کتاب راهنمای جامع زنان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی

راهنمای جامع زنان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی اثری مشترک از ساری گولدن و میشِل فِرانک است که با ترجمه مریم قبادی در انتشارات متخصصان به چاپ رسیده است.

 درباره کتاب راهنمای جامع زنان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی

چیزی که اغلب مردم دربارۀ اختلال نقص توجه میدانند، تنها پیکسل کوچکی از یک تصویر بزرگ است. ADHD لزوماً نقص توجه نیست بلکه داشتن مشکل در تنظیم جنبه‌های مختلفی از شناخت، عاطفه و رفتار است. ADHD به‌معنی بیش‌فعالی نیز نیست. پس معنی آن چیست؟

ADHD یک سندروم مادامالعمر، عصبی رفتاری، ژنتیکی است که منجر به تفاوت‌های ساختاری، شیمیایی، ارتباطی و انگیختگی در مغز می‌شود که متعاقباً بر آنچه که سیستم «عملکرد اجرائی» نامیده می‌شود، تأثیر میگذارد. دکتر توماس براون توصیف مناسبی برای ADHD ارائه می‌دهد:

ADHD سندروم پیچیدهای از اختلالات رشد وابسته به عملکرد اجرائی، سیستم خودمدیریتی مغز، سیستمی از عملیات غالباً ناخودآگاهانه است. این اختلالات از نظر موقعیتی متغیر و مزمن است و در بسیاری از جنبه‌های زندگی روزمره فرد، به‌لحاظ عملکردی اختلال ایجاد می‌کند.

اگر مشکوک به ADHD هستید، لازم است با متخصصی که از تجربۀ کافی در تشخیص و درمان این اختلال برخوردار است. در وب‌سایت http://www.add.org یک چِک‌لیست رایگان وجود دارد و می‌توانید آن را تکمیل کنید و برای اولین باری که ویزیت می‌شوید، آن را همراه خود داشته باشید. یک روان‌پزشک، پزشک، روانشناس، مددکار اجتماعی بالینی یا درمانگر می‌تواند ADHD را تشخیص دهد.

این کتاب حاوی داستان‌هایی دربارۀ زنانی است که نویسندگان در طول این سال‌ها شناخته‌اند و با آن‌ها ملاقات کرده‌‌اند. آنها این داستان‌ها را با شما به اشتراک می‌گذارند به این امید که در تجربه‌های آن‌ها در هر مرحله از سفر نقاط مشترکی بیابید. اسامی استفاده‌شده خیالی است و بخش‌هایی از داستان به‌علت پایبندی به اصول محرمانگی تغییر یافته و با داستان‌های دیگر ترکیب شده است.

 خواندن کتاب راهنمای جامع زنان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

دانشجویان و پژوهشگران روان‌شناسی مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب راهنمای جامع زنان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی

تفکر: بهای آشکارسازی

آیا شما در گذشته برای فاش کردن تفاوت‌هایتان به مشکل برخورده‌اید؟ مواردی را که به‌نظرتان آشناست را بررسی کنید.

- آیا خودتان را برای درخواست کمک یا حمایت منع کرده‌اید؟(آن‌ها با خود فکر خواهند کرد که من خودبینم و حق را به خودم میدهم یا اینکه خودم را خاص می‌دانم و مرا نمیپذیرند!)

- آیا تابه‌حال برایتان پیش آمده برای راحت بودن (مانند درخواست چند ساعت استراحت)، حرکت به رفتن مکانی کم‌سروصدا در اداره، یا بستن در اتاق کاریتان، با وجود اینکه به این موضوع اذعان دارید که میتوانستید عضو تیم کارآمدتر و منضبط‌تر باشید، درخواستی ارائه بدهید؟ نمیخوام مغرور به‌نظر برسم! قول می‌دهم که آدم خوبی هستم! آن‌ها در رابطه با ارزیابی ترجیحی من نگرش منفی خواهند داشت و اگر این کارها را انجام بدهم، تمایلی به شناخت من نخواهند داشت.

- آیا تابه‌حال برایتان پیش آمده، بخواهید برای انجام کارتان به حمایت کارکنان بیشتری نیاز داشته باشید و یا به یک آشنا پیشنهاد کمک در خانه را بدهید، اما از ترس واکنش همکاران یا افراد دیگر چیزی نگویید؟(میدونم چی قراره بشنوم. بهم میگن، واقعاً جدی میگی؟ چیزهای مهمتری هست که بخوای پولتو براشون خرج کنی!)

- آیا برایتان پیش آمده مهمانی بدهید و از مردم بخواهید یا خودشان چیز حاضری با خودشان برای خوردن بیاورند (به این خاطر که شما آشپزی را دوست دارید اما آشپزی در حوزه کاری شما نیست) و نگران این باشید مردم دعوتتان را پس بزنند؟(میدونم چی میخوان راجع بهم بگن، میگن آشپزی که کار شاقی نیست! یه چیزی رو داخل آرامپز میریزی و میپزی. آشپزی که موشک هوا کردن نیست.)

- آیا تابه‌حال برایتان پیش آمده، برای کسی دربارۀ کلافه شدنتان موقع حضور در مراسم تولد نوزادان و جشن پاتختی صحبت کنید و با پاسخی سهلانگارانه و قضاوت‌مندانه مواجه شوید؟(من واقعاً از شنیدن این حرف‌ها وحشت داشتم، سرگرم کننده‌اس! آروم باش! لیست کادوها رو چِک کردی؟ کادوهاشون خوبه ولی این چیزا بده!)

- آیا تابه‌حال دربارۀ واکنش یک دوست، برای تدارک گردهمایی دوستانه در مکانی آرام و خارج از خانه خود نگران بوده‌اید؟ (میدونم نوبتی هم باشه نوبت منه، میتونم صدای همه رو بشنوم همه‌شون میزبان من بودند)

شرایطی مانند مثال‌های بالا چگونه بر پنهان‌سازی و ابراز تفاوت‌ها و نیازهایتان تأثیر میگذارد؟

.

نکات مهم فصل

- یکی از گسترده‌ترین و مخرب‌ترین راهکارهای تقلیدی که زنان مبتلابه نقص توجه برای محافظت از خودشان بر آن تکیه می‌کنند، پنهان سازی است.

- به‌نظر می‌رسد پنهان‌سازی در جهت دوری از ناراحتی، تعارض و آسیب‌پذیری‌اعمال می‌شود، در حالی که بیشتر شما را از حرکت بازمیدارد و در مسیر چیزی که می‌خواهید در جهان ارائه بدهید، مانع ایجاد می‌کند.

- مخفی‌سازی شما را از زندگی دور می‌کند.

- نقش‌ها، قوانین و انتظارات جنسیتی به‌محض ایجاد مانع در مسیر بلند کردن صدا، یافتن جایگاه و درخواست نیازها، برترین‌ها، ایده‌ها و نقاط قوت، آتش زنان مبتلابه نقص توجه را شعله‌ورتر می‌کند.

- تأثیر نهایی خود خاموشی و تقویت رفتارهای پنهان‌سازی، سد دیگری در مسیر تلاش‌هایتان برای فراهم ساختن زندگی که چالش‌های نقص توجه شما را مورد حمایت قرار می‌دهد و نقاط قوتتان را برجسته می‌کند، اضافه می‌کند.

قسمت دوم: روشنگری

بیشترین سایه‌های این زندگی حاصل از ایستادنمان در برابر نور خودمان است‌رالف والدو امرسون

امرسون با بیان شیوایش به این گفته اشاره دارد که بزرگ‌ترین سد در مسیر تغییر، ترس از روشنایی‌مان است. بازتاب امرسون بیانگر لحظه‌های سخت و تاریکی است که ما با مقاومت در برابر حق درخشش خودمان، آن‌ها را به ارمغان می‌آوریم.

با درخشیدن به خودمان به‌عنوان یک زن دارای اختلال نقص توجه، اجازه ظاهر شدن و گام نهادن به مسیر روشن‌تر زندگی می‌دهیم این کار ما را ملزم می‌کند تا چیزی را واقعاً می‌خواهیم، بررسی کنیم، بیشتر به دنیا نشان دهیم که هستیم، کسی را که می‌خواهیم با آن ارتباط برقرار کنیم انتخاب کنیم و اعتراف کنیم از چه‌کسی می‌خواهیم دوری کنیم. این روند ممکن است سدهای داخلی را ایجاد کند که مغایر با چیزی است که در دوران دختر بودنمان راجع به چگونگی رفتار زنان در موقعیت‌های مختلف، فرامیگیریم.زنان مبتلابه اختلال نقص توجه به‌طور مشترک ترس را بروز می‌دهند و در این قسمت از مسیر با سختی مواجه می‌شوند. به همین علت در تمام این بخش، روشنگری را به شما اهدا می‌کنیم تا کمکتان کنیم از پلی که به بیرون از سایه خودتان و مستقیم‌ترین مسیر هدایتتان می‌کند، عبور کنید.

حالا زمان آن است تصویری کاملاً جدید از خودتان را مجسم کنید و به‌عنوان یک زن مبتلابه اختلال نقص توجه نسخه‌ای جدید برای زندگی‌تان بپیچید. خوب اجازه دهید با روشنفکری ادامه دهیم.