تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب امامت و رهبری

نویسنده:مرتضی مطهری

انتشارات:انتشارات صدرا

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۱از ۱۵ رأیخواندن نظرات

۴٫۱

(۱۵)

خواندن نظرات

معرفی کتاب امامت و رهبری

امامت و رهبری مجموعه‌ای است دربرگیرنده شش سخنرانی استاد شهید آیت‌الله مرتضی مطهری درباره «امامت» در انجمن اسلامی پزشکان به تاریخ زمستان ۱۳۴۹ هجری شمسی. ضمنا در مقدمه کتاب خلافت و ولایت که در سال ۱۳۴۹ توسط «حسینیه ارشاد» منتشر شد نوشته‌ای به قلم استاد شهید در پاسخ به انتقاداتی که ممکن است نسبت به طرح مسئله امامت و خلافت در اذهان پدید آید به چاپ رسیده است.

معرفی نویسنده

مرتضی مطهری

مرتضی مطهری روحانی شیعه ایرانی، استاد فلسفه و کلام اسلامی و مفسر قرآن است. او تالیفاتی پرشمار در علوم مختلف اسلامی داشته و نظرات و آثارش از لحاظ محتوا و شکل ارائه، جنبه‌های نوتری نسبت به دیدگاه‌ها و روش‌های سنتی حوزوی دارد؛ می‌توان از او به عنوان یکی از تاثیرگذارترین روحانیان معاصر در اندیشه و اثر نام برد. مطهری از مبارزین ضد حکومت پهلوی بود و پس از انقلاب اسلامی به عضویت شورای انقلاب درآمد.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۵)

هانیه سادات

۱۳۹۸/۰۶/۲۶

چقدر خدا نعمت بزرگی داده به شهید مطهری که در عین حکیمانه و پر مغز بودن مطالب، کتاب ها به ساده ترین و روان ترین شکل ممکن هستند خداروشکر که ما هم از وجود این نعمت بزرگ فیض میبریم خیلی خوب بود

سپیده دم اندیشه

۱۴۰۰/۱۰/۲۸

خالی از لطف نیست👌 البته برای امامت و رهبری فقط به این کتاب اکتفا نکنید تا می توانید درباره ولایت بخوانید و نشر دهید مثل همیشه استاد شهید عالی بودند تکه ای زیبا از کتاب: وقتی ما خودمان را به آتش نمی

- بیشتر

فهیم همتی

۱۴۰۱/۱۰/۰۵

من این کتاب رو دو سه بار خواندم ، آثار استاد مطهری معلوم هست و نیاز به تعریف ندارد. اگر می خواهید با دلیل شیعه باشید حتما این کتاب رو بخونید

یاامیرالمومنین

۱۴۰۳/۰۶/۰۵

سلام خیلی کتاب خوب و عالی هست انصافا. کسی که میخواد امیر المومنین رو برای سنی ها اثبات کنه و کمی از نظر شیعه درباره امامان یاد بگیره این کتاب رو مطالعه کنه

کاربر 7676322

۱۴۰۲/۱۰/۱۷

خوب

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۴)

به هرحال طرفداری از تز «اتحاد اسلامی» ایجاب نمی‌کند که در گفتن حقایق کوتاهی شود. آنچه نباید صورت گیرد کارهایی است که احساسات و تعصبات و کینه‌های مخالف را برمی‌انگیزد، اما بحث علمی سروکارش با عقل و منطق است نه عواطف و احساسات.

علی

علی (ع) از اظهار و مطالبه حق خود و شکایت از ربایندگان آن خودداری نکرد، با کمال صراحت ابراز داشت و علاقه به اتحاد اسلامی را مانع آن قرار نداد. خطبه‌های فراوانی در نهج‌البلاغه شاهد این مدّعاست. در عین حال، این تظلّمها موجب نشد که از صف جماعت مسلمین در مقابل بیگانگان خارج شود. در جمعه و جماعت شرکت می‌کرد، سهم خویش را از غنائم جنگی آن زمان دریافت می‌کرد، از ارشاد خلفا دریغ نمی‌نمود، طرف شور قرار می‌گرفت و ناصحانه نظر می‌داد.

علی

ای زنان پیغمبر! شما با زنان دیگر فرق دارید (البته نمی‌خواهد بگوید امتیاز دارید)، گناه شما دو برابر است زیرا اگر گناهی بکنید اولا آن گناه را مرتکب شده‌اید و ثانیآ هتک حیثیت شوهرتان را کرده‌اید، دو گناه است؛ کار خیر شما هم دو برابر اجر دارد چون هر کار خیر شما دو کار است؛ همچنان که اینکه می‌گویند ثواب کار خیر سادات و گناه کار شرشان مضاعف است نه از باب این است که مثلا یک گناه درباره اینها با دیگران فرق دارد، بلکه بدین جهت است که یک گناه آنها می‌شود دو گناه. به عنوان مثال اگر یک سید ـ العیاذ بالله ـ مشروب بخورد، غیر از اینکه شراب خورده یک کار دیگر هم کرده و آن این است که چون منسوب به پیغمبر و ذرّیه پیغمبر است، هتکی هم از پیغمبر کرده است.

BookWorm

هر قومی و اساسآ تاریخ بشریت مجموعه‌ای است از زشتیها و زیباییها و جز این نمی‌تواند باشد. خداوند هیچ قوم و ملتی را به سیرت فرشتگان منزّه از گناه نیافریده است. تفاوت تاریخ ملل و اقوام و کیشها و آیینها از نظر زیبایی و زشتی در این نیست که یکی سراسر زیبایی است و دیگری سراسر زشتی، بلکه در نسبت میان زیباییها و زشتیهاست.

narges

چرا دیگران همواره در صدد کتمان زشتیهای تاریخ خویش می‌باشند و ما مسلمانان برعکس همه سعیمان این است که آنها را بازگو کنیم و احیانآ بزرگتر از آنچه بوده جلوه دهیم؟!

علی جهانگیری راد

اختلاف تشیع و تسنن در آن دو مسئله اول است؛ یکی مسئله‌ای که ما اسمش را امامت در بیان احکام دین می‌گذاریم، و دیگر امامت به معنی زعامت مسلمین.

BookWorm

استعمار، چه کهنه‌اش و چه نو، بهترین ابزارش شعله‌ور ساختن این کینه‌های کهنه است. در تمام کشورهای اسلامی بلااستثناء دست‌افزارهای استعمار به نام دین و به نام دلسوزی برای اسلام دست‌اندرکار تفرقه میان مسلمین‌اند.

Souri

در اصطلاحات معمولی عرف، فرق است میان حزب واحد و جبهه واحد. وحدت حزبی ایجاب می‌کند که افراد از نظر فکر و ایدئولوژی و راه و روش و بالاخره همه خصوصیات فکری به استثناء مسائل شخصی یکرنگ و یک جهت باشند. اما معنی وحدت جبهه این است که احزاب و دسته‌جات مختلف در عین اختلاف در مسلک و ایدئولوژی و راه و روش، به واسطه مشترکاتی که میان آنها هست، در مقابل دشمن مشترک در یک صف جبهه‌بندی کنند. و بدیهی است که صف واحد در برابر دشمن تشکیل دادن، با اصرار در دفاع از مسلک خود و انتقاد از مسلکهای برادر و دعوت سایر برادران هم‌جبهه به مسلک خود به هیچ وجه منافات ندارد. آنچه مخصوصآ مرحوم آیت‌الله العظمی

Souri

انتظار دارند که مسئله خلافت و امامت به صورت یک «سرگرمی» درآید، به این صورت که همیشه سخن از این موضوع باشد و هیچ وقت هم سخن از این موضوع در میان نباشد؛ یعنی همیشه به صورت شعار و تکرار مکررات طرح شود و هیچ وقت به صورت محققانه و آموزنده و مستند طرح نشود! احساسات را تیز و بُرَنده نگه دارد اما عقلها را سیراب نکند و نیرومند نسازد، و این همان چیزی است که دشمن آرزو می‌کند و الّا اگر بحثی به صورت محققانه مطرح شود دلیل ندارد که به صورت سرگرمی دائم درآید.

کاربر ۴۳۱۹۵۸۱