کتاب مگافونیا

کتاب مگافونیا و دو نمایش‌نامه دیگر نوشتهٔ میلاد حسینی است و نشر قطره آن را منتشر کرده است. مگافونیا برندهٔ رتبهٔ نخست اولین جشنوارهٔ نمایش‌نامه‌نویسی ملی ایران در سال ۹۲ بوده است.

درباره کتاب مگافونیا

در ۲۸سالگی، داریوش در مصر نیزه‌دار بود. در ۲۹ سپتامبر ۵۲۲ قبل از میلاد بعد وقوع سلسله اتفاقاتی او پیش از پایان سال شاه می‌شود. چگونه مردی این‌سان جوان به چنین پایهٔ بلندی می‌رسد درحالی‌که هم پدر و هم پدربزرگش هنوز زنده و بر او مقدم بودند. آلبرت تن آیک اومستد در کتاب تاریخ شاهنشاهی هخامنشی، فصل هشتم تحت عنوان داریوش ربایندهٔ تاج و تخت با استناد به مدارک تازه یافت شده، نوشته‌های تاریخ‌نگاران و کتیبهٔ بیستون پی به تناقضات فراوان در ماجرای گئومات در ماد می‌برد و نظریه‌ای را مبنی بر کودتای داریوش علیه فرزندان کوروش مطرح می‌کند. البته هم‌چنان که روشن است این تنها یک نظریه است و قطعیت تاریخی ندارد و بسیاری از مورخین این نظریه را رد کرده‌اند و دیدگاه‌های مخالف و متفاوتی در این موضوع دارند. 

سال ۵۲۲ قبل از میلاد پاییز پر آشوبی دارد. پارس بی‌پادشاه است. در سویی کمبوجیه در مصر بسر می‌برد و در سویی دیگر بردیا فرماندار ماد است. آتوسا و آرتیستون دیگر فرزندان کوروش در شوش هستند. آن‌گونه که در نوشته‌های مکتوب آمده است به ناگهان اتفاق مشکوکی رخ می‌دهد. کمبوجیه بنا به روایت هرودوت در اثر زخمی اتفاقی کشته می‌شود یا بنا به روایت داریوش در کتیبهٔ بیستون، خودکشی می‌کند! بردیا بنا به روایتی مخفیانه به دستور کمبوجیه کشته می‌شود و مغی به نام گئومات ادعای پادشاهی می‌کند یا به روایتی دیگر بردیا در پی مرگ مشکوک برادر، از ماد به پا می‌خیزد. حال آن‌گونه که تاریخ می‌گوید مغی به نام گئومات (بردیای دروغین) با کشتن بردیا هفت ماه است که به‌طور مخفیانه در حال حکومت کردن در ماد است و از آن‌جا که از هر جهت شبیه بردیا است کسی تاکنون متوجه این‌جا به جایی نشده است! داریوش آن‌چنان که در کتیبهٔ بیستون نقل شده است با همدستی شش تن به نام‌های آسپاتی نس، گبریاس، اتانس، اینتافرن، مگابیز و هیدارن، گئومات را در قلعه‌ای در ماد ترور می‌کند. در روز حمله عدهٔ زیادی از مغان تا قبل از غروب آفتاب در ماد کشته می‌شوند. هرودوت این روز را «ماگوفونی» نامیده که به معنی مغ‌کشی است و می‌گوید: «سالروز این روز برگ سرخی شد در تقویم پارسی با جشنواره‌ای مشهور به «مگافونیا» یا کشتن مغ که هنگام برگزاری آن هیچ مغی اجازه نداشت خود را نشان دهد. مغ‌ها در خانه می‌ماندند تا روز به پایان رسد.»

اثرات سیاسی و اجتماعی این حادثه کم نیست. داریوش نُه شاه ماد را سرکوب می‌کند. آن‌گونه که از گزارش خود داریوش در کتیبه بیستون می‌خوانیم او تا چندین سال پس از «مگافونی» در حال سرکوب معترضان و شاهان خود خوانده بوده است. می‌توان حدس زد مقداری از این شورش‌ها در ماد جنبهٔ اعتراضی به حادثهٔ سال ۵۲۲ داشته است. 

کتاب مگافونیا برگرفته از این رویداد تاریخی است.

نام دو نمایشنامهٔ دیگر کتاب از این قرار است:

اردوان سوم

آزرمیدخت

خواندن کتاب مگافونیا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران نمایشنامه‌های تاریخی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مگافونیا

«آتوسا: شمشیر بدهید! من این مار نکبت و پلشتی را خود خواهم کشت. به من تیغی بدهید! کنون چون تندبادی بر او یورش خواهم برد.

اتانس شمشیری به او می‌دهد، شمشیر به سمت سر گبریاس بالا می‌آید.

آتوسا: به نام نیکان و ستایندگان نیکی...

داریوش سیماچه زرین به صورت، با شمشیری خونین وارد می‌شود.

داریوش: درنگ کنید بانو آتوسا.

گبریاس: شما به نیکی سر می‌برید و به نام ستایندگان نیکی، بیداد به پا کرده‌اید. نگاه کنید، شما تمام ماد و مغان را کشته‌اید!

اتانس: جناب داریوش، افتخار پاره کردن این سگ را به من بسپارید.

داریوش: گفتم درنگ کنید!

پارمیس با جیغ بلندی وارد می‌شود و بر روی زمین می‌افتد و مویه می‌کند.

پارمیس: نه! مرگ بر شما باد، اینان پدرم را کشتند.

آتوسا: چه می‌گویی دخترک!

داریوش: پدر تو را این مرد که در بند ماست، پیش‌تر کشته است.»