کتاب تاریخ یونان باستان در پنجاه زندگی نامه

کتاب تاریخ یونان باستان در پنجاه زندگی نامه از دیوید استاتارد و ترجمهٔ شهربانو صارمی است. گروه انتشاراتی ققنوس این کتاب در حوزهٔ تاریخ جهان را منتشر کرده است. این کتاب طرح کلی تاریخ ۶۰۰سالهٔ یونان را ارائه می‌کند.

درباره کتاب تاریخ یونان باستان در پنجاه زندگی نامه

کتاب تاریخ یونان باستان در پنجاه زندگی نامه نه فصل اصلی دارد که عناوین‌ آن‌ها به ترتیب عبارت‌اند از «خدایان و پهلوانان، عصر جباران»، «یونان در مخاطره»، «عصر پریکلس»، «جنگ عالمگیر»، «طوفان»، «عصر سلسله‌ها»، «در سایهٔ روم»،‌ «آینهٔ سرگذشت‌ها».

در این اثر زندگی‌نامهٔ پیسیستراتوس، پولوکراتس، سافو، فیثاغورس، میلو، هیپاس، کلئیستنس، هیستیایوس و میلتیادس، نُه شخصیت یونانی بیان گردآوری شده است. کیمون، تیمستوکلس، لئونیداس، گلون، هیرون، پیندار، آیسخولوس هم شخصیت‌هایی هستند که فصل سوم کتاب به زندگی‌شان اختصاص دارد. در فصل چهارم که به عصر پریکلس اختصاص دارد، زندگی‌نامهٔ هفت شخصیت مهم یونانی به این ترتیب از نظر خواننده خواهد گذشت: پریکلس، هرودوت، سوفوکلس، امپدوکلس، پروتاگوراس، فیدیاس، آسپاسیا. آلکیبیادس، کلئون، توسیدید، آریستوفانس، ائوریپیدس، زئوکسیس، گورگیاس و سقراط هم افرادی هستند که فصل پنجم کتاب یعنی «جنگ عالمگیر» به آن‌ها اختصاص پیدا کرده است. شخصیت‌های گزنفون، لوساندر، اپامینونداس، لوسیاس، دموستنس، افلاطون و ارسطو هم دیگر چهره‌های مهم تاریخ یونان باستان هستند که در ششمین فصل این کتاب مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در «عصر سلسله‌ها» هم زندگی این انسان‌ها آورده شده است: اسکندر مقدونی، بطلمیوس اول، دمتریوس فالرومی، مناندر، آپلس و اپیکور. در فصل «در سایهٔ روم» هم مخاطب کتاب، زندگی‌نامه این افراد را می‌خوانَد: پورهوس اپیروسی، آپولونیوس رودسی، ارشمیدس، آتالوس اول،‌ فیلوپویمن و پولوبیوس. فصل نهم «آینهٔ سرگذشت‌ها» هم شامل پنج بخشِ نقشه‌ها، واژه‌نامه‌، گاه‌شمار، نامداران و اساطیر، برای مطالعه بیشتر و نمایه می‌شود.

خواندن کتاب تاریخ یونان باستان در پنجاه زندگی نامه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به تاریخ یونان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تاریخ یونان باستان در پنجاه زندگی نامه

«سقوط آتن و فروپاشی امپراتوری آن از درون پیامدهای آنی در سراسر دنیای یونانی داشت. اسپارت و متحدان پیروزمند آن به نحوی گریزناپذیر به هر لطایف‌الحیلی که شده بود در پی سیادت بودند؛ اما از بازی روزگار خیلی زود معلوم شد قدرت واقعی شرق نه در دست یونانیان که در دربار رقیب قدیمی آن‌ها شاهنشاه ایران است. در سال ۴۱۱ اسپارت و ایران معاهده‌ای بسته بودند: در ازای حمایت مالی شاه‌شاهان داریوش دوم، اسپارت می‌بایست ادعای ایران بر شهرهای یونانی آسیای صغیر را به رسمیت می‌شناخت. داریوش به نشانه جدی بودن توافق پسرش کوروش صغیر را (که فقط شانزده سال داشت) برای معامله مستقیم با اسپارت‌ها و سردار آن‌ها لوساندر با مبالغ کلانی وجه نقد گسیل داشت. از بخت بد اسپارت، پیروزی آن‌ها بر آتن در سال ۴۰۴ نه‌تنها با مرگ داریوش بلکه مغضوب شدن کوروش همزمان شد. برادر بزرگ‌تر کوروش به نام اردشیر دوم بر تخت نشست و بیشتر اختیارات وی را سلب کرد. اما کوروش که با قدرت آشنا بود حاضر به ترک دعوا نشد؛ هوای سلطنت در دل داشت، و برای انتقام دسیسه می‌چید. کوروش در بازگشت از اسپارت با پنهان کردن اهدافش از همه، جز نزدیک‌ترین سردارانش، ارتشی فراهم کرد؛ ارتشی که نه‌تنها رعایای ایرانی وی، بلکه مزدوران یونانی نیز در آن شرکت داشتند. این ارتش در سارد گرد آمد، و در سال ۴۰۱ تقریباً به طور اتفاقی مردی جوان بدان پیوست که بعدها روند جنگ را به صورتی زنده توصیف کرد. او گزنفون آتنی بود.»