کتاب داستان‌های برنده‌ی جایزه‌ی او . هنری ۲۰۱۸

کتاب داستان‌های برنده‌ی جایزه‌ی او . هنری ۲۰۱۸  که به همت لورا فرمن منتشر شده است. دربر دارنده  ۱۷ داستان برنده جایزه او. هنری  در سال ۲۰۱۸ است.

درباره جایزه ادبی او. هنری

 جایزه او. هنری یک جایزه ادبی آمریکایی است که به نام ویلیام سیدنی پورتر معروف به او. هنری، نویسنده و هنرمند بزرگ آمریکایی نام‌گذاری شده است. او. هنری با لطافت طبع، شخصیت‌پردازی‌های هوشمندانه خود در طول زندگی‌اش بیش از ۴۰۰ داستان کوتاه نوشت که همگی از شاهکارهای داستان کوته به شمار می‌روند. 

داستان‌های جایزه نویسندگی او. هنری سالانه به  بیست داستان برتر ایالات متحده و چاپ شده در مجلات کانادایی انگلیسی‌زبان داده می‌شود.

 خواندن کتاب داستان‌های برنده‌ی جایزه‌ی او . هنری ۲۰۱۸ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به خواندن داستان‌های کوتاه از نویسندگان موفق دنیا.

 بخشی از کتاب داستان‌های برنده‌ی جایزه‌ی او . هنری ۲۰۱۸

کر و کور

لارا وَ‌پنیار

این مرد کر و کور، معشوق دوست مادرم، در راه بود که شب را با ما بگذراند. نامش ساشا بود؛ نام دوست مادرم اُلگا. من الگا را از همان اول بچگی می‌شناختم بنابراین او را دوست خودم هم می‌دانستم. او زیبا بود، بسیار زیباتر از مادرم. موی قیرگونِ صاف بلندش تا کمرش می‌رسید. موی من و مادرم هم تیره بود، اما نازک و آشفته، و در برابر موی او که چشم‌ها را خیره می‌کرد اصلاً به چشم نمی‌آمد. الگا در شهری کنار دریای سیاه زندگی می‌کرد اما مرتب به مسکو می‌آمد و هر بار هم برای من هدیه‌ای می‌آورد. هدیهٔ محبوبم گردنبندی بود که از گوش‌ماهی درست شده بود. عاشق این بودم به گردنم بیندازمش و الگا آواز بخواند و دست بزند و من برقصم. مادرم می‌گفت: «طفلک الگا! خیلی با بچه‌ها خوبه.» من بچهٔ کوچکی بودم، اما به مادرم نزدیک بودم، آن‌قدر نزدیک که ناخودآگاه فخری را که در لحنش بود تشخیص می‌دادم. مادربزرگ دلیلش را برایم توضیح داد: «هر دو خیلی دلشون بچه می‌خواست، اما فقط مامانت تونست یکی بزاد.»

مادرم و الگا در یکی از کلینیک‌های درمان ناباروی مسکو که در حال آزمایش روش جدیدی بود با هم آشنا شده بودند. باید دو هفته زیر نظر یک زن سبیلو که چکمهٔ نظامی می‌پوشید بستری می‌شدند. بیماران در یک اتاق می‌خوابیدند و مراحل را با هم انجام می‌دادند. پنج نفر بودند. همه بین سی تا چهل‌ساله و همه (به دلیل ابلهانه‌ای) درجهٔ دکتری داشتند. دکتری مادرم در ریاضیات بود و دکتری الگا در فلسفه. موضوع پایان‌نامهٔ الگا در ادراک بود، موضوع مادرم در اعداد منفی. تخت‌هایشان روبه‌روی هم بود بنابراین چاره‌ای جز دوستی نداشتند.