تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب لبخند سعدی

نویسنده:اسماعیل امینی

انتشارات:انتشارات سوره مهر

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۴از ۷ رأیخواندن نظرات

۴٫۴

(۷)

خواندن نظرات

معرفی کتاب لبخند سعدی

«لبخند سعدی» پژوهشی به قلم اسماعیل امینی درباره طنزآوری در غزل‌های این شاعر و سخن‌سرای بزرگ ایرانی است: «برای سخن گفتن از طنزآوری سعدی، سر آن ندارم که منابع نظری طنز را ورق بزنم و تعریف‌های گوناگون طنز را بازنویسی کنم و از میان انبوهی سخن در باب طنز، یکی را بر دیگری ترجیح دهم. که یک‌بار در مقدمه کتاب «خندمین ترافسانه» در بررسی جلوه‌های طنز در مثنوی معنوی به اقتضای شیوه پژوهش دانشگاهی از آن مسیر رفتم و به جایی نرسیدم و در نهایت دریافتم که مطالعه متن و تأمل در ظرایف سخن بزرگانی چون عطار و سنایی و مولانا و سعدی و عبید بهترین راه نماست.»

گزیده طنز انوری ابیوردی

انوری ابیوردی

از چنین حکایت‌ها (گزیده تاریخ بیهقی)

غزلیات شمس تبریز؛ جلد اول

مولانا جلال‌الدین محمد بلخی مولوی

از کاف تا نون (گفت‌وگو با دکتر میرجلال‌الدّین کزّازی گذری بر زندگی، آثار و اندیشه‌ها)

آیدین فرنگی

گزیده تحلیلی ـ تشریحی خمسۀ نظامی

اسدالله بقایی‌نائینی

رستگاری نزدیک

بهاء‌الدین خرمشاهی

هزار گوهر: منتخبی از اشعار صائب‌تبریزی با بررسی اسلوب معادله در سبک هندی

مرتضی نوربخش

تذکرة‌الاولیا؛ جلد دوم

فریدالدین محمد عطار نیشابوری

آن‌ سوی نقطه‌چین‌ها...

این کیمیای هستی؛ جلد اول

محمدرضا شفیعی کدکنی

فستیوال خنجر

سیدحسن حسینی

این کیمیای هستی؛ جلد دوم

محمدرضا شفیعی کدکنی

زیر گنبد کبود: صور خیال در شعر کودک و نوجوان ایران

عبدالمجید نجفی

دکتر بازی

اسماعیل امینی

لبخند بر لب شعر (گزیده‌ شعر طنز از گنجینه‌ی هزار سال شعر فارسی)

نظرات کاربران

مشاهده همه (۳)

حسام

۱۴۰۳/۰۸/۱۸

عالی ۵ ستاره

محمد بهمنش

۱۳۹۹/۰۶/۲۳

خلیییییییییییییییییی عاااااااااااااااالییییییییی بود

ارین

۱۳۹۷/۰۶/۱۰

خیلی بد

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۲۷)

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

«از دشمنان برند شکایت به دوستان چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

دعایی گر نمی‌گویی به دشنامی عزیزم کن که گر تلخست شیرینست از آن لب هرچه فرمایی

ای که گفتی دل بشوی از مهر یار مهربان من دل از مهرش نمی‌شویم تو دست از من بشوی

از دشمنان برند شکایت به دوستان چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم

آقای میم

سعدی در همه احوال، نگاهی شاد و فرحناک به جهان دارد، و با آن‌که نسبت به وضع اسفبار انسان در جهان آگاه است اما دلخوشی‌ها و شادمانی‌های ساده و در دسترس را دستاویزی قرار می‌دهد برای گریز از رنج هستی و لبخند زدن به تلخی‌ها، این است که همه کسانی را که دنیا و بازیچه‌هایش را باور کرده‌اند چندان که بی‌رحمی و تنگ‌نظری و عیب‌جویی و حسادت و ریا و بخل و رذایل دیگر را پیشه ساخته‌اند دستمایه استهزاء و تمسخر قرار می‌دهد و با خندیدن و خنداندن بر آنها، ناگواری زندگی را به کام آزادگان و رندان گوارا می‌سازد.

ای که انکار کنی عالم درویشان را تو ندانی که چه سودا و سر است ایشان را گنج آزادگی و کنج قناعت ملکی‌ست که به شمشیر میسر نشود سلطان را طلب منصب فانی نکند صاحب عقل عاقل آن است که اندیشه کند پایان را آن به در می‌رود از باغ به دلتنگی و داغ و این به بازوی فرح می‌شکند زندان را

«من ندانستم از اول که تو بی‌مهر و وفایی عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

آقای میم

در طالع من نیست که نزدیک تو باشم می‌گویمت از دور دعا گر برسانند

آقای میم

در هر غزل، بیت‌های طنزآمیز با حروف سیاه (bold) از سایر ابیات متمایز شده‌اند و در پاورقی شرح کوتاهی دربارهٔ آنها آمده است.

سیّد جواد

گفتی نظر خطاست تو دل می‌بری رواست خود کرده جرم و خلق گنهکار می‌کنی

آقای میم

تو هر آن ستم که خواهی بکنی که پادشاهی سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم

عبدالوهاب

در واقع طنزپرداز با تقلید از شیوه فریبکاران و گاه همراهی با ایشان، فضاحت و حماقت آنان را نمایان می‌سازد و همگان را به تماشا و تأمل و تمسخر این مضحکه فرامی‌خواند.

khorasani

دی گفت: سعدیا من از آن توام، به طنز این عشوهٔ دروغ دگربار بنگرید هنگامی که غزل‌ها را برای دریافتن طنزآوری سعدی جست‌وجو می‌کردم، این معنای طنز بیش از سایر معانی در نظرم بود. «عشوهٔ دروغ» تعبیری است مناسب برای آن تصوری که من از طنز دارم. اهل دروغ و عشوه، سخن را و رفتار را از واقعیت و حقیقت دور می‌دارند و به این شیوه در پی فریب دیگرانند. در سخن طنزآوران نیز همین دوری از واقعیت دیده می‌شود اما نه برای فریب دیگران، بلکه برای خندیدن بر فریبکاری، و فریفتن فریبکاران

khorasani

«ای هر تنی از مهر تو افتاده به کنجی وی هر دلی از شوق تو آواره به سویی ما یک دل و تو شرم نداری که برآیی هر لحظه به دستانی و هر روز به خویی در کان نبود چون تن زیبای تو سیمی وز سنگ نخیزد چو دل سخت تو رویی»

ali

«پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان این توانم که بیایم به محلت به گدایی»

ali

تو خواهی آستین افشان و خواهی روی درهم کش مگس جایی نخواهد رفتن از دکان حلوایی

ali

«اگرم حیات بخشی و گرم هلاک خواهی سر بندگی به حکمت بنهم که پادشاهی من اگر هزار خدمت بکنم گناهکارم تو هزار خون ناحق بکنی و بی‌گناهی به کسی نمی‌توانم که شکایت از تو خوانم همه جانب تو خواهند و تو آن کنی که خواهی»

ali

«سرو سیمینا به صحرا می‌روی نیک بدعهدی که بی ما می‌روی کس بدین شوخی و رعنایی نرفت خود چنینی یا به عمدا می‌روی روی پنهان دارد از مردم پری تو پری‌روی آشکارا می‌روی»

ali

حجم

۳۸۲٫۹ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۰

تعداد صفحه‌ها

۴۲۴ صفحه

حجم

۳۸۲٫۹ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۰

تعداد صفحه‌ها

۴۲۴ صفحه

قیمت:

۱۲۷,۰۰۰

۶۳,۵۰۰

۵۰%

تومان