کتاب دقیقاً نیمهشب
۳٫۴
(۵)
خواندن نظراتمعرفی کتاب دقیقاً نیمهشب
«دقیقاً نیمه شب» داستانی بلند با محوریت وقایع سال ۸۸ از حسینعلی جعفری (-۱۳۴۴) است. این کتاب داستانی با ریزپردازیهای دقیق و مستند با اندکی چاشنی تخیل است و به ماجرای شخصیتی میپردازد که طی داستان دچار تحول میشود و در مجموع تحلیلی سیاسی از وقایع سال ۸۸ در قالب رمان است:
«میخواهم خودکشی کنم. کمک میکنی؟»
صادق پیامک ناشناس را چند بار میخواند و فکری میشود که چه کسی این وقت شب دارد سر به سرش میگذارد. ساعت گوشیاش که نوکیای دوصفر یازده با سیمکارت کد دو است، ۰۰: ۰۰ را نشان میدهد.
ـ تماس رأس ساعت صفر.
ناشناس تماس گرفت و بعد از شنیدن صدای او قطع کرد و بعد این پیامک را فرستاد.
ـ کی میتونه باشه؟
آخرین فیش را میخواند: «ریچارد کاتم کارشناس ارشد مسائل ایران در سازمان سیا: هر مقالهای که مینوشتم به سرعت در مطبوعات روز بعد ایران چاپ میشد.»
ـ بیچاره دکتر مصدق!
فیشها را دسته میکند و از پشت میز که... مورموش میشود. پایش را پس میکشد که میخورد به پایه صندلی. خم میشود و زیر میز را میجورد. سوسک کوچکی گوشه پایه میز کامپیوتر کز کرده است. تهدیدش میکند: «به به! چشمم روشن! کارتون به جایی رسیده که میآیین توی اتاق خواب من؟
کرونای منحوس ۲
معاونت پژوهش و فناوری سازمان بسیج دانشجویی
ورزشکارهای آشغال جمع کن (بشنو و باور نکن!)آتوسا صالحی
چرا کسی قبلا این چیزها را به من نگفته بود؟جولی اسمیت
تکرار کنید تا تغییر کنیدحسن ملکیان
واژهنامهی مفهومها و موضوعهای پژوهشدن ریمینی
چارلی بن و بوآی آبیجنی نیمو
شبیه اسماعیلاسماعیل محمدپور
پیک نیک خرس هاجان برنشتاین
رنج و گنجامیرحسین محمدی
تجربه ای دیگرمرتضی غرقی
بیست و پنج سال در ایران چه گذشت؟ (جلد پانزدهم)داوود علی بابایی
تئاتر و امپراتوریبنجامین پر
سوگند به انجیروحیده افضلی
زورگویی در مدرسه پیشگیری، مداخله و ارزیابیسیاوش طالع پسند
معدن (عمومی و تخصصی)بهروز تعالی
سبک شناسیمحمود فتوحی
بیست و شش گام تا بهشتج. جان
کوچولوی نازنانسی کرولیک
حجم
۳۹۱٫۴ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۶
تعداد صفحهها
۵۰۸ صفحه
حجم
۳۹۱٫۴ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۶
تعداد صفحهها
۵۰۸ صفحه
قیمت:
۱۵۲,۰۰۰
۷۶,۰۰۰۵۰%
تومان
نظرات کاربران
رمانی سیاسی و به نوعی عشقی (البته خیلی خفیف) که مارو می بره تو دلِ ماجرای انتخابات ۸۸ و فتنه و ...
هنوز خواندن کتاب را به انتها نرسانده ام. فقط ای کاش نویسنده بک بار نوشته اش را می خواند. مگر می شود این همه غلط نگارشی بک جا جمع شود ؟! راوی روایت می کند، ضمیرها در همان جمله اول شخص است! نه