کتاب حیرت

کتاب حیرت نوشتهٔ داکر کلتنر و ترجمهٔ امیرحسین فتوحی است. انتشارات هورمزد این کتاب را منتشر کرده است. شگفتی‌های روزمره چگونه زندگی ما را متحول می‌کند؟

درباره کتاب حیرت

کتاب حیرت که چهار بخش دارد، درمورد یک هیجان (emotion) سخن گفته است. نویسنده می‌خواهد بداند چطور می‌توان به یک زندگی خوب دست یافت؟ همان زندگی که در آن به احساس شادی، ارزشمندبودن، تعلق به یک جمع و همچنین به معنا دست یابیم؛ همان زندگی که در آن انسان و محیط طبیعی هر دو به تعالی برسند. او پس از ۲۰ سال آموزش شادزیستن، به یک پاسخ رسیده است. پاسخ، به‌دنبال حیرت بودن است. حیرت چیست و به چه کار می‌آید؟ این اثر را بخوانید تا بدانید.

خواندن کتاب حیرت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب حیرت

«چرخهٔ زندگی ما در مقایسه با دیگر پستانداران، یک ویژگی اساسی در تکامل ما محسوب می‌شود. به دلیل باریک شدن لگن خاصرهٔ زنان که ناشی از عمود راه رفتن گونهٔ ما بوده، و همچنین اندازهٔ نامتناسب سر انسان برای قرارگیری مغزی بزرگ که توانایی تولید زبان را دارد، کودکان ما نارس به دنیا می‌آیند. در حقیقت، ۱۰ تا ۵۲ سال طول می‌کشد تا چنین فردی به استقلال نسبی در کنش‌های خود برسد. کودکان به‌شدت آسیب‌پذیر ما به چندین سال مراقبت چهره به چهره و نزدیک، شبکه‌های مراقبین، خانه‌ای امن و فرهنگ‌آموزی نیاز دارند تا به بقای خود ادامه دهند.

مسئلهٔ زاده شدن انسان در طول تاریخ به‌شدت نادیده گرفته شده است. مطالعهٔ ما روی ۲۶ فرهنگ نشان داد که ظهور یک زندگی جدید یک امر فوق‌العاده بوده که منجر به کشف و شهودهای متفاوت می‌شود. افراد با شنیدن داستان اسپرم و تخمک و نقش آن‌ها در ایجاد حیات در رحم زن دچار حیرت می‌شدند، نکته‌ای که در داستان زیر از کشور روسیه می‌خوانیم:

دخترم به دنیا آمد. ظهور یک انسان به واسطهٔ انسانی دیگر. این معجزه است! انسان منجر به حیاتی تازه می‌شود. اولین گریه. مواجهه با آن حیات جدید. خشکم زده بود و نمی‌دانستم چه باید بگویم. توصیف احساسم در آن شرایط خیلی سخت است.

برخی هم از شگفتی‌شان در مواجهه با زیبایی متعالی کودک نوشتند، مانند داستان زیر از کشور مکزیک:

دختر دومم به دنیا آمد و از همان بدو تولد فوق‌العاده زیبا بود، برخلاف دیگر کودکان که در بدو تولد ظاهر خوبی ندارند.

بدن کودکان میخکوب کننده است: پیشانی بزرگ کودک، چشمان درشت، لب‌ها و چانهٔ کوچک او بیننده را دچار حیرت می‌کند. مراقب کودک که در حالت بهت و تحیر است، ریختن آب دهان کودک روی لباس جدید، چندین سال کم‌خوابی، نداشتن رابطهٔ جنسی برای مدت طولانی و دورهمی با دوستان و صرف شام با آن‌ها را فراموش می‌کند. هنوز هم حیرت حاصل از نگاه به چهرهٔ دخترم ناتالی را به یاد دارم. در چشم‌ها، دهان، گونه و پیشانی‌اش، یعنی همان نظام صورت که حاصل ۶۰ ژن است، می‌توانستم هندسهٔ نسلی از انسان‌ها و یک مادر را ببینیم که خصوصیات و خطوط صورت کودک را شکل می‌داد.

مردم از به دنیا آمدن نوزاد به‌عنوان یک هدیه یاد کردند، مانند داستان زیر از اندونزی:

اولین کودکم داشت به دنیا می‌آمد. مدت زیادی منتظر بودم، حدود هشت ساعت از ۱۱ شب تا ۷ صبح. در کنار همسرم بودم و با او همدردی می‌کردم. اما وقتی فرزندم متولد شد، باورش سخت بود که خدا چه هدیهٔ زیبا و شگفت‌انگیزی را به ما ارزانی داشته است. نمی‌توانستم جلوی خنده‌ام را بگیرم و احساس حیرت و قدردانی‌ام از خدا به خاطر تولد پسرمان را به خاطر دارم.

به دنیا آمدن نوزاد در نگاه برخی منجر به کشف و شهود دربارهٔ زمان می‌شود، نظیر داستان زیر از کرهٔ جنوبی:

شگفتی مبهمی که در زمان حاملگی احساس می‌کردم، در هنگام زایمان به شگفتی و حیرت تبدیل شد. همچنین برای نسل بعد انتظارات مختلف و لذتی خاص را احساس می‌کردم، انگار که قانون طبیعت بود. همچنین فرصتی برای فهم ارزشمند بودن زندگی بود.»