کتاب اتاق ۳۰۴

کتاب اتاق ۳۰۴، نوشته‌ سعیده یکتا، در سال ۱۴۰۴ توسط انتشارات آئی‌ سا منتشر شده است. این رمان با محوریت زندگی شخصیت‌هایی شکل گرفته که هرکدام قصه‌ای واقعی و ملموس دارند. داستان کتاب از دل تجربه‌های زیسته و روابط خانوادگی و اجتماعی برآمده و با نگاهی دقیق، به فرازونشیب‌های زندگی زنان و مردان ایرانی می‌پردازد. رمان اتاق ۳۰۴ نه‌تنها به روایت زندگی یاسمین و اطرافیانش می‌پردازد، بلکه با ورود به هتل و اتاقی به همین نام، بستری برای شنیدن و بازگویی داستان‌های دیگران فراهم می‌کند. این کتاب با زبانی ساده و صمیمی، فضای خانه، خانواده و جامعه را به تصویر می‌کشد و دغدغه‌های نسل‌های مختلف را در بستر زمان روایت می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اتاق ۳۰۴ اثر سعیده یکتا

کتاب اتاق ۳۰۴ رمانی از سعیده یکتاست که با روایتی چندلایه، زندگی شخصیت‌هایی از طبقات و نسل‌های مختلف را به تصویر می‌کشد. داستان با محوریت یاسمین آغاز می‌شود؛ دختری که پس از ازدست‌دادن والدینش، تحت سرپرستی عموهوشنگ بزرگ شده و حالا در آستانه‌ی ورود به دنیای نویسندگی و انتشار کتاب قرار گرفته است. داستان در ابتدا حول محور خانواده، روابط نزدیک و خاطرات گذشته می‌چرخد و به‌تدریج با ورود به فضای هتل و اتاق ۳۰۴، به‌سمت روایت زندگی دیگران و شنیدن قصه‌های واقعی پیش می‌رود.

ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هم‌زمان با پیشبرد داستان یاسمین، به زندگی شخصیت‌هایی چون شهلاخانم نیز پرداخته می‌شود؛ زنی که با داستان زندگی خود، لایه‌های پنهان و تلخ جامعه را آشکار می‌کند. رمان اتاق ۳۰۴ با بهره‌گیری از دیالوگ‌ها و توصیف‌های دقیق، فضایی آشنا و ملموس می‌سازد و دغدغه‌هایی چون خانواده، ازدواج، فقر، امید و مقاومت را در بستر روایت‌های شخصی و جمعی بررسی می‌کند.

خلاصه داستان اتاق ۳۰۴

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان اتاق ۳۰۴ با زندگی یاسمین آغاز می‌شود؛ دختری که پس از فوت والدینش، تحت سرپرستی عموهوشنگ بزرگ شده و تمام دنیایش در خانه‌ای پر از آیینه و خاطره خلاصه می‌شود. یاسمین با حمایت عموهوشنگ و دوست خانوادگی‌شان، مسعود، وارد مسیر نویسندگی می‌شود و برای چاپ کتابش به یک انتشارات می‌رود. در این مسیر، روابط خانوادگی، خاطرات تلخ و شیرین و دغدغه‌های شخصی او به‌تدریج آشکار می‌شود. در ادامه، داستان با ورود یاسمین به هتل و اقامت در اتاق ۳۰۴، وارد مرحله‌ای تازه می‌شود. او تصمیم می‌گیرد داستان زندگی آدم‌های اطرافش را بشنود و بنویسد. اولین سوژه، شهلاخانم، زنی میانسال و خدمتکار هتل است که با روایت زندگی خود، لایه‌های پنهان فقر، ازدواج زودهنگام، مشکلات خانوادگی و آسیب‌های اجتماعی را بازگو می‌کند.

شهلا از کودکی در خانواده‌ای پرجمعیت و فقیر بزرگ شده، در نوجوانی ازدواج کرده و با مشکلاتی چون بیماری مادر، فشارهای اقتصادی و در نهایت گرفتارشدن همسرش در باند قاچاق مواد مخدر روبه‌روست. روایت شهلا تصویری از مقاومت، رنج و امید زنان طبقه‌ی پایین جامعه را به نمایش می‌گذارد. در کنار این‌ها، داستان‌هایی از گذشته‌ی خانواده‌ی یاسمین، مراسم خواستگاری، ازدواج و روابط میان نسل‌ها نیز بازگو می‌شود. کتاب اتاق ۳۰۴ با پیونددادن زندگی شخصیت‌های مختلف، تصویری چندوجهی از جامعه و خانواده‌ی ایرانی ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که هر زندگی قصه‌ای منحصربه‌فرد و شنیدنی دارد.

چرا باید کتاب اتاق ۳۰۴ را بخوانیم؟

کتاب اتاق ۳۰۴ با روایتی چندلایه و شخصیت‌پردازی دقیق، تجربه‌های زیسته و دغدغه‌های اجتماعی را به تصویر می‌کشد. این کتاب با تمرکز بر روایت‌های واقعی و ملموس، به مسائل مهمی چون خانواده، فقر، ازدواج، امید و تاب‌آوری می‌پردازد و از خلال داستان‌های شخصیت‌هایی چون یاسمین و شهلاخانم، لایه‌های پنهان جامعه را آشکار می‌کند. خواندن این اثر فرصتی برای همدلی با زندگی‌های متفاوت و درک عمیق‌تر از واقعیت‌های اجتماعی فراهم می‌کند. همچنین ساختار کتاب که روایت‌های شخصی را به هم پیوند می‌زند، تجربه‌ای تازه و متفاوت از داستان‌خوانی ارائه می‌دهد.

خواندن این کتاب اتاق ۳۰۴ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به داستان‌های اجتماعی، کسانی که دغدغه‌ی مسائل خانوادگی و زنان را دارند و افرادی که به روایت‌های واقعی و ملموس از زندگی روزمره علاقه‌مندند، پیشنهاد می‌شود.

درباره سعیده یکتا

سعیده یکتا، زاده‌ی شهریور ۱۳۶۹ در بندر انزلی، نویسنده و فعال حوزه‌ی صداست. او پس از پایان تحصیلات خود در رشته‌ی روان‌شناسی، فعالیت ادبی‌اش را در زمینه‌ی داستان‌نویسی آغاز کرد و هم‌زمان در عرصه‌ی دوبله و صداگذاری نیز به کار پرداخت.

قلب‌های مه‌گرفته، پایان یک رؤیا و بهار را به خاطر بسپار دیگر کتاب‌های او هستند.

بخشی از کتاب اتاق ۳۰۴

«یاسمین خندید و نامه را داخل کشوی میزش گذاشت. دلش نمی‌آمد نامه‌های عموهوشنگ را دور بریزد. کشوی میزش پر بود از نامه‌های کوتاه و روزانهٔ عموهوشنگ. از وقتی که دنیای اطرافش را شناخته بود، عموهوشنگ هم پدرش بود و هم مادرش. کل خانواده و فامیل برای یاسمین تنها در عموهوشنگ خلاصه می‌شد. وقتی که خیلی کوچک بود، پدر و مادرش را از دست داده بود. همهٔ اقوام مادری یاسمین در اروپا زندگی می‌کردند و خانوادهٔ کم‌جمعیتی بودند. همان زمان که یاسمین خیلی کوچک بود، پدر و مادرش تصمیم گرفتند یک سفر کوتاه به اروپا داشته باشند تا مادر یاسمین از دوری و دلتنگی خانواده‌اش کمی آرام شود. این سفری بود که یاسمین همراه‌شان نبود و عموهوشنگ مسئولیت نگهداری از یاسمین کوچک را برعهده گرفته بود تا زمانی که آن‌ها از سفر برگردند. همان سفری که سفر آخرشان شد و در یک سانحهٔ هوایی جان خود را از دست دادند. حالا هوشنگ شده بود تمام خانوادهٔ یاسمین تنها. گاهی با بغض کهنه‌اش می‌گفت:

- ای کاش هیچ‌وقت آرزو نمی‌کردم که یاسمین برای همیشه دخترم بمونه!»