کتاب ۱۰۱ مسئله فلسفی

کتاب ۱۰۱ مسئله فلسفی نوشتهٔ مارتین کوهن و ترجمهٔ امیر غلامی است و نشر مرکز آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب ۱۰۱ مسئله فلسفی

برخی از مسائل فلسفه قرن‌هاست ذهن فیلسوفان و علاقه‌مندان فلسفه را به خود مشغـول داشته‌اند و گرچه درباره‌ٔ آن‌هـا بحث‌های بسیار درگرفته و حتی کتاب‌های فراوان نوشتـه شده، هنوز مسائلی حل شده و فیصله یافته محسوب نمی‌شوند. در این کتاب ۱۰۱ مسئله از این‌گونه مسائل، با زبانی ساده و در قالبی داستان‌گونه، مطرح شده‌اند، که برخی از آن‌ها از دیرباز مطرح بوده‌اند و برخی در دوره‌ٔ جدید و در عرصه‌هایی چون اخلاق پزشکی، فیزیک مدرن، و هوش مصنوعی پیش آمده‌اند. در نیمه‌ٔ دوم کتاب، درباره‌ٔ هر یک از ۱۰۱ مسئله بحثی باز شده و وجوه فلسفی گوناگون آن‌ها بررسی می‌شود. در پایان کتاب، واژه‌ها و نام‌های ناآشنـا شرح داده شده‌انـد. کتاب گرچه خطاب به تازه آشنایان فلسفه نوشته شده، برای همه‌ٔ علاقه‌مندان فلسفه جالب و خواندنی است.

فصل‌های کتاب ۱۰۱ مسئله فلسفی از این قرار است:

آغاز با ده دور منطقی و مسئلهٔ ناسازه‌وار

شش داستان اخلاقی

نیم دوجین مسئله دربارهٔ اعداد

ناسازه‌های زِنون

چند ارزش داوری

مسائل مربوط به زمان

مسائل شخصی

تصاویر ناسازه‌وار

دوازده مسئلهٔ سنتی فلسفه که هیچ کس هیچ کدام را به چیزی نمی‌گیرد

چند مسئلهٔ نامطبوع پزشکی

دو مسئلهٔ چینی

ده مسئلهٔ دینی

مسائل مقدماتی فلسفهٔ طبیعی

مسائل ملیح پایانی

بحث‌ها

خواندن کتاب ۱۰۱ مسئله فلسفی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران فلسفه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ۱۰۱ مسئله فلسفی

«دولت قلدرستان محبوب مردم نبود. در واقع به تمام معنا دولتی غیرمردمی بود. متأسفانه هیچ سازوکار دمکراتیکی برای مردم وجود نداشت تا نارضایتی خود را ابراز کنند و یک جنبش مقاومت زیرزمینی شکل گرفته بود که عملیاتی با درجات مختلف خشونت انجام می‌داد.

پس از یک عملیات تخریبی، یعنی بمب‌گذاری مقابل ادارهٔ مرکزی سازمان امنیت در قلدرآباد، نخست‌وزیر دستور می‌دهد یک گروه سی نفری از چهره‌های سرشناس مخالفان را جمع کنند و به آنها یک اولتیماتوم می‌دهد: یا گروه باید اسامی مسئولان بمب‌گذاری را اعلام کند و یا به تاوان این عمل همگی کشته خواهند شد. حداقل دو نام باید اعلام شود. نخست‌وزیر با اطمینان‌بخش‌ترین ژاکت‌اش در تلویزیون ظاهر می‌شود تا اعلام کند که دولت مسببان را دستگیر کرده است؛ با این حال پیش از مجازات، از آنها اعتراف گرفته خواهد شد.

رهبران مخالفان باید پیشنهاد را بررسی کنند. پیشنهادی که چندان جذاب نیست. لازم به گفتن نیست که هیچ یک از آنها دستی در بمب‌گذاری نداشته است. آنها حتی نمی‌دانند که این عمل کار چه کسی بوده است. اما اگر نام دو نفر را اعلام نکنند، هر سی نفرشان، گناهکار یا بی‌گناه، «برای عبرت سایرین»، اعدام خواهند شد.

این موضوع را رئیس پلیس مخفی با قهقهه‌ای سبعانه و در حالی که با انگشتانش ترق‌ترق صدا درمی‌آورد به آنها اعلام کرد. او همچنین گفت که اگر آنها این تهدید را جدی تلقی نکنند، اتفاقات بسیاری به وقوع خواهد پیوست تا قابل اعتماد بودن دولت را، حداقل دربارهٔ این مسئله، به آنها گوشزد کند.

یکی از اعضای گروه راه‌حلی پیشنهاد می‌کند: آنها باید بین خودشان قرعه‌کشی کنند و دو نفر بازنده باید مسئولیت بمب‌گذاری را بپذیرند و اعدام شوند تا بقیه بتوانند آزاد شوند.

بنظر می‌رسد که این راه‌حل بهتر از آن است که همگی تیرباران شوند. اما آیا این راه‌حل اخلاقی است؟»