کتاب جفت پا وسط تاریخ

کتاب جفت‌پا وسط تاریخ نوشتۀ فریور خراباتی طنزپرداز جوان ایرانی است. این کتاب را نشر کراسه روانۀ بازار کرده است.

درباره کتاب جفت پا وسط تاریخ

می‌دانیم که بسیاری از مردم علاقه‌مند به خواندن کتاب‌های تاریخی هستند. تاریخ‌دوستان همیشه می‌خواهند از تاریخ کشورها و ملت‌های مختلف بدانند. کتاب‌های بسیاری هم در حوزۀ تاریخ کشورها وجود دارد اما فریور خراباتی این‌بار با زبانی ساده و روان، روایتی جذاب را از تاریخ کشورها ارائه کرده است. با این شیوۀ نو و تازه فریور خراباتی هم دوستداران تاریخ را راضی کرده‌است هم توانسته با استفاده از چاشنی طنز و زبانی همه‌فهم، طیف‌های مختلف خوانندگان را جذب کند. او در کتاب جفت‌پا وسط تاریخ توانسته خواندن تاریخ را برای همه شیرین کند. 

کتاب جفت‌پا وسط تاریخ کتابی تاریخی در ژانر طنز است که تاریخ کشورهای مختلف را از زاویه‌ای نو و متفاوت روایت می‌کند. شاید در نگاه اول خواننده تمایلی به خواندن تاریخ برخی کشورهای ناآشنا نداشته باشد اما روایت طنز و شیرین کتاب جفت‌پا وسط تاریخ خواندن و دانستن تاریخ را لذت‌بخش کرده است خصوصاً زمانی که خواننده متوجه می‌شود که بله! گویا تاریخ در تمام جهان همواره تکرار می‌شود. 

خواندن کتاب جفت پا وسط تاریخ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران کتاب‌های طنز، علاقه‌مندان به تاریخ و تمام کسانی که همواره می‌خواهند بیشتر بدانند! پیشنهاد می‌کنیم.

درباره فریور خراباتی

فریور خراباتی متولد اصفهان است. او از سنین نوجوانی در وبلاگ شخصی‌اش می‌نوشت و بعد از دوران دانشجویی طنزنویسی را شروع کرد. فریور خراباتی برای بسیاری از مجلات و روزنامه‌ها مثل ماهنامۀ خط‌خطی و روزنامۀ بی‌قانون طنزنویسی کرده است. مجموعۀ عجایب‌الاتفاقات و طنزیمات رولت روسی از دیگر آثار فریور خراباتی است. 

بخشی از کتاب جفت پا وسط تاریخ

«آلمانی‌ها یا همان ژرمن‌ها که ریشهٔ آریایی دارند، این‌قدر باکلاس و جدی هستند که آدم نمی‌تواند با آن‌ها شوخی کند. کشوری که گوته، هیتلر، رودی فولر، فرانس بکن بائر، مارتین لوتر، یورگن کلینزمن و... دارد، اصلا آدم نمی‌تواند توی چشمش زل برند. به هرحال آلمان کشوری اروپایی است که پایتخت آن شهر «برلین» است (به جان خودم مونیخ نیست هموطن! اصلا مونیخ گُه خورد!) اولین انسان‌ها حدود ۲۰۰ هزار سال پیش با پوششی نامناسب به نام «نئاندرتال» به این منطقه رفتند اما درواقع رومیان (حمید معصومی‌نژاد اینا!) اولین گروهی بودند که در آلمان کنونی مستقر شدند. اما اولین پادشاه آلمانی این کشور، فردی به نام «لودویگ شاه آلمانی» بود و به همین دلیل آنجا را آلمان می‌نامند (از خودم درآوردم وجدانا!) و در دوران پادشاهی فرانک‌ها بلایی بر سر روم آورد که اصلا فرانچسکو توتی از همان زمان شاکی شد و تصمیم گرفتم روزی برای خودش کسی شده و دهان آلمانی‌ها را سرویس کند.»

«چرا باید برای کسی اهمیت داشته باشد که ایتالیا کشوری در جنوب قاره اروپاست زمانی که مونیکا بلوچی، این بازیگر توانمند در این کشور به دنیا آمده است؟ آیا برای کسی در این جهان اهمیتی دارد که شبه‌جزیرهٔ ایتالیا از دو جزیره سیسیل و ساردنی در دریای مدیترانه تشکیل شده، زمانی که پای پائولو مالدینی به میان می‌آید؟ کسی توجهی می‌کند که ایتالیا حدود شصت میلیون نفر جمعیت دارد؟ فقط مهم است که در این جمعیت افرادی مثل آندره‌آ پیرلو و جیانلوکا پالیوکا زندگی می‌کنند؟ واقعا «به درک» که واحد پول این کشور «یورو» است، ما را کیفیت چشم‌های «روبرتو باجو» کافی‌ست. دو کشور مستقل و کوچک «واتیکان» و «سن‌ماریو» در ایتالیا قرار دارند که البته سوفیا لورن اهل هیچ‌کدام از این مناطق نیست و در خود ایتالیا متولد شده است.»

«همین ابتدای کار و پیش از معرفی این کشور اعلام کنم همان‌طور که خیابان «جردن جنوبی» نداریم، «اوستیای شمالی» هم نداریم، در نتیجه مردم این کشور از نعمت «ماهی سفید»، «سیرترشی»، «لواشک» و «کلوچه» بی‌نصیب هستند. اما کشور اوستیا بر پایهٔ حکم بنا نهاده شده است. زبان رسمی مردم این کشور نیمچه‌اروپایی، «آسی» است که احتمالا کسی هم اجازه ندارد آن را «بِبُرد» و همچنین رییس‌جمهور این کشور «آناتولی بی‌بی‌اف» است که چون نظام این کشور «نیمه‌ریاستی» است و «پادشاهی» نیست، «بی‌بی» در آنجا قدرت را در دست گرفته و سرباز هم دارد. در زبان روسی این کشور را «یوژنایا استیا» می‌نامند که خود مردم اوستیای جنوبی هم راضی نیستند که این‌قدر سخت تلفظ شوند و بارها به مردم روسیه گفته‌اند: «ما رو همون اوسی هم صدا بزنید راضی‌ایم، زندگی این‌قدرها هم ارزش نداره داداشیا، بی‌خیال شید!»