کتاب دانشنامه شاخص های بین المللی

کتاب دانشنامه شاخص های بین المللی نوشتهٔ علیرضا مرادی، نعیم شکری و نجمه عظیم زاده است. انتشارات نور علم این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر از ۱۰۱ شاخص سخن گفته است.

درباره کتاب دانشنامه شاخص های بین المللی

کتاب دانشنامه شاخص های بین المللی کوشیده است تا شما را با اقسام مختلف شاخص‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و... آشنا کند و کمک کند تا بتوانید جایگاه بین‌المللی کشورهای دنیا از منظر شاخص‌های بین‌المللی، در مقایسه با همدیگر را درک کنید. این کتاب به درک جایگاه ایران در مقایسه با سایر کشورهای دنیا از منظر شاخص‌های معرفی‌شده کمک می‌کند و موجب تعمق و تفکر درمورد عقب‌ماندگی یا پیشرفت این کشور از منظر شاخص‌های معرفی‌شده می‌شود. نویسندگان درمورد یافتن سمت‌وسوی درست توسعهٔ پایدار ایران و افزایش حساسیت نظری محققان حوزه‌های مختلف علمی پیرامون شاخص‌ها و کارکردهای مترتب بر آن‌ها سخن گفته‌اند. این کتاب در ۱۰۱ بخش از ۱۰۱ شاخص سخن گفته است.

خواندن کتاب دانشنامه شاخص های بین المللی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران حوزهٔ اقتصاد پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دانشنامه شاخص های بین المللی

«مشارکت زنان در نیروی کار، یکی از عوامل توسعه اقتصادی در کشورهای سراسر جهان به شمار می‌رود. نرخ مشارکت زنان در بسیاری از نقاط به صورت مدام در حال افزایش بوده است. در طول سه دهه گذشته، مشارکت زنان در نیروی کار در بسیاری از نقاط سراسر جهان پیشرفت کرده، اما هنوز از نرخ مشارکت مردان در بازار کار عقب‌تر است. در آمریکا، رشد مشارکت زنان در نیروی کار متوقف شده، در حالی که در کره‌جنوبی با وجود دستاوردهای گذشته، هنوز شکاف‌های قابل توجهی میان مشارکت زنان و مردان به چشم می‌خورد. به گفته سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، رشد نرخ مشارکت زنان سنین بین ۲۵ تا ۶۴ سال آمریکایی در نیروی کار در سال ۲۰۰۰ متوقف شد و در سال ۲۰۱۹ به سطح سال ۱۹۹۶ کاهش یافت. در مقایسه، بسیاری از کشورهای صنعتی دیگر افزایش قابل توجهی را در میزان مشارکت زنان تجربه کرده‌اند. به عنوان مثال، اخیرا نرخ مشارکت زنان در نیروی کار در فرانسه، آلمان و بریتانیا به ۷۵ تا ۸۰ درصد رسیده است. برخی از اقتصاددانان معتقدند که برداشته شدن شرایط مرخصی والدین در آمریکا یکی از عوامل موثر در توقف مشارکت زنان در نیروی کار در سال‌های نخست کاری آنها است. دلیل دیگر نرخ پایین مشارکت می‌تواند ناشی از رکود اقتصادی بزرگ باشد. بسیاری از کارکنان پس از رکود اقتصادی به دلیل ثابت ماندن دستمزدها مجددا وارد بازار کار نشدند. گفتنی است که مشارکت در نیروی کار، به بخشی از جمعیت اشاره دارد که در حال حاضر شاغل و یا جویای کار هستند.

بر طبق آمارهای منتشر شده توسط بانک جهانی در سال ۲۰۱۹، در کشورهای روآندا، ماداگاسکار، جزایر سلیمان و نپال شاهد بیشترین نرخ مشارکت زنان بعنوان نیروی کار به نسبت جمعیت آن کشورها بودیم و این کشورها از حیث این شاخص رتبه‌های اول تا چهارم جهان را در آن سال به خود اختصاص داده بودند. رتبه ایران در بین ۱۸۱ کشور جهان در جایگاه ۱۷۶ ام بود. نرخ مشارکت زنان در نیروی کار در ایران ۱۷/۶۱ محاسبه شده است.»