کتاب آپارتمان پنج سویم

کتاب الکترونیکی آپارتمان پنج سِویم (دروغ‌های جن و پری تنیده در تعبیر خواب) نوشتهٔ مینه سوئوت و ترجمهٔ مژده الفت، توسط نشر افق منتشر شده است. این رمان در دستهٔ ادبیات معاصر ترکیه قرار می‌گیرد و با روایتی چندلایه به زندگی پنج نفر در یک آپارتمان قدیمی در استانبول می‌پردازد؛ افرادی که هرکدام با زخم‌های روانی و باورهای عجیب دربارهٔ جن و پری و تعبیر خواب‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب آپارتمان پنج سویم

«آپارتمان پنج سِویم» اثری است که در مرز واقعیت و خیال حرکت می‌کند و فضای استانبول را با افسانه‌ها، خرافات و باورهای عامیانه ترکیب می‌کند. این کتاب در دوره‌ای نوشته شده که جامعهٔ ترکیه با تغییرات اجتماعی و فرهنگی روبه‌رو بوده و نویسنده با الهام از فرهنگ عامه، اسطوره‌ها و روایت‌های شفاهی، داستانی چندصدایی خلق کرده است. روایت کتاب از پنجره‌های یک آپارتمان پنج‌طبقه آغاز می‌شود و هر طبقه را به زندگی و ذهن یکی از شخصیت‌ها اختصاص می‌دهد. در کنار این پنج نفر، دکتر صمیمی، روان‌پزشکی که آن‌ها را گرد هم آورده، نقش پیونددهندهٔ روایت‌ها را دارد. کتاب با نگاهی به آسیب‌های روانی، طردشدگی، جداماندگی و مرز باریک میان جنون و واقعیت، تصویری از انسان‌هایی ارائه می‌دهد که در سایهٔ باورهای جادویی و کابوس‌های شبانه زندگی می‌کنند. این رمان نخستین اثر مینه سوئوت است که به فارسی ترجمه شده و پیش‌تر به زبان‌های مختلفی برگردانده شده است. فضای وهم‌آلود، حضور پررنگ خواب و تعبیر آن و پیوند با عناصر فولکلوریک، این اثر را به نمونه‌ای شاخص از ادبیات معاصر ترکیه بدل کرده است.

خلاصه کتاب آپارتمان پنج سویم

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان «آپارتمان پنج سِویم» در ساختمانی پنج‌طبقه در محلهٔ جهانگیر استانبول می‌گذرد؛ جایی که پنج نفر با گذشته‌هایی پر از زخم و راز، هرکدام در واحدی جداگانه زندگی می‌کنند. این پنج نفر، که همگی به‌نوعی از جامعه طرد شده‌اند و با اختلالات روانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، تحت نظر دکتر صمیمی، روان‌پزشکی که خود نیز اسیر کابوس‌ها و جن و پری‌های ذهنی‌اش است، در این آپارتمان گرد هم آمده‌اند. هرکدام از ساکنان، روایت زندگی خود را از پشت پنجره‌ای با رنگ و پرده‌ای خاص بازگو می‌کند؛ پنجره‌هایی که به دریا و خرابه‌ها باز می‌شوند و نماد دنیای درونی و بیرونی آن‌ها هستند. روایت‌ها با خاطرات کودکی، قصه‌های خانوادگی، باورهای خرافی و تجربه‌های تلخ گره خورده‌اند. جن و پری، تعبیر خواب، جادو و اسطوره در ذهن شخصیت‌ها حضوری پررنگ دارند و مرز میان واقعیت و خیال را محو می‌کنند. در پس هر روایت، زخم‌هایی از طردشدگی، خشونت، فقر، بحران هویت و میل به رهایی دیده می‌شود. داستان با آتش‌سوزی مرموزی که سرنوشت ساکنان را به هم گره می‌زند، به اوج می‌رسد، اما پایان ماجرا تا آخرین صفحه در هاله‌ای از ابهام باقی می‌ماند.

چرا باید کتاب آپارتمان پنج سویم را خواند؟

این کتاب با روایت چندلایه و تلفیق واقعیت و افسانه، تصویری متفاوت از زندگی انسان‌هایی ارائه می‌دهد که در حاشیهٔ جامعه و در سایهٔ باورهای جادویی و کابوس‌های شبانه زیست می‌کنند. «آپارتمان پنج سِویم» با پرداختن به موضوعاتی چون طردشدگی، بحران هویت، آسیب‌های روانی و نقش اسطوره و خرافه در زندگی روزمره، فرصتی برای تأمل دربارهٔ مرز میان واقعیت و خیال فراهم می‌کند. خواندن این رمان، مخاطب را با لایه‌های پنهان روان انسان و تأثیر فرهنگ عامه بر سرنوشت فردی آشنا می‌سازد.

خواندن کتاب آپارتمان پنج سویم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات معاصر ترکیه، دوست‌داران رمان‌های روان‌شناختی و کسانی که به روایت‌های چندصدایی و تلفیق اسطوره و واقعیت علاقه دارند، مناسب است. همچنین خواندن این اثر به کسانی که دغدغهٔ شناخت آسیب‌های روانی، بحران هویت و تأثیر باورهای عامه بر زندگی فردی را دارند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب آپارتمان پنج سویم

«شاگرد بقال مثل سگ از پنج ساکن آپارتمان می‌ترسید و براساس گفته‌های او، در زیرزمین خانه هم جنّی سکونت داشت که به چشم کسی نمی‌آمد. جنّی سرخ‌رو، قدکوتاه و گردوقلمبه که شب‌ها وارد آپارتمان می‌شود و افسار پنج دیوانهٔ ساکن آپارتمان در دست اوست. شاگرد بقال به هرکس می‌رسید، خصوصاً به تازه‌واردان محله، می‌گفت «والا این آپارتمان جن و پری داره.» و با قوهٔ تخیلش داستان‌های باورنکردنی تعریف می‌کرد، اما حرف‌هایش را جز خودش کسی باور نمی‌کرد. شاید آدم‌های زودباور فریبش را می‌خوردند، اما دیگران حرف‌هایش را جدی نمی‌گرفتند و می‌خندیدند. بااین‌حال، می‌دانستند آن پنج نفر عادی نیستند.

ساکنان آپارتمان شاید هیچ ربطی به جن و پری نداشتند، اما انگار همه‌شان دیوانه بودند.... در واقع آن پنج همسایهٔ عجیب، که همدیگر را نمی‌شناختند یا وانمود می‌کردند که نمی‌شناسند، بیمارانی روانی بودند و شاید حتی آپارتمان پنج سویم یک بیمارستان روانی پنج‌اتاقه بود و تنها راه درمان بیماران محبوس در آپارتمان پنجره‌های عجیب آن خانه بودند.

هر پنج نفر بیشتر روزشان را پشت پنجره می‌گذراندند، اما هرکدام در ساعتی متفاوت. هر پنج نفر چشمشان به تکه‌ای کوچک از دریا بود که از فضای خالی بین دو آپارتمان دیده می‌شد و منظره را تماشاکنان زیرلب حرف می‌زدند. شاید دعا می‌کردند یا برای موجوداتی نامرئی، یا ناموجود، موجوداتی پنهان در روحشان، داستان‌های غم‌انگیز تعریف می‌کردند.... مات‌ومبهوت و چشم‌دوخته به دریا، دوردست را تماشا می‌کردند: کشتی‌ها، تانکرها و زیردریایی‌هایی را که به ندرت رد می‌شدند و مرغان دریایی، پرندگان آب‌شکاف و کلاغ‌ها را.... نگاهشان به آب بود که، برخلاف سکون آن‌ها، با شوروحال جریان داشت....»