاریس، متولد شد و ۹ سپتامبر ۱۹۸۱ در ۸۰ سالگی در همانجا درگذشت، یکی از مهم‌ترین فیلسوفان و روانکاوان عصر خود است. او با نوشتن رساله بازگشت به فروید که در آن ناخودآگاه را به صورت یک زبان ساختاربندی کرده است، معروف شد.

در کتاب درآمدی بر خوانش لاکان؛ بخش دوم و سوم که ادامه‌ای است بر بخش اول کتاب، ژوئل در به بررسی آرا و عقاید ژاک لاکان می‌پردازد که اعتقاد داشت، ناخودآگاه همانند دستگاه زبان ساختار می‌یابد. او موفق شده است تا با درهم آمیختن نظریه دیالکتیک هگل و همچنین نظریات سوسور در باب زبان‌شناسی، عقاید فروید را دوباره احیا کند. به گونه‌ای که روانکاوی در تمام عرصه‌های حیات بشری حضوری پررنگ داشته باشد. به این ترتیب این علم نوظهور را با تمام جنبه‌های دیگر حیات و علوم دیگر، مرتبط می‌کند. 

دکتر مهدی خوریانیان که دکترای روان‌شناسی دارد، در زمینه روانکاوی فعال است و در دانشگاه نیز تدریس می‌کند، این اثر را که یکی از مراجع در زمینه شناخت آثار لاکان به حساب می‌آید، به زبان فارسی ترجمه کرده است. 

کتاب درآمدی بر خوانش لاکان؛ بخش دوم و سوم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب درآمدی بر خوانش لاکان؛ بخش دوم و سوم اثری مفید برای تمام علاقه‌مندان به مطالعات روانکاوی و فلسفی است. اگر بخش اول کتاب را خوانده‌اید، حالا نوبت این جلد است.

درباره ژوئل در 

ژوئل دُر (۱۹۴۶-۱۹۹۹)، روانکاو فرانسوی، عضو انجمن سازمان روان‌کاوی و پژوهش فرویدی بود. او همچنین مسئول سخنرانی‌ها و رئیس پژوهش در گروه آموزش و پژوهش در علوم انسانی بالینی در دانشگاه دنیس ـ دیدروت، پاریس هفت، بود. او به واسطه کارش سخنرانی‌های بسیاری در کشورهای گوناگون برگزار کرد و آموزگارِ آسیب‌شناسی‌روانی و روان‌کاوی بود و عهده‌دار تربیت کاندیدهای روان‌کاوی فراوانی بود. 

از میان آثار ژوئل در که عموم آن‌ها در زمینه روانکاوی هستند، می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «ساختار و روان‌کژی‌ها» (۱۹۸۷)، «کار بالینی در روان‌کاوی» (۱۹۹۴)؛ «کتاب‌شناسی آثار ژاک لاکان» (۱۹۹۷)؛ «پدر و نقش او در روان‌کاوی» (۱۹۸۹) و «درآمدی بر خوانش لاکان» که دو جلد «ناخودآگاه همانند دستگاه‌زبان ساختار می‌یابد» (۱۹۸۵) و «ساختار سوژه» (۱۹۹۲) را دربر می‌گیرد.

بخشی از کتاب درآمدی بر خوانش لاکان؛ بخش دوم و سوم

مفهوم بی‌میلی جنسیِ جونز مبتنی بر اختلاط ضمنی بین آلتمردانه و فالوس است. به دیگر بیان، این اختلاط مبین کژفهمی ویژه‌ای درباره ماهیت اُبژه فالیک است، ماهیتی که به فروید امکان داد تا به این اُبژه، ارزش و کارکردی نسبت دهد که برای زن و مرد یکسان است. به علاوه، بی‌شک اتفاقی نیست که جونز مفهوم بی‌میلی جنسی خود را در بستر بررسی‌هایش در عرصه امرجنسی زنانه توضیح می‌دهد. به زعم جونز، شاخص ترس از بی‌میلی جنسی در زن، است. به این ترتیب، شاخص مشترک ترسِ جدایی از اُبژه عشق امرجنسی دختر و پسرِ خردسال مقدم بر عقده اختگی است.

این موضوع، مؤید آن است که جونز قبول ندارد که فرگشت لیبیدوییِ دختر خردسال به واسطه اختگی و برتری فالوس برانگیخته می‌شود. [همانطور که لاکان می‌گوید] اگر فرگشت لیبیدویی دختر بایست، همانند پسر، بر مبنای امر یکسانی استوار شود، در نتیجه، این اُبژه محوری، نه فالوس، بلکه بی‌میلی جنسی است.