کتاب آواز پر جبرئیل

«آواز پر جبرئیل» نوشته ابوتراب خسروی(-۱۳۳۵) از داستان‌نویسان بنام و موفق معاصر ایرانی است. این کتاب بازنویسی مدرنی از اندیشه‌های شیخ شهاب‌الدین سهروردی، شیخ اشراق است. این کتاب شامل ۱۴ داستان می‌شود که همگی آن‌ها بازنویسی‌ای از نوشته‌های سهروردی هستند. خسروی در خصوص این نوشته می‌گوید:« بی‌آنکه مدعی درک تمثیلات شیخ اشراق باشم، که البته کار من نیست، شاید حاصل خوانده‌های من از قصه‌های شیخ تنها کشف و لذت از بارقه‌های خلاقیت‌های ادبی او باشد. منظورم قصه‌های شیخ است و نه مباحث پیچیده‌ی متون عرفانی‌الهیاتی او، منظورم روایت‌های قصه‌وار شیخ است که نهایتآ منتج به تمثیل‌هایی می‌شود مبنی بر توسّع معناها و مفاهیم حکمت عارفانه‌ی خاص او که هستی را به پرسش می‌گیرد. شیخ در قصه‌ها گاهی پرنده‌ها را موضوع تمثیل قرار می‌دهد و گاهی شرح و بسط و، به تعبیری، تحلیل کنش‌های انسانی را در قالب شخصیت‌های آیینی و خصایل انسانی آشکار می‌کند و من در اینجا، در مقام داستان‌نویس، علاقه‌مندم به مضامینی که در فرهنگ ما ریشه دارند. من بر بسط و توسعه‌ی داستانی مضامینی از جنس مضامین قصه‌های شیخ پای می‌فشرم؛ مضامینی مثل بوف و هدهد و جن و طاووس و غیره که فی‌الواقع نیمی انسان و نیمی بوف یا نیمی طاووس و نیمی انسان هستند ـبدین دلیل که قالبی حیوانی دارند و اندیشه‌ای انسانی. به تعبیری اندیشه‌ای انسانی گرفتارآمده در قالبی حیوانی‌اند.» در بخشی از داستان «عقل سرخ» می‌خوانیم: می‌گوید: «آن دام مثل زره‌ای بر تنم پیچید و اسیرم کرد، ولی دیگر نیست، احساسش نمی‌کنم.» مرد سرخ‌مو می‌گوید: «شک نکن که هنوز هست ولی از وقتی تنت به آن خو کرده به جسمت بافته شده و ناپیدا شده! وگرنه در همه‌ی این مدت زره دام بر تنت هست و اسیری! به هر کجا بروی بی‌این‌که احساسش کنی با تو خواهد بود، در دامی هستی که تا وقت مرگ با تو خواهد بود.»