کتاب رقیه بنت الحسین علیهما السلام

کتاب رقيه بنت الحسين عليهماالسلام را انتشارات دلیل ما روانهٔ بازار کرده است. این اثر پاسخی به تأملات و سؤالات به‌وسیلهٔ گفتگویی صمیمی با نجم الدین طبسی است.

درباره کتاب رقيه بنت الحسين عليهماالسلام

کتاب رقيه بنت الحسين عليهماالسلام حاصل گفت‌وگویی عالمانه با استاد نجم الدین طبسی است که پیرامون پاسخ به تأملات و سؤالات طرح‌شده دربارهٔ حضرت رقیه سلام الله علیها صورت گرفته است. این گفت‌وگو توسط یکی از شاگردان او انجام شده و به‌صورت یک کتاب در آمده است.

اخیرا در مجامع علمی و جلسات مذهبی، بحث‌‌هایی دربارهٔ حضرت رقیه علیهما السلام مطرح شده است. بعضی صاحب‌نظران در مقام اثبات وجود دختری به نام رقیه علیهما السلام برای امام حسین (ع) برآمده‌‌اند و بعضی دیگر تلاش در انکار و رد آن حضرت داشته‌‌اند. البته این سنخ بحث‌‌ها و مناظرات در طول تاریخ در حوزه‌‌های علمیه و مجامع علمی بوده و هست و نباید با آن ستیزه و مخالفت کرد، زیرا اصولاً در سایهٔ همین بحث و گفتگوهای علمی ـ طلبگی است که نضج و پختگی حاصل می‌شود و به‌اصطلاح می‌توان خود را ساخت و ارزیابی کرد.

رُقَیّه دختر حسین بن علی بود که برخی منابع از او با نام «فاطمه صغری بنت الحسین» یاد کرده‌اند. او دختر کوچک امام حسین (ع) بود که گفته می‌شود از تاریخ زندگانی او، تا پیش از واقعهٔ کربلا، اطلاعاتی در دست نیست. بااین‌حال منابع تاریخی از مرگ او در اثر اسارت و رنج‌های سفر از کربلا تا شام یاد کرده‌اند. بر اساس نقلی که «طبری» در «کامل بهائی» از کتاب «الحاویه» گزارش کرده، این دختر خردسال در شام و پس از مشاهدهٔ سر بریدهٔ پدرش، از دنیا رفت و همان‌جا دفن شد. تاریخ مرگ او را ۵ صفر سال ۶۱ ه‍.ق. گزارش کرده‌اند. محل دفن رقیه (س) را دمشق و نزدیک به کاخ یزید می‌دانند.

خواندن کتاب رقيه بنت الحسين عليهماالسلام را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه پیرامون کیستی حضرت رقیه (س) پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب رقيه بنت الحسين عليهماالسلام

«وداع امام حسين عليه‌السلام ، در روز عاشورا ، با اهلالبيت عليهم‌السلام بسيار جان‌سوز بود ؛ ولی آخرين صحنه دل‌خراش و جگرسوز ، وداع ايشان با دختر سه ساله‌اش بود :

1 ـ هلال بن نافع [ از سربازان دشمن ] می‌گويد : « من پيشاپيش صف ايستاده بودم . ديدم امام حسين عليه‌السلام [ پس از وداع با اهل‌البيت خود ]به سوی ميدان می‌آيد . در اين هنگام ، ناگاه چشمم به دخترکی افتاد که از خيمه بيرون آمد و با گام‌های لرزان ، دوان دوان ، به دنبال امام حسين عليه‌السلامشتافت و خود را به آن حضرت رسانيد . آنگاه دامن آن حضرت را گرفت و صدا زد : « يَا أبَه أُنْظُرْ اِلَيَّ فَإِنِّي عَطْشَانُ [ باباجان ! به من بنگر من تشنه‌ام ] » . شنيدن اين سخن کوتاه ولی جگرسوز ، از زبان کودکی تشنه‌کام ، مثل آن بود که بر زخم‌های دل داغدار امام حسين عليه‌السلام نمک پاشيده باشند . آن‌چنان آن حضرت را منقلب ساخت که بی‌اختيار ، اشک از ديدگانش جاری شد و با چشمی اشک‌بار ، به آن دختر فرمود : « اَللّه‌ُ يَسْقِيک فَإِنَّهُ وَکيلِی » [ خدا تو را سيراب می‌کند؛ زيرا همانا او وکيل و پناه من است ] ».

هلال می‌گويد : « پرسيدم اين دخترک که بود و چه نسبتی با حسين داشت ؟ به من پاسخ دادند او رقيه ، دختر سه ساله حسين است » .

2 ـ وداع حضرت رقيه عليهاالسلام به نقل ديگر

در بعضی از روايات آمده است که حضرت سکينه عليهاالسلام در روز عاشورا ، به خواهر سه ساله‌ای ( که به احتمال قوی ، همان رقيه عليهاالسلامباشد . ) گفت : « بيا دامن پدر را بگيريم و نگذاريم برود کشته شود » . امام حسين عليه‌السلام با شنيدن اين سخن ، بسيار اشک ريختند . آن گاه رقيه عليهاالسلامصدا زد : « بابا ! مانعت نمی‌شوم . صبر کن تا تو را ببينم » . امام او را در آغوش گرفتند و لب‌های خشکيده‌اش را بوسيدند . در اين هنگام ، آن نازدانه ندا داد : « اَلْعَطَشُ اَلْعَطَشُ فَإِنَّ الظَّمَأَ قَدْ أحْرَقَنِی [ بابا بسيار تشنه‌ام . شدت تشنگی جگرم را آتش زده است ] » .

امام حسين عليه‌السلام به او فرمودند : « در کنار خيمه بنشين تا برای تو آب بياورم » . آن گاه امام برخاستند تا به سوی ميدان بروند . باز هم رقيه عليهاالسلامدامن پدر را گرفت و با گريه گفت : « يَا أبَه أيْنَ تَمْضِی عَنَّا ؟ [ بابا جان ! کجا می‌روی ؟ ] » . امام يک‌بار ديگر ، او را در آغوش گرفته ، آرام کردند و سپس با دلی پرخون از او جدا شدند .»