کتاب اختلال های هوشی و یادگیری

کتاب «اختلال‌های هوشی و یادگیری (با تأکید بر آموزش ریاضیات)» نوشتهٔ محمد عاشوری و سیده سمیه جلیل‌آبکنار اثری تخصصی در حوزهٔ آموزش و روان‌شناسی است که نشر رشد فرهنگ آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی جامع اختلال‌های هوشی و یادگیری، به‌ویژه در زمینهٔ آموزش ریاضیات به دانش‌آموزان با نیازهای ویژه می‌پردازد و مخاطبان آن را معلمان، متخصصان آموزش ویژه، دانشجویان و والدین تشکیل می‌دهند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اختلال های هوشی و یادگیری

«اختلال‌های هوشی و یادگیری (با تأکید بر آموزش ریاضیات)» اثری ناداستان و دانشگاهی است که به صورت ساختاریافته در شش فصل تدوین شده است. نویسندگان، با تکیه‌بر پژوهش‌ها و تجربیات حرفه‌ای خود، به بررسی مفاهیم پایه‌ای اختلال‌های هوشی و یادگیری، تاریخچهٔ اصطلاحات و طبقه‌بندی‌های علمی، و همچنین شیوه‌های شناسایی و ارزیابی این اختلال‌ها پرداخته‌اند. کتاب به‌ویژه بر آموزش ریاضیات برای دانش‌آموزان با اختلال‌های هوشی و یادگیری تمرکز دارد و تلاش می‌کند راهکارهایی برای بهبود کیفیت آموزش و یادگیری این گروه از دانش‌آموزان ارائه دهد. ساختار کتاب به گونه‌ای است که ابتدا به مبانی نظری و تعاریف می‌پردازد، سپس به سراغ ارزیابی، برنامه‌ریزی آموزشی، و در نهایت راهبردهای تدریس و آموزش ریاضی می‌رود. این اثر با رویکردی تحلیلی و کاربردی، هم به جنبه‌های نظری و هم به مسائل عملی در آموزش دانش‌آموزان با نیازهای ویژه توجه دارد و برای طیف وسیعی از مخاطبان حوزهٔ آموزش و روان‌شناسی قابل استفاده است.

خلاصه کتاب اختلال های هوشی و یادگیری

کتاب حاضر با مروری بر مفاهیم بنیادین اختلال‌های هوشی و یادگیری آغاز می‌شود و به بررسی تفاوت‌ها و شباهت‌های میان اصطلاحات و طبقه‌بندی‌های مختلف در این حوزه می‌پردازد. نویسندگان، با اشاره به تغییرات نگرشی و اصطلاح‌شناسی در سطح جهانی و داخلی، اهمیت استفاده از واژه‌های دقیق و غیرتحقیرآمیز را در توصیف این اختلال‌ها برجسته می‌کنند. در ادامه، علل اختلال‌های هوشی از منظر ژنتیکی، زیستی، محیطی و روانی‌اجتماعی مورد بررسی قرار می‌گیرد و نشانگان‌های ژنتیکی مانند داون، ایکس شکننده، پرادرویلی و ویلیامز به‌عنوان نمونه‌هایی از عوامل پیش از تولد معرفی می‌شوند. کتاب به نقش آزمون‌های هوشی و ارزیابی رفتار سازشی در شناسایی اختلال‌های هوشی می‌پردازد و تأکید می‌کند که صرفاً تکیه‌بر نمرهٔ بهرهٔ هوشی کافی نیست و باید مهارت‌های سازشی و عملکرد فرد در محیط‌های مختلف نیز سنجیده شود. ویژگی‌های روان‌شناختی و رفتاری افراد با اختلال‌های هوشی، از جمله مشکلات توجه، حافظه، زبان، خودتنظیمی و انگیزش، به تفصیل شرح داده شده است. همچنین، به موضوع ساده‌لوحی و آسیب‌پذیری اجتماعی این افراد اشاره شده و اهمیت آموزش مهارت‌های اجتماعی و زندگی مستقل برای آن‌ها مورد تأکید قرار گرفته است. در بخش‌های بعدی، کتاب به آموزش ریاضیات برای دانش‌آموزان با اختلال‌های هوشی و یادگیری می‌پردازد و راهبردهای مختلفی را برای تدریس مؤثر ریاضی ارائه می‌دهد. این راهبردها شامل آموزش نظام‌مند، استفاده از ابزارهای متنوع ارزیابی، برنامه‌ریزی آموزشی فردی و توجه به مهارت‌های پایه‌ای مانند حس عدد و عملیات اصلی ریاضی است. نویسندگان بر اهمیت آموزش مهارت‌های کارکردی و زندگی روزمره، در کنار آموزش تحصیلی، تأکید دارند و معتقدند که ترکیب این دو حوزه می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و استقلال افراد با اختلال‌های هوشی کمک کند.

چرا باید کتاب اختلال های هوشی و یادگیری را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی جامع و تحلیلی، به یکی از چالش‌برانگیزترین حوزه‌های آموزش و روان‌شناسی می‌پردازد و تلاش می‌کند مرز میان اختلال‌های هوشی و یادگیری را به‌روشنی ترسیم کند. از ویژگی‌های شاخص این اثر می‌توان به پرداختن به تاریخچهٔ اصطلاحات، بررسی دقیق علل و طبقه‌بندی‌های علمی، و ارائهٔ راهبردهای کاربردی برای آموزش ریاضیات به دانش‌آموزان با نیازهای ویژه اشاره کرد. مطالعهٔ این کتاب به معلمان، والدین و متخصصان کمک می‌کند تا با درک عمیق‌تر از ماهیت اختلال‌های هوشی و یادگیری، برنامه‌های آموزشی مؤثرتری طراحی کنند و حمایت بهتری از دانش‌آموزان ارائه دهند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای معلمان آموزش ویژه، دانشجویان رشته‌های روان‌شناسی و علوم تربیتی، والدین کودکان با اختلال‌های هوشی یا یادگیری، و همچنین متخصصان حوزهٔ آموزش و توانبخشی مفید است. به‌ویژه افرادی که دغدغهٔ آموزش ریاضیات به دانش‌آموزان با نیازهای ویژه را دارند، می‌توانند از مطالب این کتاب بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب اختلال های هوشی و یادگیری

«تعریف انجمن ناتوانی‌های هوشی و رشدی آمریکا تعریف رایج انجمن ناتوانی‌های هوشی و رشدی آمریکا عبارت است از: اختلال هوشی نوعی اختلال است که با محدودیّت‌های معنادار در کارکرد هوشی و رفتار سازشی مشخص می‌شود به‌طوری که دلالت بر مهارت‌های مفهومی، اجتماعی و کاربردی دارد. این اختلال قبل از ۱۸ سالگی آغاز می‌شود. تعریف انجمن ناتوانی‌های هوشی و رشدی آمریکا بر دو نکته مهم تا کید دارد: (۱) اختلال هوشی شامل مشکلاتی در رفتار سازشی و کارکرد هوشی می‌شود و (۲) کارکرد هوشی و رفتار سازشی یک فرد با اختلال‌های هوشی می‌تواند بهبود یابد (کمیته اصطلاح‌شناسی و طبقه‌بندی، ۲۶۱۰). رفتار سازشی: زمانی شیوه رایج تشخیص افراد به عنوان اختلال هوشی، تنها بر اساس نمره بهره هوشی آنها بود. امروزه می‌دانیم که معمولا آزمون‌های بهره هوشی دقیق هستند اما کامل نیستند. بنابراین، آنها فقط نوعی شناسایی توانایی فرد به جهت کارکرد هستند. متخصصان، رفتار سازشی را علاوه بر بهره هوشی در تعریف اختلال هوشی مورد توجه قرار می‌دهند. چون آنها دانش‌آموزانی را شناسایی کرده‌اند که نمره ضعیفی در آزمون‌های بهره هوشی گرفته‌اند ولی از روش زندگی شهری آگاهی داشتند. برای مثال، توانایی رفت و آمد با وسایل حمل و نقل عمومی، اشتغال و کنار آمدن با همسالان را دارند. هیچ تعریف واحدی از رفتار سازشی وجود ندارد که مورد پذیرش همگان باشد. یکی از متخصصان عنوان می‌کند که مفهوم نظری، مبتنی بر این اندیشه است که رفتار سازشی از هوش اجتماعی و هوش کاربردی تشکیل می‌شود.»