کتاب جنگ و تسلیحات

کتاب جنگ و تسلیحات نوشتهٔ دان ناردو و ترجمهٔ فاطمه ایجی است و گروه انتشاراتی ققنوس آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب جنگ و تسلیحات

جنگ خواه‌ناخواه جزء اجتناب‌ناپذیر زندگی بشری است. از زمان پیدایش نخستین نوشته‌ها هزاران درگیری بزرگ و کوچک در جهان رخ داده است و تاریخ‌نویسان معتقدند که خیلی پیش از آن که بشر بتواند بنویسد، جنگ‌هایی درگرفته است. از این گذشته میلیون‌ها زن و مرد و کودک جانشان را در این درگیری‌ها از دست داده‌اند. تنها در شش سال جنگ جهانی دوم، بیش از ۴۵ میلیون نفر جان باختند و احتمالا میلیون‌ها نفر هم در قرن‌های آینده کشته خواهند شد.

درگیری مسلحانه با هر دلیل و حتی بعد معنوی، باز تجارتی خونین است که اغلب در آن ملت‌ها سر برمی‌آورند و از میان می‌روند و همراه با سربازان، شهروندان بی‌گناه نیز کشته یا از کار افتاده می‌شوند. در واقع، جنگ پیوسته جوامع و زندگی افراد را شکل می‌دهد و دگرگون می‌کند. احتمالا هیچ یک از تلاش‌های بشری به اندازه جنگ چشمگیر، هیجان‌انگیز، مؤثر، ویرانگر، هولناک و دهشتناک نیست. به همین دلیل در طول تاریخ، سربازان و غیرنظامیان به یک اندازه با احساسات و رفتارهایی غیرعادی بدان واکنش نشان می‌دهند و در طول جنگ بهترین و بدترین خصوصیاتشان را آشکار می‌کنند.

مطالعات تاریخی در مورد جنگ اطلاعات باارزشی درباره جوامع بشری، هم در گذشته و هم در حال، به دست می‌دهد. در جنگ موقعیت اجتماعی همه تغییر می‌یابد و دانستن چگونگی بروز این اتفاقات ممکن است به مردم در شناخت بهتر ریشه‌هایشان، دنیایشان، خودشان و حتی شاید چگونگی توقف جنگ در آینده کمک کند.

کتاب جنگ و تسلیحات به این موضوع مهم می‌پردازد. فصل‌های این کتاب از این قرار هستند:

۱: جنگ‌های عصر حجر و بومیان آمریکایی

۲: نوآوری‌های نظامی در خاور نزدیک باستان

۳: یونان و روم در جنگ: پیشرفت غرب

۴: شوالیه‌ها و قلعه‌ها در ژاپن و اروپای قرون وسطی

۵: ارتش‌های سرسخت و سریع فاتحان آسیایی

۶: شمخال و سرنیزه: پیدایش جنگ‌های خطی

۷: صنعتی شدن میدان‌های جنگ: اولین جنگ‌های مدرن

۸: آزمون ویرانگر جنگ فراگیر: جنگ جهانی دوم

مؤخره: فن‌آوری لجام‌گسیخته و آینده جنگ

خواندن کتاب جنگ و تسلیحات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران و دوستداران تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب جنگ و تسلیحات

«تاریخ پر از حوادث پیش‌بینی‌نشده و شگفت‌آور است. نخستین نوآوری‌های عظیم در جنگ‌های بزرگ، از جمله سلاح‌های فلزی، پیاده‌نظام سنگین، ارابه‌ها و برپایی امپراتوری‌ها، در آسیا و به‌خصوص در خاور نزدیک اتفاق افتاد. اما سرانجام سنت‌های نظامی شرقیان تحت‌الشعاع تمدن غربیان یا اروپاییان قرار گرفت. کشورهای غربی نظیر اسپانیا، فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده در طی دوران اکتشافات، با ایجاد مستعمرات و دیگر فتوحات، بیش از دیگران به برتری‌های سیاسی و اقتصادی دست یافتند.

موفقیت شگفت‌انگیز غربیان تا اندازه زیادی مدیون تأثیر سلاح‌ها و شیوه‌های نظامی و تاکتیک‌ها بود و همان‌طور که ویکتور هانسون اشاره می‌کند، موفقیت آن‌ها را می‌توان «در رشته تجاربی که در آغاز پیدایش فرهنگ غرب توسط یونانیان پدید آمد، ریشه‌یابی کرد». او می‌گوید که این میراث نظامی برای گسترش و باقی‌ماندن غرب بسیار تأثیرگذار بود... . یونانیان رویکرد منحصر به فردی برای سازماندهی جنگ ایجاد کردند... که مرگبارترین نشانه آن، جنگ در مدیترانه بود، و این اصول مهم تاکنون وجه مشخصه سنت نظامی غربی به شمار آمده‌اند.

در واقع یونانیان مؤثرترین و مرگبارترین پیاده‌نظام سنگین را که تا کنون دنیا به خود دیده است، و همچنین جدیدترین تاکتیک‌ها و فن‌آوری‌های پیشرفته را به وجود آوردند. دیگر قوم غربی، یعنی رومیان، از این نوآوری‌ها تقلید کردند و پیش بردند و جلو افتادند. روم بزرگ‌ترین ماشین نظامی روزگار باستان را درست کرد و با سربازانی کاملا آموزش‌دیده، منظم و سرد و گرم چشیده، با یونان جنگید و حکومت و شهرهای آن و همچنین بقیه اروپای شمالی را هم در دست گرفت. روم نیز به نوبه خود، هنگامی که وارد قرن‌های پنجم و ششم شد، سنت‌های نظامی هولناک رومی ـیونانی را پشت سر نهاد و به سمت سنت‌های مردم و ملت‌های غربی بعدی پیش رفت.

هوپلیت و واحدهایش

منشأ این سنت حدوداً قرن هشتم قبل از میلاد است، یعنی آن زمان که یونانیان از یک دوره طولانی فقر و جهل و دولتشهرهای مستقلی که در نقاط مختلف یونان به وجود آمده بود، رهایی یافت. در روزگار باستان یونان هیچ‌گاه کشوری یکپارچه نبود. بلکه برعکس، شامل صدها دولتشهر کوچک بود که هر کدام خود را کشوری جدا می‌پنداشت. هریک از این دولتشهرها از قلمرو و حیات خویش با ارتشی کوچک دفاع می‌کرد، که اغلب متشکل از کشاورزانی بود که در مواقع ضرورت، به‌منزله سرباز عمل می‌کردند. به‌علاوه، بیش‌تر دولت‌های یونان انجمن‌های شهری داشتند که در آن‌ها جنگجویان می‌توانستند رهبرانشان را انتخاب کنند یا دست‌کم سیاست‌های آنان را شکل دهند. این کار نسل جدیدی از سربازان را به وجود آورد؛ سربازانی با فکر مستقل، متکی به خود و میهن‌پرست که با پایمردی و غیرت آماده دفاع از دارایی و دولتشان بودند. تا شروع قرن هفتم قبل از میلاد، روش جنگی منحصر به فردی بر پایه همین گروه‌های کوچک شبه‌نظامی در جهان یونان گسترش یافته بود.»