کتاب اصول، اختلال ها و ملاحظه های الکتروکاردیوگرام (ECG) در بیهوشی و مراقبت های ویژه

کتاب اصول، اختلال ها و ملاحظه های الکتروکاردیوگرام (ECG) در بیهوشی و مراقبت های ویژه نوشتهٔ علی اشرف و علی محمدزاده جوریابی و هاتف علیپور و سیامک ریماز و ویراستهٔ سیدعبدالحمید حمیدی است. انتشارات ارجمند این کتاب را منتشر کرده است. اثر حاضر که در دستهٔ پزشکی بالینی و قلب و عروق قرار گرفته، در باب الکتروکاردیوگرافی و تفسیر آن است. امروزه تسلط بر تفسیر در این حوزه، جزو مهارت‌های ضروری علم بیهوشی به شمار می‌رود. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اصول، اختلال ها و ملاحظه های الکتروکاردیوگرام (ECG) در بیهوشی و مراقبت های ویژه

کتاب «اصول، اختلال ها و ملاحظه های الکتروکاردیوگرام (ECG) در بیهوشی و مراقبت های ویژه» که در سال ۱۳۹۴ منتشر شده، ۱۳ فصل دارد. الکتروکاردیوگرام (ECG) بازتاب‌دهندهٔ فعالیت‌های الکتریکی قلب است و اطلاعات ارزشمندی دربارهٔ نرخ ضربان و ریتم‌های قلبی ارائه می‌دهد. هرگونه اختلال در این الگوها می‌تواند نشانه‌ای از نارسایی در بدن باشد. ECG به‌عنوان یکی از ابزارهای اصلی پایش بیماران، در طول بیهوشی در اتاق عمل، دورهٔ ریکاوری و بخش‌های مراقبت ویژه نقشی حیاتی ایفا می‌کند. این دستگاه در پیشگیری، تشخیص و پیگیری درمان اختلالات ریتم قلبی، وقایع ایسکمیک و انفارکتوس میوکارد بسیار مؤثر است و موجب کاهش بروز عوارض حین بیهوشی می‌شود؛ به‌گونه‌ای که امروزه تسلط بر تفسیر آن جزو مهارت‌های ضروری علم بیهوشی به شمار می‌آید. ازآنجاکه شرایطی مانند بیهوشی، جراحی، تهویه‌ٔ مکانیکی، اختلالات الکترولیتی یا مصرف برخی داروها می‌توانند نمای ECG را تغییر دهد، در این کتاب با بهره‌گیری از منابع معتبر روز در زمینهٔ بیهوشی و مراقبت‌های ویژه، این تغییرات و تفسیر ریتم‌های قلبی به‌طور دقیق بررسی شده است. 

چرا باید کتاب اصول، اختلال ها و ملاحظه های الکتروکاردیوگرام (ECG) در بیهوشی و مراقبت های ویژه را بخوانیم؟

این کتاب با زبانی دقیق و علمی توضیح می‌دهد که چگونه تغییرات ECG می‌تواند نشانه‌های اولیهٔ اختلالات قلبی، ایسکمی یا مشکلات ناشی از بیهوشی و مراقبت ویژه را آشکار کند. در شرایطی مانند جراحی، بیهوشی، تهویهٔ مکانیکی یا عدم تعادل الکترولیتی، آگاهی از اصول تفسیر ECG می‌تواند جان بیماران را نجات دهد.

کتاب اصول، اختلال ها و ملاحظه های الکتروکاردیوگرام (ECG) در بیهوشی و مراقبت های ویژه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این اثر به دستیاران، پرستاران و متخصصان بیهوشی توصیه شده است.

بخشی از کتاب اصول، اختلال ها و ملاحظه های الکتروکاردیوگرام (ECG) در بیهوشی و مراقبت های ویژه

«فصل یازدهم. انفارکتوس میوکارد (Myocardial Infarction)

در ارزیابی درد سینه الکتروکاردیوگرام جزء اصول کامل کننده تاریخچه بالینی و معاینه فیزیکی می‌باشد.

در بیماران دچار انفارکتوس حاد میوکارد، تشخیص سریع و دقیق حیاتی است.

شایع‌ترین معیار مورد استفاده الکتروکاردیوگرام در تشخیص انفارکتوس حاد میوکارد بالا رفتن قطعه ST در دو لید پیاپی یا بیشتر است.

در مرحله ابتدایی انفارکتوس میوکارد الکتروکاردیوگرام می‌تواند طبیعی یا نزدیک به نرمال باشد.

کمتر از نیمی از بیماران دچار انفارکتوس حاد میوکارد تغییرات تشخیصی واضح در اولین نوار قلب دارند.

در حدود ۱۰% از بیماران با شواهد بارز بالینی و آنزیم‌های قلبی، قطعه ST بالا نرفته یا دپرس نمی‌شود.

در اغلب موارد نوار قلب‌های سریالی و پیاپی به تشخیص تغییرات کمک می‌کند.

شکل ۸۱. توالی تغییرات الکتروکاردیگرام در پی بروز انفارکتوس حاد میوکارد

به‌طور معمول تغییرات ECG درانفارکتوس حاد میوکارد شامل مراحل زیر است:

۱. بلند و نوک تیز شدن موج T وسپس معکوس شدن آن (بیانگر ایسکمی و نرسیدن خون کافی به میوکارد)

۲. بالا رفتن قطعه ST (بیانگر آسیب برگشت‌پذیربه بافت قلب)

۳. ظهور موج Q پاتولوژیک جدید (بیانگر مرگ سلولی و نکروز بافت قلب)

۲. تغییرات ST برطرف شده و T وارونه می‌شود.

سه مورد اول نشانه‌های اصلی انفارکتوس حاد میوکارد با بالا رفتن قطعه ST می‌باشند.»