تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب ناگازاکی؛ روایت بازماندگان بمباران اتمی ناگازاکی

نویسنده:برندن کلیهر

مترجم:شهریار بدیعی

انتشارات:نشر خاموش

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۷از ۱۱ رأیخواندن نظرات

۴٫۷

(۱۱)

خواندن نظرات

معرفی کتاب ناگازاکی؛ روایت بازماندگان بمباران اتمی ناگازاکی

««ناگازاکی ۹ آگوست ۱۹۴۵» روایت بازماندگان بمب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌باران اتمی این شهر است که توسط کمیته صلح ناگازاکی، در هفتادمین سالگرد بمباران اتمی شهر ناگازاکی، به دو زبان انگلیسی و ژاپنی تألیف شده است.

این کتاب ۱۴ خاطره از بازماندگان بمب‌باران اتمی ناگازاکی است که دردها و رنج‌های آنها پس از این فاجعه و روزهای پس از آن و تاثیر این اتفاق بر زندگی‌شان را منعکس می‌کند.

تروهیکو یوشیوکا، رئیس کمیته صلح ناگازاکی در شصت و یکمین کنفرانس پاگواش در حاشیه کنفرانس بین‌المللی «صدای ناگازاکی – انسانیت را به خاطر بسپارید» در ژاپن در ۱۵ آبان سال ۱۳۹۴ این کتاب ر ا به علی اصغر سلطانیه

سفیر سابق جمهوری اسلامی ایران نزد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اهدا کرده و شهریار بدیعی و بعثت کلانتر هرمزی اثر را ترجمه کرده‌اند.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۸)

ادریس

۱۳۹۸/۱۱/۱۴

همواره ما از دید سوم شخص به مسئله ی بمب اتمی ناگازاکی نگاه کرده ایم این بار در این کتاب اول شخص خواهیم بود. این بار قرار است در این کتاب ما در بطن ماجرا باشیم. این بار قرار است یکی بگوید

- بیشتر

totoro

۱۳۹۹/۰۱/۱۷

دقیقا مثل یک فیلم تراژدی بود با این تفاوت که میدونیم بازیگراش اتفاقات رخ داده رو از روی فیلمنامه برامون تعریف نمیکنن بلکه اون دردهارو واقعا بازی کردند و هیچوقت هم قرار نیست بخاطر این بازی ها بهشون اسکار داده

- بیشتر

Aydin

۱۳۹۹/۰۳/۰۵

روایتی بسیار هولناک و ناراحت کننده. طرفداران جنگ و نابودی و مرگ بخوانند و بدانند جنگ چیزی برای افتخار ندارد و تنها غمی بزرگ برای بازماندگان به جا می‌گذارد. غمی که تا آخر عمر با شما خواهد ماند. پس به

- بیشتر

Fatemeh Modir

۱۳۹۸/۱۲/۲۷

واقعا هرکسی لازمه بدونه که دقیقا چه اتفاقی افتاده و کیا باعث و بانیش بودن

z.gh

۱۳۹۹/۰۱/۰۷

حقیقت درد آور

Atefeh_Sh

۱۴۰۳/۰۱/۱۱

کتاب شامل 14خاطره از بازماندگان بمب باران اتمی در شهر ناگازاکی ژاپن است و بسیار تلخ و ناراحت کننده روایت می شود. همسو شدن با خاطرات این افراد تجربه تلخ و عبرت برانگیزی بود اما به شیوایی روایت می شود و

- بیشتر

حَنا

۱۴۰۲/۰۵/۰۵

کتاب شامل ۱۴ خاطره از بازماندگان بمباران اتمی ناگازاکی هستش ک ۷۰ تابستان بعد از واقعه جمع آوری شده و درد و رنحشون هنگام وقوع واقعه و بعد از اون رو روایت میکنه. به شدت تاثیر گذاره و توصیه میکنم بخونیدش.

ایران آزاد

۱۴۰۱/۰۶/۲۹

کتاب جالب و تکان‌دهنده‌ای است... همیشه تاوان حماقت سیاست‌مداران را مردم عادی می‌دهند. مشکل عمده‌ی کتاب، ویراستاری بسیار ضعیف آن و وجود غلط‌های فراوان نگارشی و املایی است. احتمالا کتاب اصلا ویرایش نشده.

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۲۲)

برای یادگیری تاریخ نباید درگذشته پرسه بزنیم بلکه باید مسئولیت آینده را بپذیریم.

ادریس

در یک روز بارانی مادرم با لباس چیما چگوری برای آوردن چتر به مدرسه آمد. من او را نادیده گرفتم و تنها به خانه رفتم. می‌ترسیدم بیشتر توسط همکلاسی‌هایم مورد توهین قرار بگیرم. وقتی به خانه رسیدم از او عذرخواهی کردم. هیچ‌گاه صورت ناراحت مادرم را فراموش نمی‌کنم که می‌گفت: "این‌ها تنها لباس‌هایی هستند که دارم."

Fatemeh Modir

اختلالات ناشی از تشعشعات هسته‌ای عموماً "بیماری بمب اتمی" نامیده می‌شد و دو اختلال از یازده اختلال تأیید شده، در من وجود داشت. یکی تغییر شکل ستون فقرات و التهاب اتصالات مهره‌ها بود که هر سال بدتر می‌شود. و دیگری کاهش تعداد گلبول‌های سفید خون است. نشانه اصلی‌اش آثار زخم در تمامی بدن است.

ادریس

اضطرابی که بازماندگان هنوز هم به خاطر بیماری‌هایی که ممکن است در بدن خودشان ظهور کند و یا تأثیرات ژنتیکی آن بر فرزندانشان احساس می‌کنند برای افرادی مانند ما که دچار آن نیستیم کاملاً غیرقابل‌باور است و به خاطر نگرانی دیگران، این بازماندگان حتی در ازدواج نیز مورد تبعیض واقع می‌شدند.

ادریس

ما از موزه ملی USAF در دیتون ایالت اوهایو بازدید کردیم. هواگرد بوکسکار که بمب اتمی را بر شهر ناگازاکی انداخته بود، براق و جلا داده شده به نمایش گذاشته شده بود. با خود فکر می‌کردم "این همان است که بمب را انداخت! این هواپیما تلفات زیادی ایجاد کرد!" من نمی‌توانستم حرف بزنم. بدنم از خشم می‌لرزید.

ادریس

از آنجایی که مادرم از نظر جسمانی ضعیف بود همیشه مرا صدا می‌زد و وادارم می‌کرد در انجام کارها به او کمک کنم. همیشه می‌گفت: "دختر باید متواضع باشد."

z.gh

خواهر بزرگم برادرمان را که سوخته بود بر پشتش حمل می‌کرد. در راه مکرر می‌پرسید "هنوز زنده‌ای؟ هنوز زنده‌ای؟" و هرگاه مطمئن می‌شد که او هنوز نفس می‌کشد دوباره به راهش ادامه می‌داد.

z.gh

یک دستمال مثلثی شکل بزرگ به‌جای بانداژ استفاده کردند و آن را مانند کمربند روی شکمم گذاشته و پشت کمرم بستند. این یک اشتباه بزرگ بود. دستمال پر از چرک‌خونی شده بود و به زخم‌ها چسبید و جدا کردن آن تقریباً غیرممکن بود. آن‌ها لبه‌هایش را با آب خیس کردند و طی سه روز آن را آرام‌آرام جدا کردند.

Fatemeh Modir

در پایان جنگ جهانی دوم، سل غیرقابل درمان بود. همه از آن می‌ترسیدند زیرا بسیار واگیردار بود. بیماران باید حتماً غذای مقوی دریافت می‌کردند؛ بنابراین خانواده‌ها هرچقدر هم که پولدار بودند از پس هزینه‌های بیماری سل بر نمی‌آمدند. پدرم بسیار تلاش کرد تا به مادرم غذای مقوی بدهد. او حتی تمام اموالش را نیز فروخت. مادرم می‌دانست که بیماریش درمان طولانی لازم دارد بنابراین کمک او را پس زد و تصمیم به طلاق گرفت. او احتمالاً به این فکر می‌کرد که نمی‌خواهد بیماریش زندگی پدرم را خراب کند. من از عشق مادرم به پدرم و از تمایل و برای دور نگه‌داشتن او بعد از مبتلا شدن به بیماری در عجبم.

z.gh

برای یادگیری تاریخ نباید درگذشته پرسه بزنیم بلکه باید مسئولیت آینده را بپذیریم.

z.gh

انور خوجه

بلندی فوزیو

فرمانده؛ ونزوئلای هوگو چاورز

بیژن اشتری

سرزمین مامورهای مخفی؛ داستان‌هایی از پشت دیوار برلین

آنا فاندر

ریچارد سورژ، جاسوس ویژه استالین

اوون متیوس

چائوشسکو؛ ظهور و سقوط دیکتاتور سرخ