کتاب مدل‌ های حیوانی بیماری های روانی (جلد اول؛ افسردگی)

کتاب مدل‌ های حیوانی بیماری های روانی (جلد اول؛ افسردگی) به‌قلم شیرعلی خرامین را انتشارات سایه سخن منتشر کرده است. این کتاب به بررسی شواهد و آزمایش‌های مرتبط با اثر انواع داروها در مدل‌های حیوانی و مقایسهٔ آن با فیزیولوژی انسان می‌پردازد.

درباره کتاب مدل‌ های حیوانی بیماری های روانی (جلد اول؛ افسردگی)

مطالعهٔ رفتار حیوانات و تعمیم آن به رفتار انسان‌ها سابقهٔ بسیار طولانی دارد و بشر همواره درصدد بهره‌گیری از این شیوه برای افزایش دانش خود به‌ویژه در ارتباط با بیماری‌ها بوده است. شاید سابقهٔ این‌گونه مطالعات به دوران یونان باستان و قبل از میلاد برسد. بیشتر این مطالعات در حیطهٔ بیماری‌های جسمی بوده است و تا قرن بیستم کمتر توجهی جدی به شبیه‌سازی رفتار انسان در حیوان شده بود. احتمال می‌رود سرآغاز این علم به‌ویژه مدل‌سازی رفتاری در حیوانات به کارهای ایوان پاولف روسی برگردد. تفاوت‌های ذاتی انسان و حیوان به‌ویژه در ساختار مغز و همچنین پیچیدگی امور مربوط به رفتار انسان به‌ویژه در امور ذهنی و عاطفی روند پژوهش‌ها را سخت کرده بود. به‌رغم همهٔ موانع وجود محدودیت‌های اخلاقی و انسانی سر راه مطالعات انسانی و بار اقتصادی و روانی زیاد این بیماری‌ها باعث شد به اینگونه آزمایش‌ها نیاز بسیاری پیدا شود. کلروپرومازین اولین دارویی بود که در حیطهٔ درمان‌های روان‌پزشکی از این مدلسازی محروم ماند و صرفاً با آزمایش‌های انسانی وارد عرصهٔ درمان شد؛ درحالی‌که بیشتر نسل‌های دارویی و حتی جراحی‌هایی در این زمینه مدیون مدل‌های حیوانی بوده‌اند. امروزه دنیای مدلسازی بیماری‌های روانی از غنای ادبی بسیار ارزشمند و معتبری برخوردار است و این کتاب مجموعه‌ای از تحقیقات و پژوهش‌های نویسنده در حوزهٔ روند و نتایج انجام آزمایش‌های دارویی و بالینی بر روی حیوانات را نشان می‌دهد.

خواندن کتاب مدل‌ های حیوانی بیماری های روانی (جلد اول؛ افسردگی) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به رشته‌های زیست‌شناسی، روان‌شناسی و پزشکی از خواندن این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب مدل‌ های حیوانی بیماری های روانی (جلد اول؛ افسردگی)

«مروری تاریخی بر استفاده از مدل حیوانی انسان ها از هزاران سال قبل به مطالعهٔ رفتار و سیستم فیزیولوژی حیوانات پرداخته‌اند. شواهد غیرمستقیم به‌دست‌آمده از دوران پارینه‌سنگی نشان می‌دهد که انسان‌های اولیه برای شکار، رفتار حیوانات را زیر نظر می‌گرفتند. نقاشی‌های آنان زندگی گروهی کفتارها و زندگی انفرادی خرس‌ها را نشان می‌دهد. اینگونه مشاهدات به آنان در شکار حیوانات کمک بسیاری کرده است. آن‌ها همچنین از این اطلاعات برای ادامهٔ زندگی استفاده می‌کردند [۱]. مطالعهٔ رفتار و فیزیولوژی حیوانات به‌عنوان مدلی برای رفتار و فیزیولوژی انسان‌ها سابقه‌ای دیرینه در یونان باستان داشته است. به نظر می‌رسد که بیشترین انگیزه برای استفاده از حیوانات در یونان باستان ارضای حس کنجکاوی در مورد سیستم آناتومی و فیزیولوژی بوده است. [۲] آلکمایون کروتون پزشک یونانی اولین کسی بود که در قرن ۶ تا ۵ قبل از میلاد به کالبد‌شکافی سیستم فیزیولوژی حیوانات و ارتباط آن با انسان‌ها پرداخته است. او طی مطالعات خود روی سگ‌ها دریافت که مغز مرکز هوش و تجمیع حواس است [۳۱] در قرن سوم قبل از میلاد، پزشکان دیگری همچون هروفیلوس و اراسیستراتوس یونانی به مطالعهٔ تفاوت بین سلول‌های عصبی حرکتی و تاندون‌ها پرداختند. [۵] سپس در مطالعات متعددی از حیوان برای شبیه‌سازی با انسان استفاده کردند.»