کتاب از تمرین در مسیر لذت ببر

کتاب از تمرین در مسیر لذت ببر نوشتهٔ توماس ام استرنر و ترجمهٔ افسانه قره داغی است. انتشارات بذر خرد این کتاب در حوزهٔ روان‌‎شناسی را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر تأکید کرده که برای رسیدن به هدف بر فرایند تمرکز کنید.

درباره کتاب از تمرین در مسیر لذت ببر

کتاب از تمرین در مسیر لذت ببر (The Practicing Mind: Developing Focus and Discipline in Your Life Master Any Skill or Challenge by Learning to Love the Process) به ما آموزش داده است که برای رسیدن به هدف، بر فرایند تمرکز کنیم. این کتاب که به قلم توماس ام استرنر، مؤسس و مدیرعامل مؤسسهٔ «ذهن تمرینی» نوشته شده، توضیح داده است که دنیای مدرن، دنیای سرعت و تلاش بی‌وقفه است؛ تلاشی بی‌پایان برای رسیدن به هدف‌هایی که برایمان ارزشمند تعریف می‌شود؛ هدف‌هایی که وقتی به دستشان می‌آوریم، فراموش می‌کنیم زمانی نهایت آرزویمان بوده‌اند و دیگر برایمان لذت‌بخش نیستند. کتاب «از تمرین در مسیر لذت ببر» ما را با فرایندی آشنا می‌سازد که برای کسب یک مهارت پیموده بودیم؛ حتی پیش از آنکه بدانیم معنای آن فرایند چه بوده است. نویسنده یادآور می‌شود که زندگی چیزی نیست جز جلسهٔ تمرینی طولانی‌مدت و تلاشی بی‌انتها برای صیقل‌دادن تحرکات و امیال فیزیکی و ذهنی که روزهایمان را شکل می‌دهد. وقتی یاد می‌گیریم بر فرایند تجربه زندگی تمرکز کنیم و آن را بپذیریم، چه در حرکت به‌سوی آرزوهای فردی خود باشیم و چه در حال گذار از دورانی سخت، خودمان را از استرس و اضطرابی که از وابستگی به اهدافمان زاده می‌شود، رها می‌کنیم. این کتاب درمورد این است که چگونه آموختن زندگی در لحظهٔ حال و تبدیل‌شدن به فردی فرایند‌محور، ما را در مرکز این مسیر سحرانگیز قرار می‌دهد و حس لذت‌بخشی از صبوری با خود و با زندگی را برایمان به ارمغان می‌آورد. توماس ام استرنر این اثر را در مه فصل نگاشته که عنوان آن‌‎ها عبارت است از «یادگیری آغاز می‌شود»، «فرایند، نه محصول»، «بستگی دارد تو چگونه به آن نگاه کنی»، «خلقِ عادت‌هایی که می‌پسندیم»، «تغییرِ درکْ شکیبایی را به وجود می‌آورد!»، «چهار کلمهٔ کلیدی»، «خونسردی و دی. او. سی»، «به کودکان بیاموزید و از آن‌ها یاد بگیرید» و «مهارت‌های شما در حال رشد است».

خواندن کتاب از تمرین در مسیر لذت ببر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب از تمرین در مسیر لذت ببر

«قضاوت نیازمند فرایند ارزیابی و فرایند مقایسه است؛ حدی از نسبت و ایدئال نیز برایش ضروری است. همان‌طور که قبلاً هم در این کتاب گفته‌ام، قضاوت همیشه مبتنی بر حدی از ایدهٔ از پیش تعیین‌شده دربارهٔ تعالی است. ما همیشه تصوری از شیء، تجربه یا وضعیتی ایدئال داریم که به ما اجازه می‌دهد یا حتی ما را مجبور می‌کند قضاوت کنیم. ما موقعیت کنونی را یا با وضعیتی ایدئال و فرضی از همان جنس مقایسه می‌کنیم یا با وضعیتی که در گذشته از همان جنس وجود داشته است. وقتی خبر ندارید که در حال قضاوت کردن هستید، قضاوت‌ها خودشان را ماندگار می‌کنند و «ایدئال» همیشه تکامل می‌یابد.

اگر فیلمی را تماشا می‌کنید و می‌گویید «فیلمِ خوبی بود»، یا آن را با فیلم‌هایی مقایسه می‌کنید که در گذشته دیده‌اید و به نظرتان خوب یا بد بوده‌اند و یا مقایسهٔ شما برمبنای مفهومی از فیلمِ ایدئال است که در ذهن دارید. اگر آن را با فیلمی که در گذشته دیده‌اید مقایسه می‌کنید، از خودتان بپرسید چه چیزی آن فیلمِ خاص را خوب یا بد کرده است. پاسخِ شما یک قضاوت است. قضاوت شما از فیلم کنونی، چه خوب و چه بد باشد، تجربهٔ تماشا کردنش، ارزیابی کردنش و در نهایت قضاوت کردنش به مفهوم ناخودآگاهِ شما از فیلم «ایدئال» اضافه می‌شود. این ایدئال تکامل خواهد یافت، چرا که ادراکاتِ شما و اولویت‌های شما طی زندگی‌تان تکامل می‌یابد. فیلمی که در سی‌سالگی به نظرتان خوب می‌آید با معیارهای شما برای فیلم خوب در هفت‌سالگی تطابق ندارد.»