کتاب آینده روی دور تند

کتاب آینده روی دور تند نوشتهٔ ماتیاس چانگ و ترجمهٔ محمد عرب زاده و وحیدرضا مختارزاده است و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی آن را منتشر کرده است. موضوع این کتاب فروپاشی امپراتوری صهیونیستی انگلیسی-آمریکایی است.

درباره کتاب آینده روی دور تند

با گذشت یک قرن از ظهور صهیونیسم، جنایات صهیونیست‌ها دیگر محدود به کشتار مردم بی‌دفاع فلسطین و اشغال سرزمین آنها نمی‌شود. عرصهٔ فرهنگ، اقتصاد و رسانه نیز با نفوذ قدرت و ثروت به ابزاری برای پیشبرد اهداف صهیونیست‌ها تبدیل شده است. صهیونیسم و رژیم جعلی اسرائیل، نه تنها دشمن اصلی مردم فلسطین و مسلمانان است، بلکه امروزه اقدامات ضدانسانی صهیونیست‌ها در سراسرِ جهان، خطری برای کل بشریت به شمار می‌رود. از آنجا که ایدهٔ صهیونیسم، حمایت از یهودیان برای تشکیل دولتی مستقل است، صهیونیست‌ها طی یکصد و سی سال گذشته، جایگاه خود را در مراکز ثروت و قدرت جهانی تثبیت کرده‌اند و از این طریق سعی دارند بقای دولت صهیونیستی را تضمین کنند.

بزرگ‌ترین سرمایه‌داران جهان صهیونیست‌ها هستند. خاندان روچیلد، خانواده‌ای اصالتاً یهودی و از حامیان اصلی تشکیل دولت اسرائیل بوده‌اند و سیطرهٔ آنها بر سیستم اقتصادی جهان تا به امروز ادامه داشته است. بسیاری از بانک‌های معتبر اروپایی و آمریکایی، در گروه بانک‌های خاندان روچیلد قرار دارند که همگی در نهایت با تعهد به حمایت از صهیونیسم و دولت جعلی اسرائیل فعالیت می‌کنند و از جمله تأمین‌کنندگان مالی این رژیم از ابتدا تاکنون بوده‌اند. براساس گزارش‌های منتشرشده، خانوادهٔ روچیلد به‌طور مستقیم و غیرمستقیم، بخش قابل توجهی از سیستم مالی بین‌المللی را در اختیار دارند. البته به جز خانوادهٔ روچیلد، افراد سرشناس صهیونیست دیگری نیز در رأس مراکز مهم تصمیم‌گیری و اقتصادی آمریکا و جهان قرار دارند. از خاندان‌های دیگر صهیونیست که بر ثروت‌های آمریکا و بلکه جهان تسلط دارند، می‌توان خاندان‌های کوهن، راکفلر و مورگان نام برد. ثروت خانوادهٔ روچیلد به تنهایی از ثروت خانواده‌های سلطنتی اروپا بیشتر است.

از سوی دیگر، یکی از مهم‌ترین ابزارهایی که صهیونیست‌ها برای اعمال نفوذ در آراء و تصمیمات کنگرهٔ آمریکا و جهت‌دهی افکار عمومی به نفع خود به کار می‌گیرند، سیطرهٔ آنها بر وسایل ارتباط جمعی در آمریکاست. امروزه حدود ۸۰ درصد وسایل ارتباط جمعی آمریکا، به طور مستقیم یا غیرمستقیم در اختیار صهیونیست‌هاست و همچنین، افراد و عناصر تحت نفوذ صهیونیسم، برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی آمریکا را تولید می‌کنند. رژیم صهیونیستی تنها دریافت‌کنندهٔ کمک‌های آمریکاست که موظف نیست دربارهٔ نحوه هزینهٔ آن پاسخگو باشد، معافیتی که به واسطه آن، آمریکا نمی‌تواند مانع از هزینهٔ آنها در اموری شود که حتی با آنها مخالف است. این رژیم، دریافت‌کنندهٔ بیشترین کمک‌های اقتصادی و نظامی از جنگ جهانی دوم به بعد بوده و مجموع کمک‌های مستقیم آمریکا به اسرائیل بیشتر از ۱۴۰ میلیارد دلار بوده است. اسرائیل سالانه حدود سه میلیارد دلار کمک غیرمستقیم دریافت می‌کند که حدود یک پنجم بودجهٔ کمک‌های خارجی آمریکاست. همچنین آمریکا دائماً از اسرائیل حمایت دیپلماتیک می‌کند. از سال ۱۹۸۲ به بعد آمریکا ۳۲ قطعنامهٔ شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه اسرائیل را وتو کرده است. این تعداد، بیشتر از کل وتوهای انجام‌شده از سوی دیگر اعضای شورای امنیت است. آمریکا همچنین تمام تلاش‌های دولت‌های غربی برای قرار دادن زرادخانهٔ اتمی اسرائیل در دستور کار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را ناکام گذاشته است.

کتاب «آینده روی دور تند» به قلم ماتیاس چانگ به سلطهٔ صهیونیست‌ها بر ارکان سیاست‌گذاری و تصمیم‌سازی ایالات متحده و تحلیل سیاست‌های توسعه‌طلبانه و جنگ‌طلبانهٔ آنها در جهان پرداخته است. نویسنده ضمن تحلیل این سیاست‌ها معتقد است که امپراتوری صهیونیستی انگلیسی ـ آمریکایی در حال فروپاشی است. وی بر این باور است صدای نفس‌های پایانی رژیم صهیونیستی شنیده می‌شود و مفهوم صهیونیسم در حال مرگ است.

خواندن کتاب آینده روی دور تند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران علوم سیاسی و تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آینده روی دور تند

«ایالات متحده گرفتار آشفته‌بازار مالی شده است. سرزندگی هرروزهٔ داو جونز را فراموش کنید و وقتتان را برای مطالعه و تحلیل نمودارهای اشتغالزایی هدر ندهید. این کار نابجایی در شرایط کنونی است. برای کسانی که به شکلی دایمی یا تفریحی اهل قمارند، دانستن احتمال موفقیت، شکل عادت به خود گرفته و مابقی توجیه‌ها زیادی‌اند. وقت بیدار شدن همه (به جز نخبگان) فرا رسیده است.

عناوین، تحلیل‌ها و یادداشت‌های اهالی اقتصاد را بخوانید و بعد از آن ببینید که من اشتباه می‌کنم یا نه.

«سنا افزایش سقف بدهی به میزان هشتصد میلیارد دلار را تصویب کرد».

یکی از نویسندگان آسوشیتدپرس به نام آلن فرام چنین نوشت: «کنگرهٔ آمریکا آماده است بستهٔ افزایش هشتصد میلیاردی سقف بدهی را برای رئیس‌جمهور بوش بفرستد. این گواهی کسری‌های فدرال هنگفتی است که دولت او را از سایرین ممتاز کرده است. مجلس نمایندگان هیچ گزینهٔ دیگری به جز کسری بی‌سابقهٔ فدرال ندارد و برای تصویب افزایش سقف بدهی از میزان کنونی ۷۳۸۰ میلیارد دلار در روز پنج‌شنبه، پس از تصویب روز چهارشنبهٔ سنا برنامه‌ریزی کرده است. دولت ماه گذشته به این سقف رسید و پس از آن بدهکاری‌هایش را با برداشت از صندوق بازنشستگی دولتی پرداخت کرده است».

شنیدید؟ ایالات متحده از صندوق بازنشستگی دولتی دزدی می‌کند. فرام این‌طور ادامه می‌دهد:

«راب نیکولز سخنگوی وزارت دارایی گفته است: «ما به انتهای چوب‌خط نزدیک شده‌ایم و کنگره باید اقدام کند». سنای تحت رهبری جمهوری‌خواهان با نسبت ۵۴ به ۴۴ رأی این افزایش سقف را تصویب کرد. ... بحث بر سر بدهی سناتور جان کری (سناتورِ دموکرات ایالت ماساچوست) را وادار کرد تا نخستین سخنرانی‌اش در سنا پس از شکست در انتخابات ریاست‌جمهوری دوم نوامبر را ایراد کند: «ایالات متحده دولتی از بدهی و خرج را مدیریت می‌کند که به صورت مداوم به دنبال کاهش مالیات‌ها و افزایش هزینه‌ها است. وقتی آنها پولی ندارند که برای تصمیماتشان خرج کنند، مجبور می‌شوند از کارت اعتباری ملی ما هزینه کنند و صورت‌حساب را برای فرزندانمان بفرستند».

حتی یکی از جمهوری‌خواهانی که دربارهٔ سقف بدهی صحبت کرد، این مسئله که این امر چقدر از نظر سیاسی برای آنها ناراحت‌کننده است را مطرح نکرد. نارضایتی ایشان زمانی مطرح شد که با ارائهٔ لایحه پیش از رای‌گیری برای انتخابات مخالفت کردند. این افزایش، محدود استقراض دولت را به ۸۱۸۰ میلیارد دلار می‌رساند که ۲۲۳۰ میلیارد دلار بیش از زمانی است که بوش در سال ۲۰۰۱ رئیس‌جمهور شد. این رقم هشت برابر رقمی است که در ابتدای ریاست‌جمهوری ریگان در سال ۱۹۸۱ وجود داشت. دموکرات‌ها گفتند که ۵۶۰۰ میلیارد دلار مازادی که قرار بود پس از انتخاب بوش در ده سال آینده محقق شود، به ۲۳۰۰ میلیارد دلار کسری برای دهه‌های آینده بدل شد. این سومین‌باری است که بوش از ابتدای ورودش به کاخ سفید از کنگره تقاضای افزایش سقف بدهی کرده است».»