دانلود و خرید کتاب دیدار با آقای آبی (سیری درجهان کریستین بوبن و سهراب سپهری) صدیق قطبی
تصویر جلد کتاب دیدار با آقای آبی (سیری درجهان کریستین بوبن و سهراب سپهری)

کتاب دیدار با آقای آبی (سیری درجهان کریستین بوبن و سهراب سپهری)

نویسنده:صدیق قطبی
انتشارات:انتشارات اریش
امتیاز:
۵.۰از ۷ رأیخواندن نظرات

معرفی کتاب دیدار با آقای آبی (سیری درجهان کریستین بوبن و سهراب سپهری)

«دیدار با آقای آبی» نوشته صدیق قطبی کتاب جالبی درباره دو آدم خیلی شبیه به هم از دو ملیت و فرهنگ متفاوت است. سهراب سپهری ایرانی و کریستین بوبن فرانسوی. صدیق قطبی در این کتاب سیری در جهانِ این دو عارف دنیای ادبیات داشته است. همانطور که سپهری ما را یاد نور، آرامش، لبخند و ملایمت و خلوص می‌اندازد، کریستین بوبن فرانسوی هم ما را به دنیایی کودکانه، ساده، شفاف و خالص می‌برد.

«وقتی بوبَن می‌خوانی، حس می‌کنی در دریاچه‌ای آرام و رام و مهربان، روی زورقی نشسته‌ای و نسیمی نرم و سرزنده، در صورتت پهن می‌شود و حسی ژرف و خنک در سطح روحت انتشار می‌یابد. حسی آکنده از زندگی، زندگی و دیگر هیچ» و وقتی سپهری می‌خوانی کمال سادگی و خوشنودی از زندگی را در اتفاقاتی ساده اما خوشایند و پر از لطافت پیدا می‌کنی، انگار که شاعر همه اجزای هستی را یکی می‌بیند؛ یک وجود که از نوری واحد است.

این دو ادیب ایرانی و فرانسوی روح زندگی را شکار کرده‌اند. روح سرزنده و همیشه آبیِ زندگی که آن را جور دیگر باید دید و درک کرد. آنها رسالتشان ستایش زندگی است.

صدیق قطبی نویسنده جوان و خوش‌فکر ۳۵ ساله‌ای است که تاکنون ده کتاب با موضوعات عرفانی-فلسفی و ادبی منتشر کرده است. نگاه او به دین نگاهی عرفانی است و نوشته‌هایش هم حال و هوای عارفانه و دلنشینی دارد که ما را به خواندن و خواندن و دوباره خواندن دعوت می‌کند. او دانش‌آموخته رشته حقوق دانشگاه شهیدبهشتی است.

NegaraMehr
۱۴۰۱/۰۱/۰۵

برای کسانی که طرفدار کریستین بوبن و یا سپهری هستند خواندنش بسیار لذت‌بخشه. من‌عاشق این‌ کتاب شدم..

مریم نیکومنش
۱۴۰۱/۰۹/۲۵

خواندن این کتاب بخصوص بخش اول آن که درباره‌ی کریستین بوبن است، انسان را عاشق می‌کند. عاشق خدا، عاشق کودکی کردن، عاشق لبخند، عاشق زندگی کردن و حتی عاشق مردن. من واقعا لذت بردم. ممنونم از نویسنده‌ی کتاب آقای صدیق

- بیشتر
کاربر ۲۲۶۷۸۱۵ غلامعلی.بیدسرخی
۱۳۹۹/۱۲/۲۴

عالی

«هربار که چیزی را ساده می‌کنیم، به دامان خداوند چنگ می‌زنیم»(۲۶)
مریم کوهی
و عشق، اگر به رنگ پرواز نباشد، تاریک است.
الی
خدا نوعی مراقبت از زندگی روزمره است
الی
«چیزهای بیهودهٔ بسیاری را از زندگیم دور کردم تا خداوند نزدیک آمد که ببیند چه می‌گذرد»
الی
برای آنکه چیزی را خوب ببینیم، باید سوگوار آن گردیم. برای آنکه دنیا را به‌خوبی درک کنیم، باید برون از آن و بنابراین مُرده باشیم.
Elham khodadadi
«آرزو داشتم در اینجا یک نفر را بشناسم که به درخت، به گل و به آب نگاه کند. مثل این‌که در زندگی این آدم‌ها این چیزها زینت نیستند. بدون شک این مردم هم به درخت و گل و آب نگاه می‌کنند، اما این تماشا اصیل نیست. می‌بینند و می‌گذرند. ما می‌بینیم و غرق می‌شویم»(از نامه‌های سهراب).
serenay3-3
مهمترین ارمغان عشقی ناب، خالص کردن تنهایی ماست و تنهاییِ خالص، مرگ را آسان می‌کند.
الی
«بهترین چیز، رسیدن به نگاهی است که از حادثهٔ عشق، تر است».
venus
«خدا شگفت‌زده میان سخنان عشاق، چون برزگری در مزرعهٔ خود قدم می‌زند. اگر ما خداوند را در داستان‌های عاشقانهٔ خود راه ندهیم، داستان‌های ما رنگ می‌بازند، کِدِر می‌شوند، می‌پوسند و فرومی‌ریزند. بردن نام خدا امری اساسی نیست، حتی دانستن نام او برای آنهایی که به هم عشق می‌ورزند، ضروری نیست. تنها کافی است که دلدادگان روی زمین، یک دیگر را در پهنهٔ آسمان یافته باشند»
serenay3-3
«دوست داشتن کسی در حکم خواندن اوست. در حکم آن است که بتوانیم تمامی جمله‌هایی را که در دل دیگری است، بخوانیم و در حال خواندن، دل او را از بند برهانیم»(۲۳)
مریم کوهی
«مسئلهٔ عشق پاسخی ندارد، نه اینکه مسئلهٔ پیچیده‌ای باشد؛ نه، موضوع این است که عشق یک مسئله نیست، فقط حقیقتی است بدیهی، احساس آرامشی است عمیق، خطی آبی‌رنگ است روی پلک‌ها، لرزش لبخندی است روی لب‌ها. لازم نیست به حقیقتی بدیهی پاسخ بدهیم. نگاهش می‌کنیم، تماشایش می‌کنیم، در سکوت با هم تقسیمش می‌کنیم، ترجیحاً در سکوت»(۸).
مریم کوهی
«چیزهای بیهودهٔ بسیاری را از زندگیم دور کردم تا خداوند نزدیک آمد که ببیند چه می‌گذرد»(۲۷).
مریم کوهی
«کسانی را که از خدا مانند قیمتی مقطوع حرف می‌زنند، دوست ندارم. کسانی را که خدا را نتیجهٔ خللی در دستگاه هوش می‌دانند، دوست ندارم. آنانی را که “می‌دانند” دوست ندارم، کسانی را دوست دارم که دوست دارند»(۱).
مریم کوهی
«دچار باید بود / وگرنه زمزمهٔ حیرت میان دو حرف / حرام خواهد شد».
serenay3-3
«دانشمندان اتم‌ها را می‌شکنند، همان‌طور که یک کودک، شکم عروسکش را پاره می‌کند تا ببیند درون آن چیست. نویسنده کودکی است که با شانه‌ای از جنس طلا، موهای عروسکش را شانه می‌زند. تفاوت میان علم و ادبیات، همان تفاوت میان تجاوز و عشقی ژرف است».
serenay3-3
سهراب نه طالب دانستن است و نه تغییر دادن. او دلشدهٔ تماشاست. نمی‌خواهد جهان را بشکافد تا دریابد درون آن چیست. می‌خواهد موهای جهان را با عشقی سرشار شانه کند و جهان را بنوازد.
serenay3-3
«تنها در جایی می‌توان دید که هیچ نشانه‌ای از ظلمت اقتدار نیست. اقتدار کور می‌کند، افتخار تاریکی می‌آورد. در گذشته‌ها، شاهزادگان با شکوه و جلال بسیار از قصرشان خارج می‌شدند: کالسکه‌ها، اسب‌ها، نوکران، پرچم‌ها و همه‌گونه تشریفات. پریشانی و آشفتگی یعنی محروم بودن از هر نوع تشریفات و محافظ و همراه، پیش رفتن در یک زندگی محروم از هر نوع پوشش قدرت. خداوند تحت پوشش آرایه‌ها و زیورهای صاعقه یا سلطنت، بی‌معناست. خداوند نهفته در خواب یک نوزاد… بی‌کران است، عظیم است»(۲۴)
مریم کوهی
«مشکل ما در این است که هیچ‌گاه به کودکِ سه‌سالهٔ وجود خود اطمینان نمی‌کنیم. در آنجا که واژه‌ها توانایی‌شان را از دست می‌دهند، این کودکِ درون ما است که کلامی تازه می‌گوید و در آنجا که به راه‌های بسته خورده‌ایم، راه جدیدی را پیش رویمان بازمی‌کند»(۱۸).
مریم کوهی
«تحمّل نگاه ثابت یک کودک بسیار سخت است. انگار که خداوند روبه‌روی شما نشسته… شما را برانداز می‌کند و در عین حال از وجودتان هم شگفت‌زده است»(۱۷).
مریم کوهی
«کودکی که به خواب می‌رود، صورتی است از زندگی ابدی، رهاشده، مطمئن، در دستان خداوند. درختی که می‌لرزد، نماد زندگی گذرا و تابع خلقیات فصل‌هاست. کودکی که به خواب می‌رود و درختی که می‌لرزد، هر دو نمادهای اعلای زندگی جاری هستند»(۱۳). «نوزادان میان مشت‌های بستهٔ خود خدا را به اسارت گرفته‌اند» (۱۴). «خداوند در وجود هر نوزادی، دوباره خود را در دستان نه چندان مطمئن ما قرار می‌دهد»(۱۵).
مریم کوهی

حجم

۱۰۶٫۱ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۸

تعداد صفحه‌ها

۱۴۹ صفحه

حجم

۱۰۶٫۱ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۸

تعداد صفحه‌ها

۱۴۹ صفحه

قیمت:
۱۵,۰۰۰
تومان