کتاب ورشو 1920

کتاب ورشو 1920 اثری از آدام زامویسکی با ترجمه کاوه بیات است. این اثر به بررسی تلاش نافرجام لنین برای چیرگی بر اروپا می‌پردازد و نگاهی بر درگیری نظامی میان ارتش لهستان و ارتش سرخ شوروی در نزدیکی شهر ورشو می‌اندازد. نبردی که در نهایت با پیروزی نیروهای لهستانی به اتمام رسید.

نشریه ایندیپندت (Independent) این کتاب را اینطور توصیف کرده است: «روایتی دقیق و زیبا از یکی از نقاط عطف بزرگ در تاریخ اروپا. عده کمی همچون آدام زامویسکی به بایگانی‌های لهستانی، روسی و اروپایی مسلط هستند. او با حرارت یک افسر سواره لهستانی می‌نویسد»

درباره کتاب ورشو 1920

ورشو ۱۹۲۰ اثری است که به بررسی تلاش نافرجام لنین برای چیرگی بر اروپا می‌پردازد و نگاهی جامع به نبرد ورشو است. این نبرد که در فاصله روزهای ۱۲ تا ۲۵ اوت سال ۱۹۲۰ انجام شد، شکستی بزرگ برای لنین و نیروهای ارتش سرخ بود. چراکه بسیاری از تاریخ‌نگاران معتقدند این نبرد و پیروزی ورشو بود که از نفوذ کمونیسم در اروپا جلوگیری کرد. 

نیروهای شوروی به فرماندهی میخائیل توخاچفسکی، یکی از مشهورترین ژنرال‌های ارتش سرخ، بود و نیروهای لهستانی با فرماندهی ژنرال یوزف پیلسودسکی فعالیت می‌کردند. زمانی که نیروهای شوروی به ورشو و دژ مودلین نزدیک شدند، نیروهای لهستانی ضد حمله خود را آغاز کردند. این ضد حمله، غافلگیری و عقب‌نشینی نیروهای ارتش سرخ را در پی داشت. در نهایت این پیروزی و چند پیروزی دیگر بود که معاهده صلح ریگا را رقم زد و در سال ۱۹۳۹ مرزهای شرقی لهستان را مشخص کرد. 

ارزش و اهمیت این نبرد، که در فاصله پایان جنگ جهانی اول و آغاز جنگ جهانی دوم رخ داد، کمتر از نبرد ماراتون و واترلو نبود. تاثیرات گسترده سیاسی نبرد ورشو در سال ۱۹۲۰ را می‌توان همین امروز نیز مشاهده کرد. جالب است بدانید این نبرد به نام معجزه در ویستولا نیز شهرت دارد. آدام زامویسکی در کتاب ورشو ۱۹۲۰ به بررسی تلاش‌های لنین و اقدامات ژنرال پیلسودسکی می‌پردازد و این واقعه تاریخی سیاسی را بررسی می‌کند. 

ساندی تایمز (Sunday Times) کتاب ورشو ۱۹۲۰ را تاریخ نبرد از بهترین نوع می‌داند. «فضای بین المللی و زمینه سیاسی به طرز مطلوبی ترسیم شده است و [شرح] دو ارتش بسیار پراهمیت است و توسط پرتره‌های خاطره انگیز مهمترین شخصیت‌ها زنده می‌شود.»

کتاب ورشو 1920 را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

علاقه‌مندان به مطالعات تاریخی و سیاسی را به خواندن کتاب ورشو ۱۹۲۰ دعوت می‌کنیم. اگر دوست دارید درباره کمونیسم و تاریخ اروپا نیز بدانید، این کتاب گزینه خوبی برای شما است. 

درباره آدام زامویسکی

نشریه تایمز (Times) معتقد است آدام زامویسکی، به عنوان یک مورخ مشهور و پرکار ، یک تنه مشخصات تاریخی لهستان را در غرب مطرح کرده است

بخشی از کتاب ورشو 1920

در طرحی که در ژانویه ۱۹۲۰ به تصویب لنین رسید تمرکز یک نیروی فوق‌العاده گسترده در جبهه غربی، تا شمال پریپت، پیش‌بینی شده بود. قرار بود این قوا با حمایت لشکرهای مستقر در جبهه جنوب غرب در اوکراین دست به حمله بزنند. در ابتدا قرار بود این عملیات در آوریل ۱۹۲۰ آغاز شود، اما لزوم فراخواندن واحدهایی که در قفقاز با بقایای قوای دنیکین می‌جنگیدند و اعزامشان به جبهه لهستان، عملیات را به تأخیر انداخت. این فرصتی برای لهستان بود. 

پیلسودسکی به‌خوبی می‌دانست که اگر به روس‌ها اجازه دهد تمامی نیروهای بالقوه خود را بسیج کنند، ارتش لهستان درهم خواهد شکست. از این رو تصمیم گرفت برای شروع عملیات در ماه بهار پیشدستی کرده و یکی از جبهه‌های شوروی را درهم بکوبد. بدین ترتیب مهار دیگر جبهه‌های شوروی با دردسر کم‌تری صورت می‌گرفت. پیلسودسکی در اولین اقدام به سپاه تحت فرمان ژنرال ولادیسلاو شیکورسکی دستور داد مُزیر را متصرف شود. این اقدام علاوه بر ایجاد شکاف بین دو جبههٔ روسیه، یک محور عملیاتی برای پیشروی بعدی لهستانی‌ها، چه در شمال چه در جنوب، فراهم می‌ساخت.

اطلاعاتی که از طریق رهگیری فرمان‌های مخابره‌شده روس‌ها به دست آمده بود، بر پیلسودسکی آشکار ساخت که روس‌ها نیز همچون او امید چندانی به مذاکرات صلح ندارند؛ مذاکراتی که به خاطر پاره‌ای مسائل فنی در همان ماه آوریل متوقف شده بود. اطلاعات مزبور همچنین حکایت از آن داشت که به‌رغم افزایش نیروهای روسیه در هر دو بخش شمالی و جنوبی پریپت، فشار اصلی از شمال وارد خواهد شد. با این حال پیلسودسکی بنا به دو دلیل تصمیم گرفت ضربه نخست خود را در جنوب وارد کند. دلیل اول آن بود که چون فصل بهار در اوکراین زودتر از روسیه سفید فرامی‌رسید، عملیات می‌توانست به‌سرعت آغاز شود و پیش از آمادگی روس‌ها برای حمله در جبهه شمال به پایان برسد. دلیل دوم نیز آن بود که وی با این اقدام به یکی از آرزوهای دیرین خود دست می‌یافت.

هنگامی که بلشویک‌ها در اواخر سال ۱۹۱۹ بخش غربی اوکراین را اشغال کردند، ارتش ملی اوکراین به فرماندهی آتامان سیمون پتلور مجبور به پناه‌گرفتن در لهستان شد. پیلسودسکی قصد داشت به پتلورا کمک کند که دوباره قدرت را در دست بگیرد و یک دولت اوکراینی متمایل به لهستان در آن‌جا برپا کند.

در صورت تحقق این امر، مرزهای لهستان و روسیه نصف می‌شد و درنتیجه لهستانی‌ها می‌توانستند توان خود را بر حفاظت از دهلیز شمالی متمرکز کنند. طبق محاسبه پیلسودسکی، اگر او به‌سرعت وارد عمل می‌شد، پتلورا می‌توانست تا ماه ژوئن موقعیت خود را در اوکراین مستحکم سازد و بدین ترتیب تمام نیروهای لهستانی برای مقابله با حمله قریب‌الوقوع روسیه در شمال فراغت می‌یافتند.