کتاب خاطره‌درمانی

خاطره‌درمانی کتابی از دکتر علی شمیسا روان‌شناس و روان‌درمانگراست که به شما آموزش می‌دهد چگونه عواطف منفی را با خاطره‌نویسی از ذهن خود پاک کنید.

 درباره کتاب خاطره‌درمانی

خاطره‌نویسی یا خاطره‌گویی هدفمند، شکلی هنرمندانه از پیروی از تخلیه ذهن است. با همین یادداشت‌های روزانه و هفتگی که از تجربه‌های شخصی خود می‌نویسید، به نوعی شما ذهن‌تان را پاکسازی می‌کنید. دیگر اجازه نمی‌دهید که سطل آشغال‌های گوناگون در ذهن‌تان جا خوش کنند. 

ذهن زمانی که حجمش از خاطرات روان‌شناختی تلخ و ناخوشایند پر شود، به نوعی دچار بیماری وراجی ذهن می‌شود، و به‌طور اتوماتیک، واژه‌ها و حرف‌ها و خاطرات گذشته را نشخوار می‌کند؛ یک خاطره را ده‌ها بار برای این و آن تکرار می‌کند. ذهن مسأله‌اش با آن خاطره حل نشده، مثل زخمی است که درمان نشده و مرهمی روی آن گذاشته نشده است.در صورتی که ذهن باید به شیوه‌های خلاقانه درمان شود. خاطره‌نویسی را هر فردی باید جدی بگیرد. حداقل برای سلامتی و بهداشت ذهن خودش. وقتی می‌نویسی احساس آرامش می‌کنی، احساس می‌کنی گویی استفراغ ذهنی کرده‌ای، بالا می‌آوری، فحش می‌دهی، هذیان می‌گویی، خشمت را برون‌ریزی می‌کنی و بعد قلمت خود به خود می‌ایستد، آرام می‌گیری، احساس لذت به سراغت می‌آید.

 دکتر علی شمیسا در این کتاب از ضرورت و مزایای خاطره‌نویسی می‌گوید و سبک‌های مختلف نگارش خاطرات را برمی‌شمارد. او در این کتاب توضیح داده است که خاطره‌نویسی برای چه کسانی خوب است و باعث تخلیه روانی آنها می‌شود.

دکتر علی شمیسا نویسنده و روان‌درمانگر و مدیر نشر دیجیتال روان‌شناسی جامعه و نویسنده ۲۵ عنوان کتاب است.

خواندن کتاب خاطره‌درمانی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 اگر دوست دارید درمان نوین روان‌شناختی خاطره‌نویسی را تجربه کنید و با کمک آن به زندگی عادی خود بازگردید، علی شمیسا در این کتاب به شما کمک خواهد کرد.

 بخشی از کتاب خاطره‌درمانی

قسمتی از زندگی هر فردی را روزهای گذشته تشکیل می‌دهد و اکنون هم، گذشته آینده است. گذشته تو را، خاطرات تشکیل می‌دهند و این خاطرات می‌توانند خوشایند باشند؛ یعنی زمانی که شما آنها را به یاد می‌آورید، احساس شور و شعف و سرور و شادی درونی به شما دست می‌دهد. شما خاطرات بسیار خوشی از دوران کودکی خود دارید که بسیار هم تأثیرگذار بوده و حتی زمانی که آنها را یادآوری می‌کنید، اشک شوق و شادی می‌ریزید و گاهی دچار نستالژی (غم غربت) می‌شوید یا غم آن روزها به شما دست می‌دهد. دوران دبستان و دوستانی که هر کدام خاطره‌های بسیار زیبایی را در ذهن‌تان تداعی می‌کنند، این خاطرات، به نوعی خاطرات کودک درون شما در بزرگسالی است که می‌توانند خاطراتی تلخ نیز باشند. چرا که با یادآوری آنها، شما، احساس غم، اندوه، گناه، افسردگی و اضطراب و خشم و ناامیدی می‌کنید. خاطرات روان‌شناختی دوران کودکی درصدی از افراد، حاوی زخم‌ها و تاول‌هایی است که هر یک درد روانی خود را دارند، خصوصآ زمانی که زخم‌ها درمان نشده‌اند و به صورت رنج روانی و شرمندگی مزمن درآمده‌اند که فرد با یادآوری ناخودآگاه آنها، دچار عدم ثبات خلقی می‌شود ــ یک روز عالی و یک روز تلخ و زهرماری. این زخم‌ها اگر جدی گرفته نشوند، در بزرگسالی شما یا همین امروز، در حوزه‌های مختلف زندگی مثل روابط زناشویی، فعالیت‌های اجتماعی و تفریح، در برابر روحیات و خلقیات شما، قدعلم می‌کنند.

امروزه روان‌شناسان در حوزه درمان به این نتیجه رسیده‌اند که بررسی خاطرات یک اصل روان‌درمانی است که ابتدا باید خاطرات گذشته، به زمان حال آورده شوند و مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند و با کمک خود فرد، درمان شوند. همچنین خاطرات اکنون نیز، باید مورد توجه و تجزیه روانکاوانه قرار بگیرند تا فرد بتواند با آنها کنار بیاید. در دایره خاطرات روان‌شناختی هر فرد، مجموعه‌ای از زخم‌ها، دردها، ناله‌ها، غصه‌ها، شادی‌ها و عقده‌ها وجود دارند. گره‌های کوری که هر کدام ساعت‌ها کاردرمانی و بالینی می‌طلبد. اگر امروز شما پیش یک روان‌درمانگر خبره بروید و قصد او روان‌درمانی شما باشد، ابتدا شرح حال گذشته‌تان را می‌خواهد که همان خاطرات روان‌شناختی شماست. به شما می‌گوید: از دوران کودکی‌ات بگو؛ هرچه یادت می‌آید! شما چند دقیقه‌ای حرف می‌زنید. اما انگار که سخت است. مکثی می‌کنید و از او می‌پرسید: «می‌شه شما سؤال کنید تا من جواب بدم؟»