کتاب درس گفتارهایی پیرامون مبانی پایه ای آموزه های ژاک لاکان

کتاب الکترونیکی «درس گفتارهایی پیرامون مبانی پایه ای آموزه های ژاک لاکان» درس‌گفتارهای دکتر حسن مکارمی است که با گردآوری نرگس شریف زاده در انتشارات نشانه چاپ شده است. ویراستاری علمی و ادبی این اثر را دکتر مهدی خوریانیان به عهده داشته است.

درباره کتاب درس گفتارهایی پیرامون مبانی پایه ای آموزه های ژاک لاکان

کتاب پیش رو حاصل تلاشی دو‌ساله جهت گـردآوری چند دوره از درس گفتارهای مبانی اساسی روانکاوی لاکانی است که توسط دکتـر حسن مکارمی تدریس شده است. کتاب درس گفتارهایی پیرامون مبانی پایه ای آموزه های ژاک لاکان دربردارندهٔ این چند دوره و تبدیل زبان گفتاری به نوشـتاری در چهار دوره تدریس این مبانی است. این کار در طول دو سال متوالی و با برگردانی فایل‌های صوتی به نوشتاری و بازخوانی چنـد‌بارهٔ متـون انجام شد. تلاش استاد مکارمی و تأکید ایشان بر تداعی آزاد در جلسـات و پیش‌رفتن بر اساس کار ناخودآگاه باعث شد که کتاب به همان سـبک که تدریس شده به نوشتار تبدیل شـود و تـا آنجـا کـه ممکـن بـوده در سراسر متن کتـاب زبـان گفتـاری تغییر داده نشده است. 

عناوین فصل‌های کتاب به شرح زیر است:

سخنرانی ژان فورتن

سخنی کوتاه با خوانندگان

مقدمه

دربارهٔ این درس گفتارها

شکل‌گیری ناخودآگاه

امر واقع، امر نمادین، امر خیالی

دال و مدلول و دیگری بزرگ

خواهش و عامل تولید خواهش

دیگری و نام پدر

  پیرامون ساختار و آسیب‌های روانی

کتاب درس گفتارهایی پیرامون مبانی پایه ای آموزه های ژاک لاکان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این اثر به روانکاوها پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب درس گفتارهایی پیرامون مبانی پایه ای آموزه های ژاک لاکان

«تفاوت بـین نمـادی کـه انسـان می‌سازد و نمادی که حیوان می‌فهمد، در این است که انسان نمـادی می‌سازد کـه می‌تواند آن را به واسطه‌ی زبان به انسان دیگر منتقـل کنـد. پـدر و مـادرِ انسان می‌توانند این نمادها را به فرزندان خود منتقل کنند. حتی اگر پـدر و مادری با فرزندشان در منطقه‌ای دورافتاده به دور از سایر افراد باشـند، می‌توانند زبان خود را به فرزندشان منتقل کنند. اما اگر یـک سـگ نـر و ماده فرزندی داشته باشند و این دو سگ با ده نماد آشنا باشند، نمی‌توانند این نمادها را به فرزندشان منتقل کنند. این اختلافی اساسی بین انسـان و حیوان است. این است که در انسان به عنوان موجود ناطق، سخن، مبنای اصلی ناخودآگاه است. اگر بخواهیم با ادبیات لاکان آشنا شویم، آنجا که می‌گوید: "ناخودآگاه وجود ندارد، چنین باید نهاد مگر در نـزد موجـود ناطق"، باید بپرسیم منظور این جمله چیست؟ لاکان برای اینکه ذهن مـا را آماده کند، گفته‌اش را به شکلی منفی آغاز می‌کند. این روش اوست تا بگوید که این هست و جز این نیست. حیوان دست‌آموز به زبـان آغشـته نیست، حیوان با نمادهایی که چون زبان ساختار داشته و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود، آشنایی ندارد. دال سوژه را برای دالی دیگر نمایندگی می‌کند. این جمله، شاید از مشکل‌ترین گفته‌های کوتاه لاکان است که فهم آن در ابتدا بسیار مشکل است. در واقع کاری که لاکان انجام می‌دهد، این است که دال و نشان را از هم جدا می‌کند. دال‌ها حداقل بایـد دو دال باشـند و دال‌ها مانند هم نیستند. تمامی نظام داده‌پردازی ما حـداقل بـر اسـاس دو دال ساخته شده است و هیچ دالـی جـای دال دیگـر را نمی‌گیرد. ایـن اختلاف بین دو دال است که اساس پیدایش زبان را به وجود می‌آورد. سوژه‌ای به زبان آغشته می‌شود که حداقل دو عدد دال داشته باشد و این دو دال فرد، برای حداقل یـک سوژه‌ی دیگـر قابـل فهـم باشـد.»