کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی

کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی، نوشته جسیکا بنت، راهنمای بقا در محیط‌های جنسیت‌زده است. او در این کتاب از مشکلات زنان در محیط کار گفته و راهکارهایی برای مقابله ارائه کرده است. 

برای اینکه بدانید چگونه می‌توانید در فضاهای جنسیت‌زده، زنده بمانید و به فعالیتتان ادامه دهید، کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی را با ترجمه فاطمه باغستانی بخوانید. 

درباره‌ی کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی

داستان کتاب باشگاه مشت زنی فمینیستی در مورد یک باشگاه مبارزه است، البته در آن خبری از جنگ فیزیکی با مردان نیست. در باشگاه مشت‌زنی فمنیستی هر ماه تعدادی از زنان در خانه‌ی یکی از دوستانشان جمع می‌شوند و در آنجا روش‌های مبارزه‌شان را مرور می‌کنند. مبارزه با چه کسی؟ چگونه؟ آن‌ها تجربیاتشان را باهم به اشتراک می‌گذارند. از سرخوردگی شغلی، جنسی و نکات تجاری باهم حرف می‌زنند و همه‌ی تلاششان این است که در جامعه‌ی جنسیت‌زده‌ای که در آن گرفتار هستند، بهترین روش مقابله را پیدا کنند. هدف آن‌ها از این دورهم جمع شدن، برگزاری یک مهمانی عصرانه‌ی معمولی یا دورهمی ساده نیست. آن‌ها تلاش می‌کنند تا آگاه باشند و آگاهی ببخشند. 

جسیکا بنت در باشگاه مشت زنی فمینیستی، داستان‌های افراد را با مشاوره‌های تحقیقاتی و آمار ترکیب می‌کند. بنت که سال‌ها است برای برابری حقوق زنان و مردان تلاش می‌کند، واژگان جدیدی را برای مشکلات جنسی که زنان هر روز با آن‌ها روبه‌رو می شوند، ارائه کرده است. می‌توانیم بگوییم که باشگاه مشت زنی فمینیستی کتابی با دو وجه است: یک وجه مانیفستی که به طور کلی از حقوق برابر زنان صحبت می‌کند و به آنان آگاهی می‌دهد و وجهی هدایت‌گر که راهنمایی جدی و درعین حال طنزآمیز است. جسیکا بنت به خوبی توانسته است که جنسیت زدگی زیر پوستی را در محیط کار به تصویر بکشد. اما او موضوع را همانطور رها نکرده است، بلکه توصیه‌هایی جالب، دقیق و عملی هم برای خوانندگان دارد تا نسل جدید زنان شاغل را برای مقابله با آن تقویت کند.

کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی یک کتاب عالی برای تمام زنان و مردانی است که دوست دارند درباره‌ی حقوق برابر زنان و مردان بدانند. کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی را به تمام زنان شجاع، قوی و مستقلی که می‌شناسید، هدیه بدهید و از تمام مردان بخواهید که حتما آن را مطالعه کنند. 

بخشی از کتاب باشگاه مشت‌زنی فمینیستی

رفتار مناسب برای محافظت در برابر دشمنان

اجازه دهید به ابتدای داستان برگردیم.

باشگاه مشت‌زنی فمینیستی سال ۲۰۰۹ پایه‌ریزی شد، اما ما ادعا نمی‌کنیم که اولین گروه از زنانی بودیم که در یک آپارتمان تنگ و تاریک جمع شدیم تا دربارهٔ شغل‌هایمان درددل کنیم. در دورهٔ مادرهایمان، دورهمی‌های هفتگی گروه‌های آگاهی‌دهنده نامیده می‌شد: این دورهمی‌ها شامل زنانی بود که وقتی شوهر یکی به سفر می‌رفت، در خانه او جمع می‌شدند و از هم می‌پرسیدند: «وقتی شوهرت نیست، کارهای خانه چطور پیش می‌رود؟» یا «رؤیای تو در این زندگی چیست؟»

باشگاه مشت‌زنی فمینیستی من یک روز بعدازظهر در محله‌ای کلاس‌بالا در یکی از شعبه‌های مک‌دونالد و در حین خوردن سیب‌زمینی سرخ‌شده و میلک‌شیک خلق شد. در آن زمان سه زن بیشتر نبودیم که هرکدام شغلی رده‌پایین در تلویزیون داشتیم. خیلی از زمانی‌که باراک اوباما ریاست‌جمهوری را دوقبضه کرده بود، نگذشته بود و کنگره حتی یک رأی به نمایندگی زنان نداده بود و از سال ۱۹۷۸ چنین اتفاقی نیفتاده بود. در همین سال بود که دیوید لترمن اعتراف کرد که با دستیارش رابطه داشته است و تحلیلگر ای‌اس‌پی‌ان به‌خاطر داشتن رابطه با یکی از کارمندان جوان‌ترش اخراج شد و کریس براون۱۹ نیز به‌خاطر کتک زدن نامزدش، ریحانا، موردپیگرد قرار گرفت.

این رسوایی‌ها واقعیت‌های نادر پشت پرده بود، اما نمود آن در زندگی شخصی زنان هر روز دیده می‌شد. یکی از زنان که دستیار محقق بود، وظایفی دوبرابر میزان حقوقی که باید به‌طور سالانه دریافت کند، داشت اما هیچ عنوان یا پاداشی دریافت نمی‌کرد. (وقتی درخواست ارتقای شغلی داد، به او گفتند که زمان مناسبی برای چنین درخواستی نیست.) خانم دیگری پس از چهار سال کار به‌عنوان دستیار، ارتقای شغلی یافت، اما حقوق او که اضافه نشد هیچ، باید به رئیس هم گزارش مستقیم می‌داد. او پس از ارتقای شغلی در یک اطاقک بدون پنجره نزدیک به اتاق پرینت، درست همان‌جایی که مدیر ارشد لباس‌هایش را نگه‌داری می‌کرد، می‌نشست. بقیهٔ کارمندان به این اتاق، اتاق گنجه‌مانند می‌گفتند. او یک برچسب تزئینی دیواری با تصویر ساحل کارائیب روی پارتیشن چسبانده بود تا مبادا دچار اختلال تنگناهراسی شود.

او بعدها توضیح داد: «حس می‌کردیم حبس شده‌ایم و هیچ راه فراری نداریم. مشاور یا شبکهٔ رایانه‌ای نداشتیم و پس از مدتی به این نتیجه رسیدیم که در شرکت ما عقاید آقایان درهرصورت ارزشمندتر هستند.»