کتاب زاپاتا
معرفی کتاب زاپاتا
کتاب زاپاتا نوشتهٔ رابرت پ میلن و ترجمهٔ وازریک درساهاکیان و ویراستهٔ نگین موزرم نیا است. انتشارات آده این کتاب تاریخی را روانهٔ بازار کرده است.
درباره کتاب زاپاتا
کتاب زاپاتا به قلم یک پژوهشگر معتبر تاریخ و هنر مکزیک و استاد دانشگاه نوشته شده است. این کتاب از معدود منابعی است که رویدادهای انقلاب ۱۹۱۰ میلادی را بهدرستی و بیهیچ تحریفی ارزیابی کرده و نقاط ضعف و قوت زاپاتا، پانچو وییا و یاران آنها را برشمرده و برنامههایشان را بهدقت بررسی کرده است. در مکزیک معاصر، «امیلیانو زاپاتا» و پیروان او نماد انقلاب ۱۹۱۰ مکزیک شدهاند. نقطهٔ کانونی انقلاب، خواست اصلاحات ارضی بود و زاپاتیستها معروف به «مردان جنوب» پیش از هر چیز طرفدار اصلاحات ارضی بودند. زاپاتا طرح «آیالا» را در سال ۱۹۱۱ اعلام کرد که خواهان تقسیم اراضی بود. او و پیروانش بهخاطر اصول طرحشان جسورانه و با عزمی راسخ جنگیدند تا اینکه رژیم «آلوارو اُبرهگُن» با دادن وعدهٔ اصلاحات ارضیِ راستین در سال ۱۹۲۰ با بازماندگان زاپاتیستها صلح کرد. گفته شده است که در نتیجهٔ مبارزهٔ مردان جنوب بود که انقلاب مکزیک به محتوای ژرف ارضیای دست یافت که تا به امروز نیز مهر خود را بر آن حفظ کرده است. در این باره بیشتر بخوانید بهوسیلهٔ کتاب حاضر که در شش فصل نوشته شده است.
خواندن کتاب زاپاتا را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به دوستداران تاریخ معاصر مکزیک پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب زاپاتا
«امیلیانو زاپاتا و «مردان جنوب» در پیکارِ مسلحانه پیروز نشدند، اما بر پیامد انقلاب قویاً اثر گذاشتند. مبارزهٔ آنها دستکم این نتیجه را بخشید که «طرفداران قانون اساسی» مجبور شدند در سالهای ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۵ اجرای اصلاحات ارضی در وِراکروس را اعلام کنند و پیروزی آنها بر ارتش پابلو گونسالِس در ۱۹۱۶ نیز قدرت رادیکالهای «مجمع مؤسسانِ» سالهای ۱۹۱۶ تا ۱۹۱۷ را افزایش داد. همین رادیکالها بودند که موفق شدند میانهروهای تحت رهبریِ کارانسا را مجبور کنند ایدههای مترقیِ اصلاحات ارضی و کارگری را در قانون اساسی ۱۹۱۷ منظور کنند.
اصل ۲۷ قانون اساسی ۱۹۱۷ استرداد زمینهایی را میسر میساخت که غیرقانونی از جوامع روستایی گرفته شده بودند. همچنین تحویل اراضی اضافی به جوامعی را ممکن میساخت که با اجرای مادهٔ اول زمینِ کافی به دست نمیآوردند. در مقابل، اقدامات زاپاتیستها، که تا حد زیادی بر اقدامات «طرفداران قانون اساسی» پیشی داشت، علاوه بر میسر ساختن توزیع زمین از طریق استرداد اراضی و مصادره به منظور اختصاص به مصارف عامالمنفعه، ملی کردن املاک و اموال دشمنان انقلاب را میسر میساخت. افزون بر این، در مقایسه با اصل ۲۷ قانون اساسی، زاپاتیستها زمینهای مشمول مصادره را به اراضی نزدیک به جوامعی که زمین گیرشان میآمد محدود نمیکردند و اجرای اصلاحات ارضی را نیز در وهلهٔ اول به دست فرمانداران ایالتی نمیسپردند. به جای این کار، زاپاتیستها آغاز توزیع اراضی را ـ دستکم تا آنجا که به استرداد اراضی به روستاها مربوط میشد بر عهدهٔ مردم گذاشته بودند. دولت صرفاً میبایست اقدام مردم را تأیید و منازعاتِ آنها را حلوفصل کند. «مردان جنوب» بسط تعاونیهای تولید و مصرف در روستاها و نیز ایجاد یک نظام مؤثر اعتبارات روستایی را در سر داشتند.
از سوی دیگر، اصل ۲۷ حاویِ ایدههای مترقیای بود که در اسناد زاپاتیستها بهروشنی بیان نشده بودند. این اصل اعلام میکرد ملت مکزیک صاحب اصلی همهٔ زمینها و آبهای داخل محدودهٔ سرزمینش است و مالکیت ملی ذخایر و آبهای زیرزمینی غیرقابلواگذاری است؛ گرچه امتیاز توسعهٔ آنها را میشد به اشخاص بخش خصوصی داد. بهعلاوه، این اصل مقرر میداشت حقوق مالکیت را میتوان بنا بر منافع عامه تعدیل کرد. مفاد این اصل در دهههای بعد به منزلهٔ شالودهٔ قانونیِ «ملی کردن اموال خارجیها» و به طور کلی مداخلهٔ دولت در اقتصاد عمل کرد، به طوری که دولت مکزیک نقش اصلی را در رشد اقتصادی کشور بر عهده داشته است. چنانکه قبلاً ذکر شد، زاپاتیستها اقداماتی در جهت کنترل بهرهبرداری از ذخایر زیرزمینی، محدود کردن فعالیتهای مؤسسات خارجی در مکزیک و تعدیل حقوق مالکیت بنا بر منافع عامه را پیشنهاد کردند. روح و جوهر این اقدامات مشابه پیشنهادهای اصل ۲۷ بود.»
حجم
۳۵۹٫۰ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۱۷۲ صفحه
حجم
۳۵۹٫۰ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۱
تعداد صفحهها
۱۷۲ صفحه