کتاب فرزندپروری در دوران طلاق

کتاب فرزندپروری در دوران طلاق نوشته‌ی لیزا رنه رینولدز و با ترجمه‌ی شهناز نوحی، مژگان نقدی، الهه رضایی، سپیده کریم‌پور و مرجان چمانی، اثری تخصصی در حوزه‌ی روان‌شناسی خانواده و تربیت فرزند است که به‌طور ویژه به چالش‌های والدین و فرزندان در فرآیند طلاق می‌پردازد. این کتاب با رویکردی علمی و کاربردی، راهکارهایی برای کاهش آسیب‌های روانی و اجتماعی کودکان در شرایط جدایی والدین ارائه می‌دهد و تلاش می‌کند والدین را در مدیریت بهتر این دوران حساس یاری کند. انتشارات رشد فرهنگ آن را منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب فرزندپروری در دوران طلاق

کتاب فرزندپروری در دوران طلاق به قلم لیزا رنه رینولدز، به بررسی جامع و چندوجهی تأثیرات طلاق بر کودکان و والدین می‌پردازد. نویسنده که تجربه‌ی سال‌ها مشاوره با خانواده‌های درگیر طلاق را دارد، با تکیه‌بر نمونه‌های واقعی و پژوهش‌های معتبر، به والدین کمک می‌کند تا با شناخت بهتر نیازهای فرزندان، از آسیب‌های احتمالی بکاهند. ساختار کتاب شامل فصل‌هایی است که هرکدام به یکی از دغدغه‌های اصلی والدین در این دوران می‌پردازد؛ از نحوه‌ی گفت‌وگو با فرزندان درباره‌ی طلاق، مدیریت احساسات و استرس، تا چگونگی همکاری والدین برای حفظ سلامت روانی کودک. کتاب با مثال‌های عینی، توصیه‌های عملی و پاسخ به پرسش‌های رایج والدین، تلاش کرده است تصویری واقع‌گرایانه و راهگشا از فرزندپروری پس از جدایی ارائه دهد. در این میان، به تفاوت‌های سنی و ویژگی‌های رشدی کودکان نیز توجه شده و راهبردهای متناسب با هر گروه سنی مطرح شده است.

خلاصه کتاب فرزندپروری در دوران طلاق

کتاب فرزندپروری در دوران طلاق با تمرکز بر تجربه‌های واقعی والدین و کودکان، به بررسی چالش‌های اصلی دوران جدایی می‌پردازد. نویسنده ابتدا با اشاره به تأثیرات منفی و اجتناب‌ناپذیر طلاق بر کودکان، تأکید می‌کند که والدین می‌توانند با رفتار و تصمیمات خود، شدت این آسیب‌ها را کاهش دهند. در بخش‌های ابتدایی، راهکارهایی برای گفت‌وگو با فرزندان درباره‌ی طلاق، انتخاب زمان و مکان مناسب برای بیان خبر و پاسخ به پرسش‌های کودکان ارائه شده است. همچنین، بر اهمیت مراقبت از سلامت روانی والدین و نقش آن در فرزندپروری مؤثر تأکید شده است. در ادامه، کتاب به موضوعات مهمی مانند مدیریت زمان فرزندپروری، همکاری والدین در شرایط جدید، و اجتناب از رفتارهای آسیب‌زا مانند انتقاد از والد دیگر در حضور کودک یا استفاده از کودک به‌عنوان ابزار فشار می‌پردازد. فصل‌هایی نیز به مسائل ویژه‌ی کودکان دبستانی و نوجوانان اختصاص یافته و به نیازهای خاص هر گروه سنی پرداخته شده است. در بخش‌هایی از کتاب، نمونه‌هایی از گفت‌وگوهای والدین با فرزندان و تجربه‌های کودکان از جدایی والدین آورده شده تا خواننده با موقعیت‌های واقعی روبه‌رو شود. در نهایت، نویسنده با ارائه‌ی توصیه‌هایی برای حفظ ارتباط مثبت والدین با یکدیگر و با فرزندان، تلاش کرده است مسیر سازگاری با شرایط جدید را هموارتر کند.

چرا باید کتاب فرزندپروری در دوران طلاق را بخوانیم؟

این کتاب با ارائه‌ی راهبردهای عملی و مثال‌های ملموس، به والدین کمک می‌کند تا در یکی از دشوارترین دوره‌های زندگی خانوادگی، تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. فرزندپروری در دوران طلاق نه‌تنها به مسائل روان‌شناختی کودکان می‌پردازد، بلکه به والدین نشان می‌دهد چگونه با مدیریت احساسات خود و همکاری با همسر سابق، محیطی امن‌تر و حمایت‌گرانه‌تر برای فرزندان فراهم کنند. از ویژگی‌های شاخص این اثر، توجه به تفاوت‌های فردی کودکان، پاسخ به پرسش‌های رایج والدین و ارائه‌ی راهکارهایی برای موقعیت‌های پیچیده است. همچنین، کتاب با زبان روشن و ساختار منظم، امکان استفاده‌ی کاربردی برای والدین و مشاوران را فراهم کرده است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به والدینی که در آستانه‌ی طلاق یا درگیر فرایند جدایی هستند، مشاوران خانواده، روان‌شناسان کودک و نوجوان و همچنین افرادی که دغدغه‌ی سلامت روان فرزندان در شرایط طلاق را دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که به دنبال راهکارهایی برای کاهش آسیب‌های روانی و اجتماعی کودکان در این دوران هستند، مفید است.

بخشی از کتاب فرزندپروری در دوران طلاق

«در برابر کودکان دعوا نکنید. اگر ارتباط بین والدین پرتنش یا ناگوار است شاید بهترین کاری که می‌توانید بکنید این باشد که در مقابل کودکان آن‌را ابراز نکنید. هرچند انجام این کار خیلی سخت است مخصوصاً وقتی احساساتتان شعله‌ور شده باشد. حتی کودکان کم سن هم متوجه لحن تند و کلمات نامهربانانه بین پدر و مادر می‌شوند. کودکان اغلب آنچه والدین زیرلب یا پشت درهای بسته می‌گویند را می‌شنوند. شما باید در مورد حرف‌هایی که به یکدیگر می‌زنید بسیار مراقب باشید. اکثر والدین قصد ندارند جلوی کودکان با هم بحث کنند. در یکی از جلسات زوج درمانی زوجی با کودک ۱۰ ماهه‌ی خود آمده بودند چون پرستار بچه در لحظه آخر نتوانسته بود بیاید. من پذیرفتم که زوجین را ملاقات کنم به‌شرطی که گفتگوی سازنده و آرامی داشته باشند. من این حق را برای خود قائل شدم که زمانی که احساس کنم گفتگو منفی یا با تنفر همراه است جلسه را زودتر تمام کنم. در جلسه خیلی زود زوجین باهم مشاجره کردند و من حرف‌هایشان را قطع کردم تا واکنش کودکشان را به خودشان نشان دهم. کودکی که تا قبل از آن با خوشحالی وسط اتاق روی صندلی نشسته بود و با عروسکی که با انگشتان تپلش در دهانش گذاشته بود ور می‌رفت، اکنون بی‌حرکت نشسته بود. کاملاً حواسش به پدر و مادرش بود و نگاهش بین آن‌ها رد و بدل می‌شد. والدینش در یک لحظه همه اتفاقات اطرافشان را فراموش کرده بودند و غرق در خشم و پرخاش نسبت به یکدیگر شده بودند و کاملاً فراموش کرده بودند که دخترشان در اتاق است.»