کتاب شرحی بر تلویزیون لاکان

کتاب شرحی بر تلویزیون لکان: درس گفتارهای دوم نوشتهٔ حسن مکارمی است. این کتاب را انتشارات نشانه منتشر کرده است.

درباره کتاب شرحی بر تلویزیون لکان

گفته شده است که در مجموعهٔ آثار «ژک لکان» تنها یک مصاحبه به نام «تلویزیون» یافت شده است. کتاب شرحی بر تلویزیون لکان درمورد ژک لکان، آثار او، دلیل ارزشمندی این مصاحبه و تأثیر کارهای لکان سخن گفته شده است. گروهی از روان‌پزشکان، روان‌کاوان و روان‌شناسان ایرانی مقیم فرانسه در انجمنی به نام «روان‌پژوهان» گرد آمده و پس از ۲ سال موفق به ترجمهٔ مصاحبهٔ یادشده به پارسی شده‌اند. چاپ و پخش متن «تلویزیون» بود که موجب آشنایی علاقه‌مندان فارسی‌زبان با آموزه‌های ژک لکان و «انجمن روان‌پژوهان فرانسه» شد. در همان سال‌ها در تهران و مشهد جلسات سخنرانی و کلاس‌های آموزشی از طریق ویدئوکنفرانس برپا شد. نسخه‌های متن «تلویزیون» به‌سرعت نایاب شد. حسن مکارمی با اجازهٔ انجمن روان‌پژوهان و برای استفادهٔ علاقه‌مندانی که مایلند متن کامل و پیوستهٔ کتاب «تلویزیون» را با پیشگفتارها و لغت‌نامه مطالعه کنند، قسمت فارسی کتاب را در نخستین فصل درس‌گفتار حاضر آورده است.

خواندن کتاب شرحی بر تلویزیون لکان را به چه کسانی پیشنهاد می ‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به پژوهش علمی، مناسب و کاربردی است.

بخشی از کتاب شرحی بر تلویزیون لکان

«چرا تلویزیون ژک لکان به فارسی؟

تلویزیون به فارسی پیش از همه چیز چرا تلویزیون ژاک لکان و نه یک راهنمای واژه‌ها فرهنگ لغات یا دست‌نامة مفاهیم روانکاوی یــا حتــی یــک درس‌نامة آسیب‌شناسی روانی؟

ما اینجا همچون خود ژک لکان متنی نیرومند و مؤثر را برگزیدیم تا یک‌راست وارد اثری بزرگ شویم که در آن نقطة تلاقی مفاهیمی به چشم می‌خورد که لکان بر آنها متمرکز بوده و درعین‌حال بسیار پیشرفته‌اند.

باید اعتراف کرد که حتی اگر در زبان فارسی رویکردهایی به روان‌کاوی وجود داشته باشد که چندان هم زیاد نیستند، با رشد و گسترش آن در فرانسه یا کشورهای دیگر فاصلة فراوانی دارند. دنیای فارسی‌زبان سرشار از پیچیدگی‌های اندیشة گذشتگان است؛ به‌طوری‌که علی‌رغم فاصله‌گرفتن آن از گذشته کماکان دارای ظرافت شکیبایی و هوشی است که از هزاره‌ها گذر کرده است. مهد تمدنی است دست‌کم گرفته شده یا بهتر بگوییم ناشناخته و اغلب به‌گونه‌ای اشتباه و نامتمایز تعبیر شده؛ تمدنی که در سرزمینی، پهناور، در میانة تفکر و سنجش رشدیافته است. این فرهنگ با چنین سنت‌های فلسفی شاعرانه و عرفانی بی‌گمان امروز می‌تواند باتکیه‌بر، علم دستاورد روان‌کاوی را جذب کند و از کمک‌های آن سود جوید.

یک رویداد، یک اثر تلویزیون به‌درستی یک راهنما است. کوتاه، یکتا و مشخص. اثری که نظریه مشکلات و درگیری‌ها را پنهان نمی‌کند.

اگر این اثر در زمان پیدایش خود یک رویداد، بود، امروز نیز همان است. فرصت یگانه‌ای بود که ژک لکان پذیرفت در برنامه‌ای تلویزیونی شرکت کند و به دوربین تن دهد؛ کسی که مدتی پیش از آن از میکروفون دستگاه ضبط‌صوت هم می‌گریخت.

متنی دور از عرف با غنایی شگرف که چون پتک فرود می‌آید؛ حاوی یک قرن شناخت روانکاوی، نخستین قرن آن. برخلاف سمینارهایش که مطالب را به‌آرامی و با مکث بیان می‌کرد، در این جا با شتابی غیرمعمول سخن می‌گوید لکان در اینجا کارهایش را خلاصه نمی‌کند، با طرح رئوس کلی و بیانی، حسی، قاطعانه و ملتهب در آن چرخ می‌زند.»